Sadzenie rabarbaru i pielęgnacja na zewnątrz podczas uprawy na wsi

Rabarbar to wieloletnia roślina zielna, należąca do rodziny gryczanych. Sadzenie i pielęgnacja rabarbaru w Twojej okolicy to wykonalne zadanie dla każdego ogrodnika. Ta odporna roślina ma wysoką wydajność. A jej soczyste ogonki są pożywne i bogate w witaminy, które są szczególnie cenne wczesną wiosną.

Warunki uprawy

W regionach o klimacie umiarkowanym rabarbar jest dość poszukiwany. Na działkach wielu letnich mieszkańców i ogrodników uprawia się kilka odmian, które różnią się dojrzewaniem, jakością i kolorem ogonków.Krzew łatwo toleruje niskie temperatury i jest odporny na suszę. Jednak długi pobyt bez podlewania w okresie upałów wpłynie na smak rabarbaru. Ogonki stają się włókniste, pojawia się gorzki smak.

Roślina może rosnąć w jednym miejscu przez 10 lat i dawać doskonałe plony. Planując sadzenie byliny w otwartym terenie należy wziąć pod uwagę specyfikę wzrostu rabarbaru.

Do aktywnego wzrostu i prawidłowego rozwoju roślina będzie potrzebować:

• żyzna, luźna gleba;
• wystarczające nawilżenie bez zastojów wilgoci;
• miejsce dobrze oświetlone, ewentualnie lekko zacienione;
• średnia temperatura 18°C.

Rabarbar wymaga dodatkowego obfitego podlewania w okresie wzrostu liści. Należy jednak pamiętać, że nadmierna wilgotność gleby może prowadzić do gnicia korzeni.

Wskazówka

Aby uzyskać stabilne zbiory przez całe lato, warto wybrać kilka odmian rabarbaru o różnych terminach dojrzewania.

Metody rozmnażania

Do rozmnażania roślin stosuje się dwie bardzo skuteczne i szeroko stosowane metody wśród letnich mieszkańców.

Aby odmłodzić uprawę lub zwiększyć liczbę roślin na miejscu, odpowiednia jest metoda wegetatywna.
1. Przy hodowli nowych odmian sadzonki wyrastają z nasion.

Metoda wegetatywna

Wczesna wiosna to najlepszy czas na dzielenie bylin. Dozwolone jest przeprowadzanie podziału w środku jesieni. Do rozmnażania wybiera się krzewy, które osiągnęły wiek 4-5 lat.

Roślinę wykopuje się z ziemi wczesną wiosną i strąca z niej nadmiar ziemi.
1. Ostrym nożem dzielimy korzeń na kilka części. Każda sadzonka powinna mieć co najmniej jeden lub dwa pąki wzrostu i własny system korzeniowy. Z jednego krzewu można uzyskać od pięciu do dziesięciu nowych roślin.
2. Powstałe delenki sadzimy w specjalnie przygotowanych dołkach z podłożem odżywczym. Punkt wzrostu musi pozostać na powierzchni.
3. Gleba wokół jest zagęszczona, ściskając roślinę.
4. Podlewane wodą osiadłą. Regularne nawilżanie rabarbaru trwa przez cały tydzień.

W stanie dorosłym krzew osiąga imponujące rozmiary, dlatego odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej metr.

Wskazówka

Stare krzewy nie nadają się do rozmnażania wegetatywnego. Po posadzeniu najczęściej przebarwiają się, co wpływa na smak rabarbaru.

Uprawa sadzonek

Wybierając metodę rozmnażania z nasion, należy pamiętać, że w pierwszym roku wegetacji bylina aktywnie zwiększa swoją zieloną masę. Nie zaleca się zbioru w tym okresie. Wyrywanie ogonków młodej rośliny osłabi krzew.

Przygotowanie i sadzenie nasion jest łatwe.

Nasiona umieszcza się pomiędzy kilkoma warstwami gazy i regularnie nawilża.
1. Kiedy pojawiają się białe kiełki, nasiona są lekko suszone, aż do uzyskania stanu sypkości.
2. Kiełkujące nasiona umieszcza się w przygotowanych rowkach o głębokości 2 cm, nawadniając uprawy ciepłą wodą. Już piątego dnia z ziemi wyjdą pierwsze kiełki.
3. Po rozwinięciu się pierwszych prawdziwych liści sadzonki należy przerzedzić.

Ponadto gleba wokół roślin jest regularnie spulchniana, chwasty zwalczane, aw razie potrzeby podlewane i karmione.Latem sadzonki osiągają wysokość 30 cm. Materiał do sadzenia pozostawia się na zimę w tym samym miejscu. I dopiero wiosną, aż rośliny wejdą w fazę aktywnego wzrostu, krzewy wykopuje się do sadzenia w miejscu stałym.

Korzenie z aktywnymi pąkami wzrostu umieszczamy w dołkach tak, aby górny pąk był przykryty ziemią na kilka centymetrów. Gleba wokół rabarbaru jest zagęszczona, roślina podlewana.

Wskazówka

Aby samemu zdobyć nasiona, musisz pozwolić roślinom zakwitnąć i pozostawić najsilniejsze łodygi kwiatowe.

Sadzenie i pielęgnacja

Gleba pod uprawę bylin musi być starannie przygotowana. Od tego zależy jakość przyszłych zbiorów. Jesienią należy wykopać teren i zastosować nawozy organiczne. Zrobi to kompost, próchnica lub torf. Wapno hydratyzowane dodaje się do kwaśnej gleby, można użyć mąki dolomitowej.

Mieszkańcy lata, którzy chcą wyhodować soczyste ogonki o charakterystycznym przyjemnym smaku muszą zadbać o odpowiednią pielęgnację rośliny posadzonej w otwartym terenie.

Wymaga regularnego i dość obfitego podlewania. Nie zaleca się wysychania gleby i stagnacji wody u korzeni.
1. W okresie wegetacji wymagane jest terminowe odchwaszczanie i spulchnianie wierzchniej warstwy ziemi.
2. Aby zatrzymać wilgoć i zapobiec wzrostowi chwastów, glebę wokół rośliny należy ściółkować materią organiczną. Aby zapewnić pomyślne zimowanie, rozeta liściowa jest pokryta opadłymi liśćmi.
3. Corocznie wiosną pod krzaki aplikuje się nawozy mineralne i dodaje gnijący obornik.
4. Od drugiego roku wegetacji roślinie należy odcinać łodygi maciczne, które znacznie osłabiają krzew.
5. Kwiatowe strzały też trzeba złamać.

Krzewy rabarbaru są bardzo odporne na choroby.Ale w niektórych przypadkach rośliny mogą być dotknięte szarą zgnilizną, mączniakiem rzekomym lub askochitozą. Czasami rabarbar jest atakowany przez niektóre szkodniki. Z reguły są to słonie rabarbarowe i pluskwy rabarbarowe. Prawdopodobnie uszkodzony przez pchłę gryczaną. Chemikalia służą do skutecznego zwalczania szkodników i chorób. Dlatego obróbkę roślin należy przeprowadzać dopiero po zbiorach.

Zbiór

Początek zbioru zależy od odmiany i regionu rabarbaru. Ogonki, które osiągnęły średnicę 1,5 cm, można skręcić, próbując to zrobić u podstawy krzewu. Następnie musisz usunąć arkusz. Latem ogonki zbiera się wielokrotnie. Zgromadzone składniki odżywcze pomogą roślinie bezpiecznie przetrwać zimę. W tym celu konieczne jest przerwanie selekcji ogonków na 2 miesiące przed końcem sezonu wegetacyjnego.

Mięsiste łodygi rabarbaru mają przyjemny kwaskowaty smak.Duże liście zawierające kwas szczawiowy nie są spożywane. Roślina jest źródłem witamin A, B, C i PP. W składzie znajdują się również przydatne dla człowieka minerały, pektyna i błonnik. Wiosenny brak witamin w organizmie można uzupełnić dzięki wczesnym odmianom uprawianym w kraju.

Zapewniając odpowiednią pielęgnację rośliny, możesz uzyskać doskonałe zbiory rabarbaru na swoim terenie, urozmaicić swój domowy jadłospis oraz uzupełnić zapasy witamin i składników mineralnych w organizmie. Dobroczynne właściwości tej rośliny można skutecznie wykorzystać w celach leczniczych.