- Po co ścinają sosnę i świerk?
- Kiedy praca jest zakończona?
- Cechy tworzenia korony
- Jak prawidłowo ciąć?
- Pielęgnacja po zabiegu
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Kulturowa uprawa roślin iglastych wiąże się ze stałą troską o ich zdrowie i urodę. Przycinanie sosny i świerka to przydatna czynność, która pozytywnie wpływa na stan drzewa.
Po co ścinają sosnę i świerk?
Istnieje kilka rodzajów cięcia popularnych drzew iglastych.
- Przycinanie sanitarne.
To najczęstszy sposób pomocy roślinie. Złamane, słabe i uszkodzone gałęzie są regularnie usuwane. Stanowią zagrożenie dla samej rośliny, ponieważ czasami powodują choroby grzybowe.Takie gałęzie mogą się odłamać i uszkodzić otaczające obiekty lub ludzi w pobliżu, zwłaszcza przy silnym wietrze lub innych niekorzystnych zjawiskach naturalnych. Przycinanie sanitarne można wykonać na dużym okazie, jeśli drzewo za bardzo zacieni obszar. W takim przypadku dolne gałęzie są całkowicie usuwane - po tym można sadzić inne rośliny z sosną.
- Odmładzająca fryzura.
Wykonywany na dojrzałej sośnie i świerku z dużą ilością nagich i suchych gałęzi w celu stymulacji wzrostu nowych pędów.
- Przycinanie ozdobne.
Najpopularniejszy wygląd. Zabieg wykonywany jest na drzewach iglastych, które pełnią funkcję żywopłotu, oraz uprawianych techniką bonsai. Podczas uprawy sosny i świerka w ich zwykłej formie przeprowadza się również regularne przycinanie. Zabieg poprawia kształt korony, aw razie potrzeby hamuje wzrost drzewa, co jest szczególnie ważne w przypadku wysokich odmian.
Kiedy praca jest zakończona?
Przycinanie sanitarne przeprowadzamy o każdej porze roku. Prace prowadzone są w trybie pilnym w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnej, np. zerwania dużej gałęzi, która stwarza zagrożenie dla okolicznych ludzi, zwierząt lub budynków.
Wiosną tworzą koronę, tworzą zwarty wierzchołek i nadają sosnie i świerkowi dekoracyjny wygląd. Wiosenny termin przycinania zależny jest od warunków klimatycznych i pogodowych.
Wskazówka
Młode pędy z bieżącego roku nazywane są świecami. Prace są wykonywane, gdy osiągną maksymalny rozmiar, ale igły jeszcze nie zaczęły kwitnąć. Zwykle dzieje się to w czerwcu.
Latem wskazane jest przycinanie młodych pędów wychodzących poza koronę. W przypadku młodych roślin dodatkowe gałęzie można usuwać do końca lata. Później nie zaleca się tego robić: przed zimnem kambium nie będzie miało czasu się wyróżnić, co „leczy” świeże rany.
Strzyżenie odmładzające wykonujemy jesienią. Główna strefa wzrostu znajduje się na końcach pędów sosny i świerka, więc stare drzewa z czasem tracą dolne liście i tracą na atrakcyjności. Odcięli końce nagich starych pędów, pozostawiając na nich część igieł. Wiosną uśpione pąki obudzą się na skróconych pędach i wyrosną nowe młode gałązki.
Nie zaleca się przycinania późną jesienią i zimą: kawałki stają się wrażliwe, drewno może zamarznąć.
Wskazówka
Wynik przycinania zależy od stanu drzewa. Zdrowa i energiczna roślina z łatwością toleruje tę procedurę. W bardzo osłabionej sośnie lub świerku uśpione pąki mogą się nie obudzić, dlatego na takiej roślinie nie prowadzi się prac.
Cechy tworzenia korony
Drzewo iglaste to wspaniała ozdoba każdego ogrodu. Wraz z sosną zwyczajną (zieloną) rozpowszechniły się odmiany o szarawym, srebrzystym, a nawet żółtawym odcieniu igieł. Przy regularnym przycinaniu zwiększa się dekoracyjność drzewa bez uszczerbku dla jego ogólnej kondycji.
Taktyka cięcia sosny i świerka zależy od metody uprawy. Wymagana praca różni się w zależności od tego, czy roślina ma tradycyjną formę pospolitego drzewa omszonego, jest używana do żywopłotów, czy jest uprawiana w stylu japońskim. Każde cięcie ma swój własny cel, głównym zadaniem jest z góry wyobrazić sobie jaki wynik powinien zostać uzyskany.
- Forma tradycyjna.
Wiele drzew iglastych ma samoistnie uformowaną piękną koronę. Na przykład świerk kłujący zwykle nie wymaga przycinania, z wiekiem nabierając gęstej, wiecznie zielonej czapeczki.
Za pomocą przycinania ozdobnego można nadać drzewku oryginalny kształt. Piękna piramida, płaska półkula, stożek czy walec – wybór zależy od umiejętności i wyobraźni autora, a także od gatunku drewna. Można tworzyć iglaste arcydzieła w postaci zwierząt i ludzi, ale tylko bardzo wykwalifikowani rzemieślnicy mogą wykonywać takie prace na świerkach i sosnach.
Częściej przeprowadza się zwykłe cięcie planowe, którego schemat zależy od pożądanego kształtu i stanu rośliny. Takiemu zabiegowi można poddać tylko drzewa starsze niż dwa lata.
- Żywopłot.
W przypadku uprawy sosny na żywopłot przycinanie odbywa się co roku. Wierzchołek jest usuwany po raz pierwszy, gdy roślina osiągnie wymaganą wysokość. Pobudzi to wzrost pędów bocznych i zmniejszy odstępy między sąsiednimi okazami.
- Styl Niwaki.
To japońska sztuka uprawy drzew ogrodowych, często stosowana w uprawie sosny i świerka. Różni się od znanego wielu bonsai sposobem uprawy. „Bonsai” - „drzewo na tacy”, a korzenie nivaki nie ograniczają się do małej doniczki, ale rozwijają się swobodnie, bezpośrednio w ogrodzie. W zależności od stylu nivaki sosna lub świerk powstaje na różne sposoby. Na przykład jako proste drzewo o trójkątnym kształcie korony lub pod kątem do podłoża. Monkaburi to oryginalny sposób kształtowania sosny. Przy takim drzewie pozostaje jedna bardzo długa pozioma gałąź, która znajduje się nad wejściem do ogrodu.W japońskich klasztorach i świątyniach szczególnie czczone są stare sosny w stylu niwaki.
Stworzenie drzewa za pomocą tej techniki zajmie dużo czasu i wysiłku, jest to długi i żmudny proces. Są one określane z pożądaną wysokością rośliny, regularnie usuwają „dodatkowe” gałęzie i tworzą koronę. Nowe pędy co roku trzeba skracać o ponad połowę długości. Tworzenie sosny lub świerka w stylu nivaki polega na uszczypnięciu świec, usunięciu części igieł i cięciu. Jest to proces twórczy, każda roślina wymaga indywidualnego podejścia.
Wskazówka
Sosna wydziela dużo pachnącej bursztynowej żywicy. Po przycięciu drzewo samo leczy rany tą bakteriobójczą substancją. Wszystkie prace należy wykonywać w rękawiczkach, ponieważ żywica jest trudna do mycia. Rozcięcie nie wymaga dodatkowej obróbki preparatami.
Jak prawidłowo ciąć?
Do pracy służy zdezynfekowane narzędzie. W zależności od wieku drzewa i grubości gałęzi stosuje się sekator, nożyce ogrodowe, małą piłę do metalu lub pilnik.
Istnieje kilka rodzajów kadrowania.
- Przerzedzenie.
Usuwaj źle położone gałęzie, które psują wygląd sosny lub świerka. W zbyt gęstej koronie z czasem niektóre pędy obumierają z powodu niewystarczającego nasłonecznienia. Zbyt blisko sąsiednie gałęzie mogą się nawzajem uszkodzić. Terminowe przerzedzanie pomaga zapobiegać takim problemom.
Przed pracą drzewo jest sprawdzane, niepotrzebne gałęzie są całkowicie usuwane. Punkt cięcia jest skrócony. Próbują go przetworzyć nożem, aby nie było konopi.
- Uszczypnięcie.
Ta metoda pomaga uformować gęstszą i bardziej puszystą koronę rośliny. Przeprowadza się go, gdy młode pędy przestają rosnąć na początku lata, a igły zaczynają już oddzielać się od łodygi. Podczas ściskania część świecy jest częściowo lub całkowicie wyłamana.
Małe gałęzie można ciąć ostrym sekatorem, a duże piłą ogrodową lub piłą do metalu. Ostrożnie usuwaj części pędów, aby nie uszkodzić uśpionych pąków, z których w przyszłości wyrosną nowe pędy. U nasady ściętej gałęzi zwykle pojawiają się 3-4 nowe silne pędy, na słabych roślinach może być ich mniej. Korona staje się puszysta, przybiera zaokrąglony kształt.
Przy późnym szczypaniu (koniec lipca - sierpień) pąki nie mają czasu na uformowanie się w bieżącym sezonie. Pojawią się dopiero następnej wiosny.
- Przytnij.
To najczęstszy sposób na zmianę wyglądu sosny lub świerka. Podczas przycinania część pnia drzewa jest usuwana. Operację przeprowadza się zarówno na osobnikach młodych, jak i dorosłych.
Młode drzewo szybko się rozciąga, dodając około 15 cm rocznie. W razie potrzeby dorosłą sosnę zwyczajną w wieku powyżej trzydziestu lat można uformować do wysokości dwóch metrów za pomocą odpowiedniego przycinania. W naturze takie rośliny rosną powyżej 10 metrów.
Schemat podcinania sosny i świerka wynika z wierzchołkowego typu wzrostu tych roślin. Po usunięciu górnej części konieczne będzie okresowe usuwanie pozostałych sąsiednich pędów: z czasem mają tendencję do zastępowania usuniętego wierzchołka, mają tendencję do zajmowania pozycji pionowej. Na dojrzałym drewnie pąki uśpione nie kiełkują, więc formowanie się roślin rozpoczyna się w młodym wieku.
Wskazówki dotyczące przycinania
- Nie więcej niż jedna trzecia zielonej masy rośliny zostaje usunięta podczas jednego strzyżenia.
- Prace prowadzone są regularnie, długie przerwy lub zaprzestanie podcinania psują efekt poprzedniej pracy.
- Przycinanie sosny i świerka rozpoczyna się w młodym wieku, kiedy ma zwarty pokrój.
- Podczas szczypania usuwamy zwykle do 2/3 wzrostu. Podczas przycinania usuwana jest 1/3 gałęzi.
- Pierwszy rok po posadzeniu rośliny iglaste dostosowują się i zapuszczają korzenie w nowym miejscu, dodatkowa interwencja nie przyniesie korzyści.
Pielęgnacja po zabiegu
Sosna i świerk są mało wymagające pod względem jakości gleby, wilgotności i temperatury. Tryb podlewania i nawożenia po przycięciu nie zmienia się. Należy pamiętać, że częste i nieprzemyślane strzyżenie osłabia roślinę i może powodować różne choroby. Głównym zadaniem jest prawidłowe i terminowe wykonanie prac.
Iglasta piękność podziękuje Ci za troskę zadbanym wyglądem i doskonałym zdrowiem. Zachwyca Cię swoją wdzięczną wiecznie zieloną koroną przez dziesięciolecia.