Mięta - sadzenie i pielęgnacja w kraju iw domu + Wideo Mięta, rolnicza uprawa na parapecie, w otwartym polu, właściwości i odmiany.

Mięta: opis rośliny

Kilka faktów historycznych

Mięta to wieloletnia roślina zielna z rodziny Lamiaceae. Cechą charakterystyczną rośliny jest specyficzny mocny aromat, który stał się powodem popularności rośliny. Hodowcy wyhodowali różne odmiany i mieszańce pachnącej kultury.

Związek z miętą jako cenną rośliną wywodzi się z czasów starożytnych. Mieszkańcy Rzymu nacierali listkami mięty przedmioty gospodarstwa domowego, meble, robili napar, którym spryskiwali swoje domy.

Mięta swoją nazwę zawdzięcza starożytnej nimfie - córce boga Kokita. Mięta wyrosła w miejscu śmierci dziewczyny. Od tego czasu starożytni Grecy zaczęli wykorzystywać roślinę w ceremoniach pogrzebowych. Stało się tradycją w Egipcie umieszczanie zimnych pachnących liści w grobowcach faraonów.

Nie obejdzie się bez mięty i kuchni angielskiej. Są to sałatki warzywne, sosy do mięs, napoje z sokiem pomidorowym. Mięta ma szerokie zastosowanie w produkcji leków, których działaniu można nadać różnorodne efekty.

Wygląd rośliny

Każdy rodzaj mięty ma swoją własną charakterystykę. Wysokość rośliny waha się od 10 centymetrów do półtora metra. Rozgałęzione puste łodygi mają z reguły kwadratowy przekrój i falistą strukturę. Powierzchnia łodyg pokryta jest małymi kosmkami.

System korzeniowy mięty znajduje się blisko powierzchni ziemi.Czasem wychodzą korzenie. Roślina wytwarza tzw. rozłogi, pędy boczne, które z powodzeniem można wykorzystać do celów rozmnożeniowych. Korzenie rosną głównie w kierunku poziomym i mają strukturę włóknistą.

Płytki liściowe są przymocowane do łodygi za pomocą krótkich ogonków. Kształt jest podłużny, skierowany ku górze. Z przodu liście są pomalowane na zielono. Intensywność koloru zależy od rodzaju mięty. Tylna strona liści jest znacznie jaśniejsza. Wielkość liści różni się w zależności od odmiany i wynosi średnio około 5 centymetrów, a szerokość w większości przypadków nie przekracza 2 cm.

Kwiaty są drobne, zebrane w kwiatostany w kształcie kolców. Proces kwitnienia rozpoczyna się wczesnym latem i kończy późną jesienią. Owoce powstają dość rzadko i są prezentowane w postaci orzechów.

Mięta znana jest jako roślina miododajna. Bogaty aromat kwiatów przyciąga pszczoły, w wyniku czego powstaje miód o smaku mięty.

Rosnąca mięta na parapecie

Proces jest dość pracochłonny. Obejmuje kilka etapów. To zajmie trochę czasu i cierpliwości. W przeciwnym razie nie możesz liczyć na pachnące zielenie.

Wysiew nasion mięty

Możesz sadzić nasiona mięty do uprawy sadzonek na parapecie o każdej porze roku. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że zdolność kiełkowania materiału siewnego jest niska. Zaleca się zabranie co najmniej kilku torebek nasion, które można kupić w wyspecjalizowanych salonach. Pozytywny wynik można uzyskać stosując się do poniższych zaleceń:

• Pojemnik wykonany z przeźroczystego tworzywa nadaje się jako pojemnik do sadzenia. Sadzonki można obserwować bez otwierania pokrywy.
• Glebę należy przygotować wcześniej. Powinien zawierać odpowiednią ilość składników odżywczych. Odpowiednia ziemia ogrodowa lub leśna z dodatkiem gnijącego obornika.Przygotowaną glebę przed siewem należy podgrzać w piecu w temperaturze nieprzekraczającej 90°C przez 30 minut. Wysokość warstwy ziemi na blasze powinna wynosić około 5 cm.
• Jeśli podniesiesz temperaturę w piekarniku do wyższych wartości, pożyteczne bakterie giną, azot zamienia się w trudno dostępną formę.
• Do wiadra z mieszanką można dodać jedną szklankę popiołu z pieca, który powstaje podczas spalania twardego drewna. Drugą opcją jest zakup gotowej gleby. Odpowiednia mieszanka gleby pod warzywa i zioła. Jeśli w mieszance jest dużo limonki, aromat będzie mniej wyraźny. Z tej informacji mogą skorzystać alergicy.
• Nasiona kiełkują w temperaturze od 21 do 24°C. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia gleby. Jeśli na powierzchni ziemi pojawi się „skorupa”, sadzonki umrą.
• Od czasu do czasu należy „przewietrzyć” pojemniki lub zrobić małe otwory na powierzchni wieczka. Jest to konieczne, aby uniknąć rozwoju pleśni.
• Głębokość siewu nie powinna przekraczać 5 mm.
• Gleba powinna być zagęszczona przed sadzeniem. Jeśli nasionko wejdzie głębiej niż powinno, sadzonki nie wykiełkują.
• Jak tylko wylęgną się nasiona, co nastąpi kilka tygodni po wysianiu, pojemniki przenosi się do jasnego pomieszczenia. Aby sadzonki się nie rozciągały, powinno być wystarczająco dużo światła. W pochmurną pogodę można zainstalować lampę dla dodatkowego oświetlenia.
• Jeśli nie można zwiększyć natężenia światła, należy obniżyć temperaturę do 15-17°С
• Rosnące sadzonki można przenieść do ogrodu, na otwarty grunt lub kontynuować uprawę mięty na parapecie.

Miętowa pielęgnacja w domu

Pielęgnacja mięty w domu różni się w zależności od pory roku:

• Lato. Ważne jest utrzymanie optymalnej wilgotności gleby. Niedopuszczalne jest wysychanie gleby w pojemniku. Zarówno nadmiar, jak i brak wilgoci prowadzą do rozwoju chorób.
• Zima. Podlewanie powinno być umiarkowane, ponieważ zwiększona wilgotność o tej porze roku jest bardziej niebezpieczna niż brak wilgoci w lecie. Aby zapewnić pełny rozwój mięty zimą, nawadnia się ją czystą, osiadłą wodą o temperaturze otoczenia.

Niezależnie od pory roku roślinę należy chronić przed przeciągami

Sadzenie mięty w otwartym terenie

Daty sadzenia mięty

Nasiona mięty można wysiać do gruntu wiosną lub późną jesienią:

Wiosna. Prace prowadzone są na samym początku sezonu. Roślina będzie potrzebować dużo czasu na pełne ukorzenienie, co jest głównym warunkiem pomyślnego zimowania. Okres wiosenny jest również odpowiedni do rozmnażania wegetatywnego. W takim przypadku terminy są przesunięte. Należy poczekać, aż gleba całkowicie się rozgrzeje.

Jesień. Sadzone sadzonki. Daty lądowania zależą od lokalizacji regionu.W łagodnych warunkach klimatycznych prace sadzenia można prowadzić do listopada. W regionach północnych sadzenie mięty kończy się w sierpniu. W każdym razie roślina powinna mieć czas na zakorzenienie się przed nadejściem mrozu. Ściółkowanie gleby zmniejsza ryzyko zamarznięcia mięty zimą. Możesz użyć suchych odpadów drzewnych - trocin, wiórów lub mieszanek torfowych.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby pod miętę

Wymagania działki:

• Mięta dobrze rośnie w pełnym słońcu lub półcieniu.
• Aby uzyskać wysokiej jakości zieloną masę, miętę sadzi się w odległości jednego metra od upraw jagodowych i roślin krzyżowych. Sąsiedztwo z burakami prowadzi do pojawienia się ciemnych plam na powierzchni liści mięty.

Przygotowanie gruntu:

• Do mięty odpowiednie są gleby żyzne, wilgotne, o luźnej strukturze. Roślinę można sadzić w miejscach, gdzie pod poprzednimi uprawami stosowano gnijący obornik.
• Ważne jest dobranie odpowiedniej kwasowości gleby. Jeśli gleba zawiera dużo wapna, roślina straci intensywność aromatu. Kwaśne gleby mogą znacznie ograniczyć rozwój mięty. Z tego powodu ogrodnicy starają się sadzić miętę na glebach o neutralnym odczynie środowiska.
• Roślina rozwija się powoli na terenach zagrożonych powodziami lub wysokim poziomem wód gruntowych. Możesz poprawić sytuację, instalując drenaż na miejscu lub zwiększając wysokość kalenic.

Powierzchnię z miętą należy ograniczyć kawałkami łupków. W przeciwnym razie mięta będzie stopniowo rozprzestrzeniać się po całym terytorium. Możesz użyć plastiku. Materiał jest wykopywany wzdłuż obwodu terenu w taki sposób, aby zapobiec wzrostowi nasadzeń mięty. Głębokość sadzenia powinna wynosić około 30-40 cm Długość korzeni mięty z reguły nie przekracza 30 cm.

Drugim sposobem na ograniczenie rozprzestrzeniania się mięty wokół stanowiska jest sadzenie rośliny na otwartym terenie w doniczkach lub pojemnikach.Otwór do sadzenia jest wykonany o takiej wielkości, aby doniczka była zanurzona w ziemi do górnej krawędzi. Wraz z nadejściem wiosny pojemnik z rośliną jest wyjmowany, a system korzeniowy mięty dzielony na fragmenty, sadzony w doniczkach i umieszczany tam, gdzie to konieczne.

Jak sadzić miętę

Procedura:

• Strona jest oczyszczona z chwastów.
• Kopanie na głębokość trochę mniejszą niż bagnet łopaty. To około 20-25 cm.
• Podczas kopania dodaje się gnijący obornik - 2,0-3,0 kilogramów na metr kwadratowy i złożone nawozy w ilości wskazanej na opakowaniu. Wybierz opcję - "zielony" .
• Robią rowki o głębokości około 5 centymetrów w odległości około 40 cm.
• Odstęp między poszczególnymi sadzonkami wynosi 30 cm.
• Po posadzeniu gleba wokół sadzonek jest zagęszczana i podlewana wodą osiadłą. Nie używaj zimnej wody z węża. To uszkadza system korzeniowy, zmniejsza tempo rozwoju mięty.

Rozmnażanie wegetatywne mięty

Kolejność działań:

• Sadzonki są przygotowywane od jesieni. Możesz wyciąć cały krzak lub podzielić system korzeniowy rośliny na fragmenty.
• Każda część musi składać się z pędu z korzeniami lub zawierać co najmniej trzy pąki wzrostu.
• Do każdego fragmentu potrzebujesz garnka, którego średnica powinna wynosić 12 cm.
• Pierwsza warstwa to drenaż. Ziemię wylewa się na podkładkę drenażową.
• Skład gleby - ziemia ogrodowa i mieszanka kompostowa. Optymalny stosunek to 2:1.
• System korzeniowy musi być zakopany w ziemi.
• Część nadziemną należy skrócić tak, aby pozostała część wystawała 5 cm nad ziemię.
• Aby opuścić gałąź, doniczki stawia się na parapecie.
• Rośliny podlewa się wodą o temperaturze pokojowej. Wilgotność powinna wynosić około 80%. W tym celu krzaki można spryskać wodą za pomocą pistoletu natryskowego.
• Do końca września rośliny się zakorzenią (podczas zbioru materiału sadzeniowego pod koniec sierpnia).
• Przed zimowaniem trzeba nakarmić miętę. Będziesz musiał rozpuścić kilka gramów mocznika w jednym litrze wody. Dokarmianie nie odbywa się zimą.
• Zimą rozwój mięty jest powolny. W takim przypadku można zorganizować dodatkowe oświetlenie trwające około 6 godzin dziennie. Zieleń zacznie szybko rosnąć. Liście można ściąć miesiąc po posadzeniu.

Rozmnażanie przez sadzonki

• Odetnij wierzchołki pędów.
• Rączka powinna mieć około 8 cm długości.
• Dolne liście należy usunąć. Sadzonki umieszcza się w szklance wody.
• Korzenie pojawią się za kilka tygodni. Aby przyspieszyć tworzenie korzeni, użyj leku „Kornevin”
• Sadzonki przesadzamy do doniczek z ziemią. Jeśli sadzonki są zbierane wczesnym latem, można je sadzić na otwartym terenie.

Miętowa Pielęgnacja

Pielęgnacja roślin obejmuje standardowe zabiegi agrotechniczne. To podlewanie, regularne usuwanie chwastów, spulchnianie gleby, wprowadzanie składników odżywczych, ochrona rośliny przed bakteriami chorobotwórczymi i szkodnikami.

podlewanie

Mięta wymaga regularnego podlewania tylko przez kilka tygodni po posadzeniu. Po ukorzenieniu roślina jest podlewana, gdy gleba wysycha. Ważnym warunkiem jest to, że po podlaniu konieczne jest poluzowanie gleby. Umożliwia to swobodne przenikanie wilgoci do systemu korzeniowego. Regularne pielenie pomaga mięty w końcu zapuścić korzenie w nowym miejscu.

Karmienie

Odżywki stosuje się raz w ciągu całego sezonu wegetacyjnego. Optymalny czas karmienia to wiosna. Używaj kompostu, złożonych nawozów, popiołu. Ten ostatni służy do regulacji kwasowości gleby.

Kiedy zbiera się miętę

Korzyści płynące z mięty szacuje się na podstawie zawartości olejków eterycznych w blaszkach liściowych. W procesie rozwoju kultury zmienia się ich liczba. Szczytowe stężenie składników odżywczych przypada na okres aktywnej fazy kwitnienia. Wiele odmian mięty daje dwa plony w sezonie.

Jakie rośliny można sadzić przed miętą

Nie ma poważnych ograniczeń. Po mięty można uprawiać ziemniaki i inne rośliny okopowe. Jeśli posadzisz rośliny strączkowe, nasycą one glebę azotem.

Mięta aktywnie rozwija się na glebach, na których uprawiano zboża - pszenicę, owies, jęczmień. Roślinę można sadzić w grządkach po cebuli.

Szkodniki i choroby mięty

Choroby

Rdza

Choroba jest jedną z najniebezpieczniejszych i ma charakter grzybiczy. Wpływa na miętę częściej niż inne choroby. Powodem jest nadmiar wilgoci w otaczającym powietrzu, wychłodzenie oraz wysoka zawartość azotu w glebie.Oznaki zewnętrzne - na spodniej stronie liści pojawiają się ciemnopomarańczowe wyrostki

Mączniak prawdziwy

Choroba zaczyna się rozwijać w lipcu. Pędy i młode liście pokryte są białym nalotem przypominającym pajęczynę. Siarka koloidalna pomaga radzić sobie z chorobą. Należy przygotować 1% roztwór i opryskać nie tylko liście, ale również glebę pod rośliną.

Verticillium więdnie

To kolejna choroba o charakterze grzybiczym. Dotkniętą roślinę można natychmiast rozpoznać. Górne liście pędów nabierają czarnego odcienia. Stopniowo krzew umiera. Zapobieganie chorobie polega na ścisłym przestrzeganiu zasad pielęgnacji mięty, terminowym uwalnianiu terenu z pozostałości powstałych po przycięciu roślin. Do uprawy na miejscu wybierz odmiany mięty odporne na werticiliozę.

Antraknoza

Antraknoza często atakuje krzewy mięty. Chorobę można rozpoznać po małych brązowych formacjach, które gęsto pokrywają powierzchnię liścia. 1% roztwór płynu Bordeaux pomoże pozbyć się choroby. W okresie wegetacji przeprowadza się kilka zabiegów. Należy pamiętać, że okres oczekiwania po przetworzeniu wynosi 15 dni. Dopiero po tym okresie można zbierać liście mięty i używać ich do wytwarzania leków.

Septoria

Na liściach mięty pojawiają się brązowe plamy otoczone czarnym paskiem. W centrum plamy można zaobserwować tzw. piknidia - czarne kropki. Stopniowo plamy stają się cieńsze, a na ich miejscu powstają dziury. Zarodniki grzyba utrzymują się na opadłych liściach. Przyczyną choroby jest nadmierna wilgotność w ciepłym sezonie. Do leczenia stosuje się roztwór mieszaniny Bordeaux. Stężenie leku powinno wynosić 1%.Oprysk przeprowadza się kilka razy, aż do całkowitego ustąpienia objawów choroby.

Wzrost

Choroba jest wywoływana przez mykoplazmy. Krzewy mięty praktycznie przestają się rozwijać. Liście tracą swój charakterystyczny zielony kolor. System korzeniowy stopniowo obumiera. Nie ma leków na tę chorobę. Jeśli zostanie znaleziony, krzaki są usuwane wraz z korzeniami i natychmiast spalane.

Szkodniki owadzie

Owady nie tylko wyrządzają szkody zjadając zieloną masę, ale także przenoszą infekcję. Zapobieganie chorobom polega na ograniczeniu ich obecności w ogrodzie.

Liczba owadów, które potrafią wybrać miętę, jest dość duża. Wymieńmy tylko kilka z nich.

Miętowa pchła

To miniaturowy żółty robaczek, ma tylko półtora milimetra długości. Szkodliwość owada polega na tym, że robak żywi się liśćmi, robi małe okrągłe dziury w płytkach liściowych. Szkodnik pojawia się wiosną, gdy nadchodzi sucha pogoda.

Dziewczyna z tarczą

Zadaje prawie takie same obrażenia jak miętówka. Robi dziury i skubie liście wzdłuż krawędzi. Uważany za aktywnego nosiciela infekcji.

Mszyca

Owad stanowi zagrożenie nie tylko dla nasadzeń mięty, ale dla prawie wszystkich roślin ogrodowych. Owad jest niewielkich rozmiarów, całe kolonie mszyc gromadzą się na tylnej stronie liści. Szkodniki aktywnie wysysają soki z rośliny. Z biegiem czasu rozwój rośliny spowalnia, liście stają się mniejsze z powodu braku pożywienia. Mszyce są zdolne do przenoszenia niebezpiecznych wirusów, z którymi często nie da się walczyć.

Cykada

Ssący typ owada. Skoczki z reguły wybierają młode krzewy mięty. Cykady rozmnażają się szybko i aktywnie wykorzystują soki witalne rośliny. Jeśli nie podejmiesz działań, roślina stopniowo uschnie.

Wołki

Same chrząszcze i ich larwy są niebezpieczne dla rośliny. Te ostatnie spadają na ziemię i uszkadzają pędy korzeniowe mięty. Dorosłe osobniki żywią się liśćmi rośliny. Nadgryzione krawędzie blaszek liściowych wskazują, że na plantacji mięty zadomowił się ryjkowiec.

Ćma łąkowa

Ćma łąkowa atakuje świeże pędy. Wczesnym latem samice składają ogromną liczbę jaj na tylnej stronie liści mięty. Larwy wylęgają się po kilku tygodniach i przechodzą przez kilka etapów rozwoju. W rezultacie zamieniają się w gąsienicę. Jeśli nie podejmiesz działań, ćma łąkowa może w krótkim czasie zniszczyć nasadzenia mięty.

Ponieważ gąsienice zimują w glebie, jesienna orka pomaga w walce z ćmą. Preparaty biologiczne, na przykład Bitoksybacylina, mogą być stosowane przeciwko młodym gąsienicom. Jest jednak nieskuteczny w temperaturach poniżej 10°C.

Śliniący się grosz

Slobbery Pennitsa jest również zagrożeniem dla mennicy. Objaw - deformacja pędów, grudki piany w kątach blaszek liściowych

Wireworm

Larwy chrząszczy kłykowatych - drutowce, mogą uszkodzić system korzeniowy rośliny. Wireworm występuje na obszarach, gdzie trawa pszeniczna rośnie w dużych ilościach lub w glebie pól ziemniaczanych.

Oprócz wymienionych szkodników roślinę denerwuje niedźwiedź, łyżka kapusty, łopian.

Aby zapobiec intensywnemu rozwojowi szkodników należy regularnie sprawdzać liście i łodygi mięty, wykonywać prace profilaktyczne:

• Przestrzegaj zasad płodozmianu. Przynajmniej raz na dwa lata zmień miejsce, w którym rośnie mięta.
• Po przeniesieniu zakładu miejsce jest przekopywane. Robią to w przededniu zimy.
• Na terenie nie wolno pozostawiać resztek roślinnych. Jest głównym źródłem infekcji dla wszystkich upraw ogrodniczych. Mają być natychmiast spalone.

Środki ludowe pomagają pozbyć się szkodników. To napar z ziół - glistnika.

Zajmie 200 gram suchych liści, mydło do prania. Trawę zalewa się wodą (10 litrów) i nalega na jeden dzień. Po wyznaczonym czasie dodaje się pokruszone mydło - jedna sztuka.

Możesz skorzystać z gotowych preparatów. "Decis" jest uważany za skuteczny środek. Okres oczekiwania wynosi co najmniej cztery tygodnie. Następnie możesz zacząć zbierać listki mięty.

Rodzaje i odmiany mięty

Istnieje około 42 gatunków i odmian hybrydowych mięty. Tylko kilka z nich cieszy się popularnością. Przyjrzyjmy się im bardziej szczegółowo.

Mięta

Krzew jest dość potężny i osiąga wysokość około 80-100 centymetrów. Efekt chłodzenia, w porównaniu z miętą, nie jest zbyt wyraźny. Wynika to z przewagi olejku karwonowego w składzie liści mięty.Mięta jest używana do aromatyzowania napojów bezalkoholowych, dodawana do herbaty. Wyciąg z liści mięty wchodzi w skład pasty do zębów.

Kędzierzawa mięta

Odnosi się do wieloletnich roślin zielnych. Rośnie naturalnie w Ameryce Północnej. Kręcone krzewy mięty można znaleźć w prawie każdym domku letniskowym. Roślina jest używana w medycynie ludowej i oficjalnej do łagodzenia bólu, jako środek uspokajający.

Cechą charakterystyczną gatunku jest kształt liści oraz niska zawartość mentolu. Efekt odświeżający jest słabo wyrażony. Blaszki liściowe mają kędzierzawą powierzchnię i są odporne na krótkotrwałe mrozy.

Jabłko Mięta

Rozgałęziony krzew o wysokości około pół metra. Liście mają ciemny szmaragdowy odcień. Kształt blaszki liściowej jest zaokrąglony, spiczasty u góry. Zapach o umiarkowanej intensywności. Roślina jest używana w kuchni i medycynie. Desery z miętą są szczególnie smaczne i aromatyczne.

Mięta długolistna

Wysokość krzewu to około 1,2 metra. Łodygi bylin są silnie rozgałęzione, mają czworościenny kształt, pokryte małymi kosmkami. Wysoki stopień foliowania. Kłącze znajduje się blisko powierzchni. Liście są obszerne, ze spiczastymi wierzchołkami, pomalowane na zielono z niebieskawym odcieniem. Osadzone na łodygach krótkimi ogonkami. Młode liście mają około 5 cm długości, a te które osiągnęły dojrzałość techniczną 15 cm.

Mięta długolistna nadaje się do sosów do dań mięsnych, jako dodatek do marynaty z bakłażana. Kiszona kapusta zyskuje odrobinę świeżości, gdy jest solona listkami mięty długolistnej.

Mięta

Roślina ma kilka nazw - mięta dzika, mięta końska, czy raczej niespotykana nazwa - „głucha”. Rośnie wszędzie - na polach, terenach zalewowych, na skrajach lasów liściastych.Wysokość rośliny nie przekracza jednego metra. Aromat jest przyjemny, ale słabo wyrażony. Gatunek wykorzystywany jest w kuchni – przyrządza się sałatki, dodaje się do marynat, zup, farszów, przy pieczeniu pasztetów mięsnych i rybnych. Odwar z liści pomaga w łagodzeniu stanów zapalnych i ataków migreny. Stosuje się go zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie.

Mięta cytrynowa

Wysokość rośliny wynosi około jednego metra. Pędy są proste, rozgałęzienia słabe, łodyga gładka. Roślinę można spotkać w domkach letniskowych i działkach przydomowych, na leśnych polanach i wzdłuż dróg. Mięta cytrynowa z łatwością toleruje surowe zimy i nie potrzebuje dodatkowego schronienia. Nie boi się wiosennej niestabilnej pogody. Mięta cytrynowa może być uprawiana na środkowym pasie i na północy. Ze względu na przyjemny aromat jest to jeden z najbardziej poszukiwanych rodzajów mięty. Często mięta cytrynowa nazywana jest melisą.

Roślina wykorzystywana jest w kuchni, medycynie ludowej i kosmetologii.

Liście są zielone, z jaśniejszym kolorem na tylnej stronie.

Pachnąca mięta

Niski krzew o wyprostowanych pędach. Nazwa odzwierciedla cechy rośliny. Liście o pomarszczonej powierzchni są pomalowane na zielono i wydzielają przyjemny aromat. Wzdłuż krawędzi blaszki liściowej biegnie kremowy lub żółty pasek. Mięta pieprzowa jest używana do celów leczniczych.

Pomaga radzić sobie z napadami nudności, bólami głowy spowodowanymi przepracowaniem, chorobami skóry, różnymi stanami zapalnymi. Liście dodaje się do napojów, farszu do ciast, sałatek. Nalewki spirytusowe powstają na bazie pachnącej mięty.

Miętowa hybryda

Gatunek początkowy - woda i mięta zielona. Roślina ceniona jest za zawartość niezbędnych substancji, w szczególności mentolu.Istnieją dwa rodzaje hybryd - czarna i biała miętówka. Biała mięta pieprzowa ma zieloną łodygę i liście. W kolorze czarnym liście i łodyga mają czerwonawo-brązowy odcień. Kultura jest odporna na mróz, preferuje rozwój na glebach żyznych i wilgotnych.

Na prywatnych działkach można znaleźć wiele odmian mięty. Nie wszystkie są wpisane do Państwowego Rejestru, ale zawsze cieszą się popularnością:

• Priluki 6. Roślina osiąga metr wysokości. Odmiana była hodowana przez długi czas i jest testowana w czasie. Liście są obficie pokryte wyprostowanymi łodygami. Okres wegetacyjny trwa około 100 dni. Olejki eteryczne w liściach stanowią 3%. Z tej ilości 50% to mentol. Na kulturę często wpływa rdza. Jest to główna wada tej odmiany. Priluki 6 nie różni się zimotrwalością. W surowym klimacie konieczne będzie ściółkowanie gleby pod krzakiem. Możesz użyć geowłókniny.
• Lecznicze 4. Wysokość rośliny wynosi jeden metr lub więcej.Jest to uzależnione od odpowiedniego odżywiania. Pozostawia odcień antocyjanu (odcień niebiesko-fioletowy lub jagodowy). Dojrzałość techniczna następuje po około 110 dniach. Płytki liściowe zawierają 4% olejków eterycznych. Udział mentolu wynosi 60%. Nadaje się do uprawy w strefie środkowej. Pokrywa śnieżna pozwala roślinie pomyślnie zimować.
• Tajemnica. Odmiana wyhodowana w stacji VILAR. Dojrzewanie zajmie co najmniej 100 dni. Olejki eteryczne stanowią 3,5%. 65% tej ilości to mentol. Odporny na rdzę, należy do strefowych odmian regionu moskiewskiego.
• Moskwa. Podobnie jak poprzednie odmiany, łodygi są obficie pokryte liśćmi. Wysokość krzewu około 80 cm Kwiaty z płatkami bzu. Okres wegetacyjny, w zależności od warunków pogodowych, waha się od 80 do 100 dni. Odmiana odporna na rdzę, rzadko atakowana przez mączniaka prawdziwego.
• Worożeja. Silnie rozgałęziony krzew. Blaszki liściowe jajowate. Długość liści sięga 6 cm, płatki kwiatów są pomalowane na czerwono i fioletowo. Okres od odrostu do pojawienia się pędzli kwiatowych to około 65 dni.

Szkoda i korzyść z mięty

Leczne właściwości mięty

W medycynie ludowej mięta jest często wykorzystywana do celów leczniczych. Ma następujące właściwości:

• Wszystkie nadziemne części rośliny zawierają substancje biologicznie czynne, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania wszystkich narządów wewnętrznych człowieka, układu nerwowego, hematopoezy.
• Garbniki występujące w liściach mięty. Napar z liści mięty można stosować jako płukankę do dziąseł.
• Odwary i napary z mięty zawierają mentol. Substancja ta ma pozytywny wpływ na przewód pokarmowy, łagodzi ból podczas kolki w jamie brzusznej. Jest skutecznym środkiem antyseptycznym i przeciwbólowym. Mentol działa na receptory jelitowe i łagodzi zaparcia.
• Niektóre rodzaje mięty jako lekarstwo są uznawane przez oficjalną medycynę.Preparaty z ekstraktem z mięty są przepisywane przy zaburzeniach nerwowych, astmie, chorobach serca, nerwobólach i chronicznej bezsenności. Mentol jest częścią valocordinu, który pomaga złagodzić ostry zawał serca.
• Wywary z liści łagodzą ból zęba, leczą zapalenie oskrzeli w różnych stadiach choroby. Mentol często występuje w preparatach do leczenia miażdżycy.

• Napary i odwary z łodyg i liści niektórych rodzajów mięty mogą zwiększyć apetyt, złagodzić wymioty, poprawić trawienie.
• Medycyna zna przeciwbólowe i żółciopędne właściwości leków z mentolem. Są brane za kamienie żółciowe.
• Zagraniczne firmy farmaceutyczne używają liści mięty do sporządzania herbat leczniczych. Jest skutecznym lekarstwem na wzdęcia. W Niemczech placówki medyczne i sanatoryjne zalecają kąpiele z dodatkiem ekstraktów z mięty.
• Australijscy lekarze opracowali recepturę naparów i wywarów do leczniczego leczenia okostnej, stanów zapalnych ucha środkowego, nerwobólów i zaburzeń nerwowych.
• Rosyjscy lekarze przepisują miętę jako skuteczny środek napotny. Napary z mięty odświeżają oddech, zapobiegają rozwojowi próchnicy.
• Niektórzy lekarze uważają, że sok z młodych liści mięty pomaga w leczeniu kamicy moczowej oraz jako środek moczopędny.
• Liście mięty wykorzystywane są w kuchni, zabiegach kosmetycznych, perfumerii.

Mięta - przeciwwskazania

Jeśli zdecydujesz się stosować miętę w leczeniu jakiejkolwiek choroby, skonsultuj się z lekarzem. Nie ma wątpliwości co do zalet mięty, ale w niektórych przypadkach jest przeciwwskazana. Niekontrolowane stosowanie preparatów miętowych może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.Oto tylko kilka przypadków, w których absolutnie niemożliwe jest przyjmowanie preparatów na bazie mięty:

• Indywidualna nietolerancja olejków eterycznych, w tym mentolu.
• Samodzielne podanie bez wcześniejszego przetestowania może prowadzić do rozwoju alergii.
• Olejek miętowy jest przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią.
• Mięty nie wolno podawać dzieciom poniżej 6 roku życia. Wysokie ryzyko rozwoju alergii.
• Mężczyźni przyjmujący preparaty miętowe mogą mieć gwałtowny spadek potencji.
• Nie diagnozuj samodzielnie dawkowania produktów na bazie mięty. Przedawkowanie doprowadzi do naruszenia rytmu serca, może wywołać skurcz oskrzeli, zakłócić rytm snu.
• Przetwory z mięty są przeciwwskazane w każdej postaci cukrzycy. Ustalono, że insulina reaguje z lekami zawierającymi mentol w takiej czy innej dawce.

Przepisy

Najczęstsze i najskuteczniejsze przepisy na miętę:

Przepis nr 1. Pomaga pozbyć się nieświeżego oddechu. Czego potrzebujesz:

• 0,5 litra wrzątku.
• 6,0 gramów liści mięty pieprzowej.

Liście mięty zalewa się wrzątkiem i parzy przez kilka godzin.

Przepis 2. Pomaga wyeliminować nudności. 6 gramów suszonych liści mięty zalej szklanką wrzącej wody. Umieść naczynie w ciepłym miejscu i ostrożnie owiń je miękką ściereczką. Środek na nudności będzie gotowy za 40 minut. Odcedź i pij dwie łyżeczki co trzy godziny. Podczas wymiotów można wypić pół szklanki naparu z mięty. Jeśli nudności i wymioty utrzymują się, skontaktuj się z lekarzem.

Przepis 3. Ból głowy. Wystarczy napar z alkoholu. Liście kruszy się i zalewa alkoholem o stężeniu 70%. Środek na ból głowy będzie gotowy za tydzień. Wystarczy wziąć 10-15 kropli przed posiłkami trzy razy dziennie.

Galina, obwód nowogrodzki.

Wszyscy w naszej rodzinie uwielbiają herbatę z listkami mięty. Uprawiam roślinę przez cały rok. Kupuję odmianę Ceremony. Liście są pomarszczone, szmaragdowe z szarawym odcieniem. Krzewy rozwijają się dobrze, jeśli uszczypniesz główną łodygę. Bez skracania roślina jest mocno rozciągnięta, blokując dostęp światła. Zapach jest wart całego domu.

Marina. Pietrozawodsk.

Na moim podwórku rośnie dzika mięta. Nie mogę zgadnąć, jak to się nazywa. Czy można zaparzyć herbatę z jej liści? Roślina jest bardzo pachnąca. Znalazłem informacje w Internecie i kupiłem domową odmianę. Nazywa się Wróżbita Warzyw. Krzew jest mały, opieka praktycznie nie jest potrzebna. Latem spróbuję posadzić miętę w otwartym terenie.

Zakończenie

Mięta to pięknie pachnąca roślina. Krzewy mięty można uprawiać w domu, na parapecie iw otwartym polu. Obie opcje nie wymagają dodatkowej wiedzy i umiejętności. Pielęgnacja mięty obejmuje standardowe praktyki rolnicze.