Ziemniak to niezwykle popularna roślina, którą uprawia każdy szanujący się ogrodnik. Bardzo trudno jest znaleźć miejsce, w którym nie ma przynajmniej małego łóżka. Hodowcy wychodzą naprzeciw zachciankom konsumentów - w sprzedaży stale pojawia się coraz więcej nowych odmian. Ale są też stare, sprawdzone w czasie, które z powodzeniem utrzymują stałą konkurencję od kilkunastu lat. Należą do nich Lapot, który wyróżnia się przede wszystkim wielkością bulw.

Ziemniak Lapot - opis i charakterystyka odmiany

Lapot ziemniaczany, spotykany czasem pod nazwą „Siberian Bast Shoes” – jedna z tzw. odmian selekcji ludowej.Prawie nic nie wiadomo o jego pochodzeniu, „przodkach”, historii pochodzenia nazwy. Wiadomo tylko na pewno, że pierwsza wzmianka o nim pochodzi z lat 50. ubiegłego wieku.

Odmiana szybko zyskała popularność wśród ogrodników na Syberii i Dalekim Wschodzie i nie straciła jej do dziś. Choć w ostatnim czasie mocno naciskana przez krajowe i zagraniczne nowinki hodowlane, Lapot wciąż ma swoich wiernych fanów, którzy nie są gotowi zamienić go na żadną inną odmianę. Jest popularny w regionach, które słusznie można nazwać „strefą ryzykownego rolnictwa”. Lapot tradycyjnie cieszy się szczególną miłością na Transbaikalii.

Ziemniak Lapot swoją nazwę zawdzięcza wielkości i charakterystycznemu kształtowi bulw

Spośród innych odmian ziemniaków Lapot wyróżnia się przede wszystkim wielkością bulw i dużą wydajnością. W sprzyjających warunkach latem ze 100 m² można uzyskać 400-500 kg bulw.Średnia waga ziemniaka to 120-180 g. Ale każdy krzew musi mieć „rekordzistę” bulwy o długości 20-25 cm i wadze 500-800 g. Mają kształt wydłużonego owalu, mocno spłaszczonego, przypominającego kotlety. Podobno odmiana swoją nazwę zawdzięcza wielkości i kształtowi bulw.

Skóra blado różowa, lekko szorstka w dotyku. „Oczy” nieliczne, powierzchowne. Zawartość skrobi jest niska (10,5-14%), ale nie wpływa to w żaden sposób na smak. Miąższ jest bladożółty, kolor masła. Z jednego krzaka uzyskuje się 6-10 ziemniaków.

Stabilnie wysoki plon to jedna z głównych zalet odmiany Lapot

Lapot należy do odmian średnio wczesnych dojrzewających, okres wegetacji 65-85 dni. Generalnie określenie dokładnego terminu zbioru jest dość trudne - rozciąga się on od drugiej dekady sierpnia do 20 września. Zależy to głównie od pogody latem. W zasadzie z wykopywaniem ziemniaków można poczekać - nie ucierpi na tym jakość utrzymania.

Krzewy średniej wysokości (50-65 cm), gęsto ulistnione. Kwiaty są białe. Kwitnienie jest bardzo obfite.

Złe krzewy ziemniaka mają bardzo obfite kwitnienie

Niektórzy agronomowie twierdzą, że ziemniaki lapockie w ogóle nie istnieją. W zasadzie rozszerzają ten punkt widzenia na większość odmian selekcji ludowej, uważając, że są to odmiany „dzikie”, uprawiane na określonym terenie od bardzo dawna, w związku z czym ich oficjalna nazwa została zapomniana lub nie była znana od samego początku. . Ich zdaniem Lapot to nic innego jak jedna z odmian wyhodowanych w ZSRR z udziałem Early Rose, lepiej znanej nam jako „American” lub „Kubinka”, nieco zmodyfikowanej w procesie wieloletniej uprawy, a konkretnie - Northern Rose lub Detskoselsky.

Ziemniak Wczesna róża, lepiej znana jako amerykańska, uważana jest przez niektórych agronomów za przodka odmiany Lapot, której istnieniu czasami zaprzecza się całkowicie

Za i przeciw

Lapot zawdzięcza swoją niesłabnącą popularność następującym cnotom:

  • Wielkość, smak i ogólna prezentacja bulw. Nie jest uprawiany na skalę przemysłową, ale odmiana jest odpowiednia dla ogrodników-amatorów. Dobrze znosi transport, także na duże odległości, bulwy rzadko psują się podczas przechowywania, nawet przy niewielkich uszkodzeniach mechanicznych.
  • Uniwersalny cel. Według oficjalnej klasyfikacji Lapot można sklasyfikować jako odmiany AB. Nadaje się do smażenia i gotowania, a także do przygotowywania innych drugich dań, pierwszych dań i sałatek.
  • Odporność na zimno. Wschodzących pędów nie można nawet przykryć groźbą mrozu. Chłodne lato ma niewielki wpływ na ilość i jakość bulw - przesunięty jest jedynie czas zbioru.
  • Posiadanie dobrej odporności na najczęstsze choroby kultur powodowane przez wirusy i bakterie. Buty łykowe nie są tak odporne na grzyby chorobotwórcze.
  • Ogólna bezpretensjonalność i "plastyczność" . Lapot nie stawia specjalnych wymagań co do rodzaju i jakości gleby, podlewania, z powodzeniem przystosowuje się do nie zawsze sprzyjającego klimatu, stabilnie owocuje, pomimo tego, że pora roku jest chłodna i deszczowa lub gorąca i sucha.
  • Możliwość przechowywania. Nawet bulwy z uszkodzeniami mechanicznymi można umieścić w piwnicy, nie więcej niż 5-6% ziemniaków psuje się podczas przechowywania.

Stosunkowo niska zawartość skrobi nie wpływa na smak bulw, można ugotować wszystko z odmiany Lapot, łącznie z ziemniaczanymi „łykami”

Ma też wady:

  • Mała odporność na zarazę wierzchołków i bulw Alternaria. I z jakiegoś powodu Lapot szczególnie lubi larwy chrząszcza, lepiej znanego jako wireworm.
  • Brak materiału do sadzenia. Lapot nie jest wpisany do rejestru państwowego, nie ma odpowiednio oficjalnego twórcy, nie można go znaleźć w katalogach i szkółkach. Stopniowo jest zastępowana nowymi odmianami z działek, więc raczej trudno o bulwy.

Roślinowy z jakiegoś powodu okazuje szczególną miłość do ziemniaków Lapot

Porady dotyczące uprawy

Jedną z głównych zalet odmiany Lapot jest jej ogólna bezpretensjonalność w uprawie. Jednak minimum czasu i wysiłku, jeśli chcesz uzyskać obfite zbiory, nadal musisz na to poświęcić. Nie zapomnij o profilaktyce groźnych dla kultury chorób.

Procedura wejścia na pokład i przygotowania

Najczęściej miejsce na grządkę ziemniaczaną przydziela się na zasadzie rezydualnej. I to jest duży błąd. Podobnie jak inne rośliny ogrodowe uwielbia ciepło i światło słoneczne, dlatego miejsce powinno być otwarte.

Jakość i rodzaj gleby Lapot jest mało wymagający, ale nie wyrośnie też na bagnach, woda gruntowa nie powinna zbliżać się do powierzchni niż 65-70 cm, a także, jak każdy ziemniak, kategorycznie nie toleruje kwaśna gleba. Sprawdź wcześniej wskaźnik kwasowości i, jeśli to konieczne, dodaj „odtleniacz” podczas kopania - mąkę dolomitową, przesiany popiół drzewny, sproszkowane skorupki jaj.

Góra na kartofle jest przygotowywana z wyprzedzeniem, od jesieni

Przed sadzeniem Laptyi bulwy muszą wykiełkować. Ma to pozytywny wpływ na obfitość plonu i skraca czas jego dojrzewania. Procedura trwa około półtora miesiąca, więc musisz rozpocząć w kwietniu. Wyselekcjonowane od jesieni bulwy są ponownie sprawdzane w poszukiwaniu podejrzanych objawów typowych dla chorób. W przypadku ich braku ziemniaki są przechowywane przez 35-40 dni w ciemnym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu, utrzymując stałą temperaturę 13-16ºС, rozrzucone na podłodze w 1-2 warstwach na gazetach lub tkaninach. Możesz zaoszczędzić czas, umieszczając bulwy w skrzynkach z dobrze nawilżonymi trocinami, zrębkami torfowymi, humusem, piaskiem i zapewniając taką samą temperaturę. Kiełki pojawią się za 20-25 dni.

Kiełkowanie bulw przed sadzeniem to obowiązkowa procedura dla ziemniaków

3-5 dni przed sadzeniem bulwy opryskuje się przygotowanym zgodnie z instrukcją roztworem Maxim, Baktofit, Integral, Prestige.Pomoże to zminimalizować „stres” związany z wejściem na pokład i wzmocni ich odporność. Lub możesz zanurzyć w nim ziemniaki na 15-20 minut, zmniejszając stężenie leku o połowę.

Preparat Maxim służy do przedsadzeniowego traktowania bulw ziemniaka w celu zwiększenia ich odporności

Nie da się określić konkretnego czasu lądowania Laptyi, wszystko zależy od regionu i pogody. Dlatego musisz skupić się na temperaturze gleby. Na głębokości 8-10 cm powinien ogrzać się do 7-10ºС. Zwykle dzieje się to pod koniec kwietnia, ale oczekiwanie można opóźnić do połowy maja. Wiarygodne znaki ludowe, na których można się skupić, to początek kwitnienia mleczy i czeremchy, kwitnące liście brzozy.

Grządki przekopuje się jesienią, wiosną znów dobrze się rozluźniają, wybierając kłącza chwastów i inne szczątki roślin. Doły wykopuje się zgodnie ze schematem sadzenia, w każdym umieszcza się 2-3 garście próchnicy lub zgniłego kompostu, łyżkę popiołu drzewnego, kilka szczypt suchego obornika z kurczaka i trochę skórki cebuli lub posiekanych skorupek jajka.Nawozy miesza się z glebą na dnie dołka i lekko posypuje ziemią. W żadnym wypadku nie należy wprowadzać świeżego obornika - miąższ staje się wodnisty, nabiera nieprzyjemnego posmaku. Ponadto jest sprzyjającą pożywką dla rozwoju patogenów.

Ziemniaki Lapot są sadzone według określonego wzoru

Krzaki pod Łaptami nie są zbyt wysokie, ale też nie można ich nazwać zwartymi. Podczas sadzenia pozostawia się 35-40 cm między bulwami i około 70 cm między rzędami.Jeśli zapowiada się deszczowe lato, rozstaw rzędów zwiększa się do 80-90 cm.Nie ma potrzeby pogłębiania bulw bardziej niż 7-8 cm. Głębokość sadzenia zmniejsza się o 1-2 cm, maleje na lekkich glebach piaszczystych i zwiększa się o taką samą wartość na glebach ciężkich, gliniastych.

Ważne niuanse uprawy

Podlewane buciki dobrze znoszą suszę, także długotrwałą, ale zdarzają się takie momenty, kiedy każdy ziemniak wymaga podlewania - sadzonki osiągają wysokość 8-10 cm, pojawiają się pąki, bulwy przybierają na wadze.Oznacza to, że buty Bast należy podlewać co najmniej trzy razy - pod koniec czerwca, w połowie lipca i na początku sierpnia. Ogólnie, jeśli to możliwe, ziemniaki są podlewane co 3-4 dni w upale, a jeśli pogoda jest chłodna i deszczowa - co 10-12 dni. Zużycie na krzak wynosi 2,5-3 litrów wody. Najlepszym sposobem jest zraszanie imitujące naturalne opady atmosferyczne.

Najlepszym sposobem na podlewanie ziemniaków jest zraszanie, zwłaszcza jeśli powierzchnia sadzenia jest dość duża

W sierpniu w nocy jest już dość zimno, więc najlepiej podlewać rano, aby liście całkowicie wyschły do wieczora. Niska temperatura i wilgotność sprzyjają rozwojowi phytophthora, na który Lapot jest bardzo podatny.

Aby zatrzymać wilgoć w glebie i zaoszczędzić czas na odchwaszczanie, alejki są mulczowane. Odpowiedni okruch torfu, świeżo skoszona trawa. Trociny silnie zakwaszają glebę, a myszy często osiedlają się w słomie.

Właściwe nawożenie przyczynia się do harmonijnego rozwoju roślin, wzmacnia ich odporność oraz korzystnie wpływa na produktywność.Pierwsze pędy Laptyi nawozi się azotem (mocznik, siarczan amonu, azotan amonu) - 15-20 g produktu na 10 litrów wody. Powstałym roztworem rośliny podlewa się pod korzeń, wydając na każdą około 0,5 litra

Mocznik, podobnie jak inne nawozy zawierające azot, przyczynia się do wzrostu zielonej masy w pobliżu krzewu ziemniaka

Podczas dojrzewania bulw rośliny potrzebują więcej fosforu i potasu. Prosty superfosfat (35-40 g) i siarczan potasu (25-30 g) rozcieńcza się w 10 litrach wody. Jeśli krzewy nie wyglądają zbyt dobrze, dodaj 3-5 g kwasu borowego, 1-2 g nadmanganianu potasu, siarczan miedzi i siarczan cynku.

Magnez ma bardzo duży wpływ na proces powstawania bulw. Jeśli do gleby została wprowadzona mączka dolomitowa, inne preparaty z jej zawartością nie są już potrzebne. W przeciwnym razie latem będziesz musiał wykonać 2-3 opatrunki dolistne roztworem magnezji potasowej, siarczanu magnezu.

Lapot dobrze reaguje również na materię organiczną.Dlatego wszystkie opatrunki mogą być całkowicie naturalne. Na początku sezonu - napar z krowiego łajna, ptasich odchodów, zieleniny pokrzywy lub liści mniszka lekarskiego, w miarę dojrzewania bulw - przesiany popiół drzewny. Możesz je wydawać co 10-12 dni. Najlepszą opcją jest zmiana nawozów mineralnych i organicznych.

Nalewka z obornika – źródło niezbędnych dla ziemniaków makroelementów i jednocześnie – absolutnie naturalny nawóz

Podczas uprawy ziemniaków ważne jest przestrzeganie płodozmianu. Jest sadzony w tym samym miejscu przez maksymalnie pięć lat. Jeśli nie ma alternatywy, corocznie siać nawóz zielony, który poprawia jakość gleby, zwiększa jej żyzność i odstrasza wiele szkodników. Należy również wziąć pod uwagę, jaka kultura rosła wcześniej w ogrodzie. Złymi poprzednikami ziemniaków są wszyscy „krewni” z rodziny Solanaceae, dobrymi są rośliny strączkowe, dowolna kapusta, kukurydza, cebula, ogórki.

Musztarda liściasta to jeden z najpopularniejszych sideratów, bardzo odpowiedni do ziemniaków Lapot

Film: jak prawidłowo pielęgnować ziemniaki

Zwalczanie chorób i szkodników

Lapot ma dobrą odporność na większość chorób typowych dla ziemniaków. Ponadto, jeśli na terenie znajdują się inne odmiany, szkodniki najprawdopodobniej go ominą. Ale ma też swoje „słabe strony”, więc trzeba umieć rozpoznać charakterystyczne obrażenia i wiedzieć, co robić w każdym przypadku.

zaraza

Phytophthora to grzyb chorobotwórczy, który atakuje nie tylko ziemniaki, ale także inne psiankowate. Jeśli nic nie zostanie zrobione, możesz stracić znaczną część plonu - od 15% do połowy. Rozprzestrzenianiu się grzyba sprzyja nieprzestrzeganie płodozmianu, zagęszczanie nasadzeń i obfitość opadów - zarodniki gromadzą się w glebie, krzewy zarażają się od siebie lub opadają na ziemię wraz z kroplami deszczu.

Zaraza ziemniaka to groźna choroba, która może pozbawić ogrodnika znacznej części plonu

Na przedniej stronie prześcieradła pojawiają się szybko narastające suche brązowe plamy o nieregularnym kształcie. Zła strona jest stopniowo zaciskana warstwą jasnoszarego krótkiego „stosu”. Następnie choroba rozprzestrzenia się na bulwy - pojawiają się na nich małe brązowo-szare kropki. Rosną, nabierają ceglanego odcienia. Miąższ pod nimi ciemnieje, zaczyna gnić.

Późna zaraza bulw może rozwinąć się nie tylko podczas dojrzewania ziemniaków, ale także podczas przechowywania

W celu zapobiegania zarazy, łóżko jest rzucane 3-5 dni przed sadzeniem ziemniaków roztworem Thanos, Ridomila Gold. Same bulwy opryskuje się Agate-25, Zircon, Prestige. W sezonie od momentu wykiełkowania dopuszcza się jeszcze 4-5 zabiegów z użyciem środków chemicznych.Częstotliwość - raz na 10-15 dni. Ostatni zabieg nie później niż 20 dni przed zbiorami.

Wszelkie środki grzybobójcze są skuteczne przeciwko zarazie. Najtańszą opcją jest siarczan miedzi lub płyn Bordeaux. Do przetwarzania przygotowuje się 2% roztwór. Ale są też inne leki - HOM, Skor, Topaz, Abiga-Peak.

Siarczan miedzi to jeden z najtańszych fungicydów

Środki ludowe to bardziej profilaktyka. Mają jednak tę zaletę, że można ich używać znacznie częściej i nieograniczoną liczbę razy. Normalna częstotliwość przetwarzania to raz na 7-10 dni.

  • Napar czosnkowy. Głowy lub strzały są miażdżone, 150-200 g surowców wlewa się do 200 ml wrzącej wody, pozostawia na 2-3 godziny. Następnie przefiltruj, rozcieńcz w 10 litrach wody, dodaj nadmanganian potasu na czubku noża.
  • Kłącza skrzypu polnego. Kilogram zmiażdżonych surowców wlewa się wiadrem wody, nalegając na 3-5 dni. Skrzyp zawiera dużo krzemu, który wzmacnia odporność roślin.
  • Jesion drzewny. Stosuje się go zarówno w postaci suchej, do opylania krzewów, jak iw postaci naparu. Litrowy słoik wlewa się 5 litrami ciepłej wody, nalegając na 2-3 dni. Przed użyciem produkt jest filtrowany. Aby lepiej się "przykleił" do krzaków, można dodać trochę wiórków zielonego potażu lub mydła do prania.
  • Kefir lub serwatka. Rozcieńczony z wodą w stosunku 1:1, stosowany do oprysku liści.
  • Drut miedziany. Mały kawałek jest zakopany w otworze podczas sadzenia lub związany z nim jeden lub więcej pędów na krzaku. Chodzi o to, że grzyb phytophthora nie toleruje żadnych związków miedzi.

Popiół drzewny można wykorzystać do odkurzania krzewów ziemniaków lub do robienia naparów i podlewania roślin

Doświadczeni ogrodnicy zalecają w okresie największego prawdopodobieństwa rozwoju phytophthora (koniec lipca i pierwsza dekada sierpnia) przed każdym deszczem i każdej nocy okrywać grządki ziemniaczane dowolnym materiałem oddychającym (agril, lutrasil, spunbond), usuwając go rano.Pomoże to zapobiec przedostawaniu się rosy i kropel deszczu na rośliny.

Film: metody zwalczania zarazy ziemniaczanej

Alternarioza

W przypadku zarażenia Alternariosis małe brązowe kropki pojawiające się na liściach zamieniają się w zauważalne zaokrąglone plamy pokryte szaro-czarnymi kropkami w ciągu 3-4 dni. Liście stają się cieńsze, suche, łatwo łamią się. Po 2-3 tygodniach na pędach można zaobserwować podobne plamy. Bulwy są dotknięte jako ostatnie - na skórce pojawiają się ciemnobrązowe „wgniecenia” o pomarszczonej powierzchni. Miąższ w tych miejscach brązowieje i wysycha. Nie zaleca się jedzenia nawet tej części bulwy, która wydaje się nienaruszona.

Nie zaleca się jedzenia ziemniaków zakażonych Alternarią, nawet jeśli miąższ wydaje się czysty

Ziemniaki mogą zarazić się alternariozą tylko wtedy, gdy krzewy są pokryte kroplami wody przez co najmniej dwie godziny, a na zewnątrz jest ciepło (25ºС i więcej). Grzyb przenosi się również do wykopanych bulw przez resztki roślin pozostawione w ogrodzie.

Do rozwoju Alternariozy ziemniaków musi być spełnionych jednocześnie kilka warunków

Aby na czas zidentyfikować zainfekowane bulwy wśród bulw przeznaczonych do sadzenia, ziemniaki są wprowadzane do pomieszczenia na 3-5 dni, zapewniając temperaturę 16-20ºС. Te, które mają ciemne wgniecenia, są natychmiast odrzucane.

Rozwój Alternariozy jest najprawdopodobniej w środku lata. W celu zapobiegania krzewy w tym czasie są traktowane 2-3 razy dziennie przez tydzień 1% roztworem płynu Bordeaux, roztworem HOM lub Growth II (75-80 g na 10 l wody). Po znalezieniu pierwszych oznak infekcji stosuje się Arceride.

Tlenochlorek miedzi (lub HOM) - skuteczny środek przeciwko alternariozie

Wireworm

Drutowiec, znany również jako larwa chrząszcza, żywi się miąższem ziemniaczanym, żerując przez przejścia w bulwach. Jakość utrzymania takich bulw jest znacznie zmniejszona, szybko zaczynają gnić. Szkodnik jest dość łatwy do zidentyfikowania po jego jasnym, szafranowożółtym kolorze.

Każdy ogrodnik przynajmniej raz w życiu widział drutowca

Zwalczenie drutowca jest dość trudne, dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na profilaktykę:

  • obowiązkowe przekopywanie grządek wiosną i jesienią z jednoczesnym usuwaniem kłączy chwastów, zwłaszcza trawy pszenicznej;
  • przestrzeganie płodozmianu;
  • używaj odstraszających szkodniki roślin zielonego nawozu (gorczycy, łubinu, lucerny);
  • uprawa czosnku między rzędami.

Ostry zapach czosnku odstrasza drutowce, dlatego można je sadzić w alejkach z ziemniakami

W każdym dołku podczas sadzenia warto umieścić kilka granulek superfosfatu zakwaszonego roztworem odpowiedniego insektycydu (Aktellik, Karate, Decis). Na 200 ml acetonu weź 80 ml wody i 15 g preparatu.

Bulwy zaatakowane przez drutowce są bardzo niewygodne w czyszczeniu, tracą dużo na utrzymaniu jakości

Pułapki również dowiodły swojej skuteczności. Głębokie kontenery wkopywane są w korytarze tak, aby ich górna krawędź zrównała się z gruntem. Umieszcza się tam przynętę - kawałki ziemniaków, marchwi, buraków. Co 2-3 dni należy go zmieniać, jednocześnie niszcząc napotkane szkodniki.

Środki ludowe stosuje się głównie do odstraszania drutowców. Najczęstsze z nich to:

  • Napar z glistnika, pokrzywy, mniszka lekarskiego. Podlewają łóżka przed sadzeniem i do końca sezonu raz na 12-15 dni.
  • Roztwór nadmanganianu potasu. Rozlewają dziury przed sadzeniem bulw w ilości 0,5 litra na każdą.
  • Łuska cebuli, igły drzew iglastych. Podczas sadzenia w dołku umieszcza się około pół garści.
  • Jesion drzewny. Służy do opylania krzewów, posypuje się nim alejki. W tym samym celu można użyć proszku musztardowego.
  • Nawozy zawierające azot, mączka dolomitowa. Zmniejszają kwasowość gleby, której drutowce bardzo nie lubią.
  • Sadzenie roślin o silnym silnym zapachu (nagietek, nagietek, piołun, kolendra) wokół obwodu ogrodu. Inny drutowiec nie lubi żadnych roślin krzyżowych (rzodkiewki, rzepiku, rzepaku).

Aksamitki to nie tylko piękne, ale i pożyteczne kwiaty, odstraszają nie tylko drutowce, ale i wiele innych szkodników

W przypadku masowego ataku wireworma na obiekt tylko środki chemiczne mogą z nim walczyć - Bazudin, Provotox, Diazinon, Metarizin. Najczęściej są niebezpieczne nie tylko dla niego, ale także dla ludzi, zwierząt domowych, dlatego stosuje się je tylko w ostateczności, ściśle przestrzegając instrukcji i zachowując wszelkie niezbędne środki ostrożności.

Bardzo zły zielony nawóz pod ziemniaki - żyto, które przyciąga drutowce. Poza tym pochłania za dużo wilgoci, wysysając ją z ziemi, a nie każdy ma możliwość podlewania ziemniaków.

Film: walka z wirewormem na ziemniakach

Zbiór i przechowywanie plonów

Nie ma wyraźnego okresu, w którym należy zbierać ziemniaka Lapot. Niemniej jednak wskazane jest wcześniejsze ustalenie terminu, kopiąc kilka krzaków. Faktem jest, że 12-15 dni przed zbiorem konieczne będzie skoszenie wszystkich wierzchołków, pozostawiając tylko nagie łodygi o wysokości 5-7 cm, co jest skutecznym zapobieganiem zarazy bulw. Powstałe szczątki roślin są natychmiast usuwane z ogrodu i spalane tak szybko, jak to możliwe.

Wykopane bulwy suszy się przez jeden dzień na świeżym powietrzu, chroniąc przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Nie dotyczy to wybranych do nasadzeń w przyszłym roku - trzyma się je na słońcu przez 10-14 dni, aż skórka się zazieleni.

Podczas zbioru ziemniaków wskazane jest użycie widelca, aby zminimalizować uszkodzenia mechaniczne bulw

Optymalne warunki przechowywania odmiany Lapot są bardzo ważne, ponieważ nawet przy niewielkim odchyleniu od nich może rozwinąć się zaraza ziemniaczana. Najlepszą opcją jest ciemna piwnica lub piwnica, wyposażona w dobrą wentylację, w której temperatura jest stale utrzymywana na poziomie 2-4ºС, a wilgotność powietrza wynosi 65-70%.

Ziemniaki układane są w drewnianych skrzyniach lub kartonach z otworami wentylacyjnymi. Na dole wymagana jest warstwa materiału pochłaniającego wilgoć - piasek, trociny, drobno podarty papier gazetowy. Zalewają też warstwami ziemniaki. Wilgotną warstwę należy wymieniać co najmniej raz w miesiącu.

Optymalne warunki przechowywania ziemniaków to najlepsza profilaktyka zarazy ziemniaka

Sąsiedztwo z innymi warzywami nie toleruje żadnych ziemniaków, w tym Lapota. Wyjątkiem są buraki, które dobrze wchłaniają wilgoć. Potrafi „zakryć” bulwy w pudełku. Rośliny wytwarzające fitoncydy w dużych ilościach - jarzębina, piołun pomogą chronić je przed rozwojem phytophthora.

Ziemniaki Lapot są z powodzeniem uprawiane na całym terytorium, wszędzie tam, gdzie klimat pozwala na uprawianie ogrodnictwa. Liczba jego fanów stopniowo maleje, ale są ku temu obiektywne przyczyny, przede wszystkim trwająca rywalizacja ze strony nowych selekcji. Jednak jej główne zalety (plon, wielkość bulw, ogólna bezpretensjonalność), a także fakt, że odmiana została przetestowana przez czas, przemawiają za zainteresowaniem.

Kategoria: