Nisko rosnące odmiany jałowca są coraz częściej uprawiane na działkach przez ogrodników i letnisków. Wnoszą kolor i pięknie zdobią trawniki, klomby i skarpy. Jedną z odmian, która zyskuje na popularności, jest jałowiec łuskowaty.
W artykule porozmawiamy o tym, jak wygląda krzew, dlaczego jest lubiany przez ogrodników i projektantów krajobrazu oraz jak trudno jest go samodzielnie wyhodować.
Co to jest jałowiec łuskowaty: opis gatunku.
W naturalnych warunkach jałowiec łuskowaty rośnie w górach. Zwykłym siedliskiem jest Tajwan w Chinach. Krzew należy do Cyprysów. Krzew w sprzyjających warunkach zewnętrznych rośnie kilka wieków.
Wygląd rośliny
Jałowiec łuskowaty należy do gatunku krzewinek iglastych niewymiarowych. Korona jest szeroka i rozgałęziona, wolno rosnąca. Igły sosnowe mają długość nie większą niż centymetr, rosną często, dzięki czemu krzew wydaje się gruby i gęsty.
Kolor igieł waha się od intensywnie zielonego do niebieskoszarego.
W ciągu roku roślina rośnie tylko o jeden centymetr, zarówno na szerokość, jak i na długość. Jałowiec łuskowaty nie dorasta powyżej półtora metra.
Roślina wydziela delikatny iglasty aromat.
Na dwuletniej roślinie tworzą się owoce - owalne szyszki. Pąki wydają się zielone, następnie zmieniają kolor na czerwony i stopniowo brązowieją. Szyszki dojrzewają pod koniec wiosny.
Łuszczący jałowiec:
Używane w kształtowaniu krajobrazu
Różne odmiany jałowca łuskowatego wykorzystywane są w kształtowaniu krajobrazu działek przydomowych, skwerów, parków i ogrodów. Krzew sadzi się niezależnie i razem z innymi roślinami. Zdolność oczyszczania powietrza sprawia, że jałowiec jest rośliną pożądaną nie tylko w przestrzeniach podmiejskich, ale również w miastach.
Wykorzystanie jałowca łuskowatego w krajobrazie można podzielić na trzy główne style.
- Japoński. Używa się odmian jałowca łuskowatego i układa kamienie w określonej kolejności.
- angielski. Styl jest używany do dekoracji parków i skwerów.
- Francuski. Tym stylem ścina się jałowce, nadając im kształt geometrycznych kształtów i tworząc symetryczne nasadzenie krzewów.
Jałowce łuskowate służą do tworzenia alpejskich zjeżdżalni, grzbietów, skalniaków, klombów. Krzew uwielbia sąsiedztwo z tujami, karłowatymi jodłami, sosnami, roślinami z rodziny wrzosowatych.
Jałowiec wygląda szczególnie w otoczeniu róż, lilii, floksów i innych roślin kwitnących.
Jałowiec łuskowaty jest przydatny w uprawie na skalistym terenie i zboczach. Jednocześnie wzmacnia i ozdabia tego rodzaju powierzchnię. Projektanci krajobrazu sadzą jałowiec w pobliżu sztucznych i naturalnych zbiorników wodnych, wokół altan.
Rośnie łuskowaty jałowiec:
Charakterystyka jałowca łuskowatego: zimotrwałość, odporność na ciepło, optymalne warunki wzrostu i kwitnienia
Większość rodzajów krzewów uważana jest za bezpretensjonalną w pielęgnacji. Ale nie wszystkie odmiany łuskowatego jałowca są w stanie tolerować mróz. Niektóre odmiany nie są zalecane do uprawy na Syberii i północy.
Jałowiec łuskowaty potrzebuje światła słonecznego, ale nie bezpośredniego, tylko rozproszonego. Cieniowanie i lekki półcień pozwalają jałowcowi rosnąć w komfortowych warunkach.Brak światła ogranicza wzrost krzewu do zera i negatywnie wpływa na jakość igieł. Roślina zaczyna więdnąć, traci piękno i stopniowo więdnie.
Jałowiec nie lubi wysokich wód gruntowych. Jeśli woda podniesie się powyżej półtora metra, istnieje ryzyko zgnilizny korzeni i chorób grzybiczych.
Krzew znosi upały i suszę. Gleba odpowiednia dla jałowca łuskowatego jest żyzna, lekka, przepuszczalna dla wody i powietrza.
Powody popularności jałowca łuskowatego, jego zalety
Jałowiec łuskowaty ma pewne zalety w stosunku do innych roślin krajobrazowych:
- krzewy są bezpretensjonalne i rosną w wielu regionach,
- wysokie właściwości dekoracyjne pozwalają tworzyć z jałowcem różnego rodzaju kompozycje krajobrazowe,
- krzew łatwy do formowania przez przycinanie,
- dotyczy roślin żaroodpornych,
- dogaduje się z większością roślin iglastych, liściastych i kwitnących.
Obiektywne wady i trudności
Wady i trudności w uprawie spowodowane są niewłaściwym sadzeniem, nieodpowiednim miejscem do uprawy oraz niewłaściwą pielęgnacją. Jeśli roślina jest posadzona zgodnie z wymaganiami, nie brakuje jej światła i pielęgnacji, nie sprawia kłopotu właścicielom i długo z powodzeniem rośnie.
Popularne odmiany jałowca łuskowatego: wybór zdjęć z krótkim wskazaniem cech każdej odmiany
Odmiany jałowca łuskowatego: recenzja wideo:
Niebieski dywan
Z powodzeniem uprawiana w doniczkach i na otwartym terenie. W wieku dziesięciu lat dorasta do wysokości 0,6 m, co jest szybkim tempem jak na jałowce łuskowate. Uwielbia światło słoneczne, dobrze znosi chłód do -25 stopni. Nie toleruje mokradeł i nadmiaru wilgoci w glebie.
Niebieski dywan jałowca:
Złoty Płomień
Nazwa pochodzi od obecności złotych igieł w zieleni. Żółte suche igły sprawiają, że krzew jest zaniedbany, ale same nie odpadają, dlatego konieczne jest ręczne usunięcie. Uwielbia światło słoneczne, nie toleruje ekstremalnego zimna i charakteryzuje się powolnym wzrostem. Okresowo krzew tej odmiany wymaga podlewania.
Floreant
Igły jałowca odmiany Floreant ozdobione są licznymi żółtawo-brązowymi plamami. Przedstawiciele odmiany dorastają do 100 cm, nie wyżej. Jednak rozłożysta korona osiąga dwa metry średnicy.
Loderi
Wyglądem jałowca Loderi przypomina kręgle i przypomina świerk. Dorasta do półtora metra wysokości i do metra szerokości. Kolor igieł jest zielono-niebieski, kora jest brązowo-szara. Krzew światłolubny, w miejscu uprawy dopuszczalny cień.
Niebieski Pająk
Odmiana o niebieskozielonych igłach i rozłożystej koronie. Może dorastać do półtora metra wysokości i dwóch i pół metra szerokości. Jagody stożkowe są pomalowane na niebiesko-szary kolor. Dobrze znosi zimno i wytrzymuje mróz do -35 stopni. Lubi jasne obszary i żyzną glebę. Często uprawiana na obszarach miejskich, ponieważ łatwo toleruje zagazowanie i duże zanieczyszczenie powietrza.
Holger
Odmiana dorasta do osiemdziesięciu centymetrów wysokości, a szerokość korony do metra. Igły mają zielony odcień ze srebrzystym połyskiem i żółtymi końcówkami. Posiada właściwości mrozoodporne. Lubi lekki cień. Stosowany w projektowaniu zjeżdżalni alpejskich i klombów, korzystnie ocieniając piękno kwitnących roślin.
Meyeri
Gałęzie rozpościerają się po ziemi, mają gęste, miękkie igły w kolorze zielono-szarym. Źle znosi zimno, dlatego zimą trzeba go ogrzać. Kolor igieł jest zielono-niebieski, z niebieskawym odcieniem. Nadaje się do uprawy w doniczkach na werandach, balkonach, tarasach. Świetnie wygląda na dachach i oknach.
Wymarzona radość
Dorasta do osiemdziesięciu centymetrów wysokości i ponad metra średnicy. Igły są zielone, wierzchołek krzewu jest żółty. Roślina kochająca słońce, preferuje żyzną luźną glebę. Nie lubi sąsiedztwa innych roślin, lepiej rośnie samodzielnie, preferując trawniki lub klomby.
Odmiana jałowca Dream Joy:
Niebieska Gwiazda
Odmiana wolno rosnąca. Maksymalna wysokość to jeden metr.Gałęzie mają gęste i gęste igły. Kolor igieł jest niebieski, z niebieskawym odcieniem i białymi paskami. Odmiana okrywowa, stosowana do dekoracji krajobrazu ogrodowego. Dostosowuje się do warunków pogodowych różnych regionów, dobrze znosi zimny klimat.
Błękitna gwiazda jałowca:
Niebieski Szwed
Ma zielono-niebieskie igły ze srebrnym połyskiem. Nie toleruje zimna, więc nie nadaje się do uprawy w zimnym klimacie. Odmiana jest niewymiarowa, nie większa niż 60 cm wysokości. Jednocześnie średnica korony przekracza 2,5 m. Toleruje lekki cień, rośnie na każdej glebie. Uprawia się ją na obszarach miejskich, ponieważ może rosnąć w warunkach zanieczyszczenia gazowego.
Hunnetorp
Zimozielona niewymiarowa odmiana jałowca. Ma zwartą koronę i małe srebrno-zielone igły.
Cechy uprawy tego gatunku jałowca (łuskowatego). Możliwe problemy i rozwiązania
Wysiew nasion
Możesz wyhodować łuszczący się jałowiec z nasion. Pozyskuje się je z szyszek sosnowych.
Aby zebrać nasiona o wysokiej zdolności kiełkowania, musisz zebrać dojrzałe szyszki. Musisz zbierać szyszki po ich ściemnieniu. Zielone pąki są niedojrzałe i nie kiełkują.
Zbiór odbywa się późnym latem lub wczesną jesienią. Szyszki są myte w wodzie, pocierane, aby nasiona wypadły. Skorupa jest cięta, aby szybciej uzyskać pędy, obniżana do kwaśnego roztworu i myta. Następnie mielą go ponownie, pokrywają popiołem i przesuwają nasiona papierem ściernym. Nasiona przechowuje się przez trzy tygodnie, następnie umieszcza się je w lodówce na miesiąc, po czym wysiewa.
Sadzenie odbywa się w mieszance piasku i torfu, umieszczonej w drewnianej skrzynce.Lub po oczekiwaniu na wiosnę nasiona wysiewa się na otwartym terenie. Wybierają odpowiednie miejsce - oświetlone słońcem i zamknięte od przeciągów - robią rowki o głębokości dwóch centymetrów i sieją. Po wysianiu nasiona są podlewane i ściółkowane. Sadzonki mogą rosnąć przez trzy lata, po czym są przygotowywane do przesadzania na miejsce stałe.
Sadzenie sadzonek jałowca łuskowatego
Dołki do sadzenia przygotowywane są na dwa tygodnie przed przesadzeniem krzewów. Głębokość i szerokość otworu zależy od wielkości korzenia. Jeśli sadzi się kilka krzewów, obserwuje się odległość co najmniej pół metra między dołami. Dno wykopu jest ułożone z ekspandowanej gliny, połamanych cegieł lub płytek. Ta warstwa drenażowa ochroni krzewy przed nadmierną wilgocią i gniciem korzeni.
Drenaż zalewa się mieszanką piasku, torfu i ziemi. Nitroammophoska pomoże zapłodnić drugą warstwę. Dół jest podlewany i pozostawiony do naturalnego skurczenia.
Drzewko jałowca wyjmuje się z doniczki lub wykopuje z ziemi tuż przed sadzeniem. Krzew jest ustawiony na środku otworu do sadzenia i prostuje korzenie. Następnie posypane ziemią, bez ubijania. Ważne jest, aby pozostawić szyjkę korzenia nad ziemią, nie należy jej zakrywać. Po posadzeniu jałowiec podlewa się wiadrem wody, a koło pnia ściółkuje. Ściółka pomaga utrzymać poziom wilgoci, zapobiega wietrzeniu, zamarzaniu i przegrzaniu systemu korzeniowego.
Odlot po wylądowaniu
Po posadzeniu sadzonka jest podlewana, ziemia wokół jest okresowo spulchniana i odchwaszczana. Młode sadzonki są okrywane na zimę, nawet te mrozoodporne. Pokrywają krzaki świerkowymi gałęziami, płótnem, płótnem, materiałem pokrywającym. Wiosną, wraz z nadejściem upałów, schronienie jest usuwane, aby nie zaczęła się pleśń.
Nawozić jałowiec do trzech razy w roku. Wiosną stosować nawozy azotowe, kompost. Jesienią - złożone nawozy mineralne zawierające fosfor i potas. W sezonie dopuszczalne jest spryskiwanie krzewu preparatami mineralnymi. Stosowanie świeżego obornika jest zabronione, ponieważ może uszkodzić system korzeniowy poprzez jego przegrzanie.
Przycinanie łuskowatego jałowca:
Możliwymi problemami w uprawie jałowca łuskowatego może być rozwój chorób i szkodników. Najczęstsze choroby odmian to rdza, schütte, fusarium, alternarioza. Choroby mają charakter infekcji grzybiczych i są leczone fungicydami, przycinając każdej wiosny i jesieni. Przy rozległych zmianach intensyfikuje się opryski iw razie potrzeby przeprowadza się cięcie sanitarne. Wszystkie dotknięte krzewy są usuwane z terenu i spalane. Popularne leki: Vectra, Arcerida, Strobi, Quadris, Fitosporin, Gamair.
Krzewy i szkodniki owadzie atakują: przędziorków, ćmy jałowca, mszyce, łuskowate. Dotknięte krzewy opryskuje się fitovermem, karbofosem i decisem.
Możesz zrozumieć, że roślina jest dotknięta chorobą lub owadami po jej wyglądzie. Krzewy żółkną, wysychają, zrzucają igły. Jeśli w pobliżu rośnie kilka krzewów jałowca, zaleca się przesadzenie zaatakowanego krzewu, aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby.
Zakończenie
Jałowiec łuskowaty to okrywowa roślina iglasta szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu wiejskich domów, parków miejskich i skwerów.
Krzew ma kilkanaście odmian, z których część jest mrozoodporna. Jałowiec łuskowaty jest bezpretensjonalny, pełny wzrost wymaga jasnego obszaru ogrodu, terminowego podlewania, nawożenia i ściółkowania.
Krzew rośnie powoli, ale długość życia rośliny liczona jest w wiekach przy odpowiedniej pielęgnacji i odpowiednich warunkach wzrostu.