Wąż góralski - wieloletnia roślina lecznicza, cenna roślina miododajna. Odnosi się do leków dopuszczonych do stosowania w oficjalnej medycynie. Zawarte w nim składniki służą do syntezy substancji leczniczych. Przez kilka stuleci tradycyjni uzdrowiciele nie byli bez tej rośliny. Odwary, herbaty, napary są cenione za skuteczność w leczeniu różnych chorób.
Wygląd węża góralskiego. Obszar dystrybucji
Wąż Korec należy do rodzaju Highlander, który z kolei ma około 300 odmian roślin należących do rodziny gryczanych.
Ta roślina nazywa się inaczej: duża serpentyna, rak szyi. „Twice twisted” - tłumaczenie nazwy rodzajowej.
Łodygi rdestowca nie są podatne na rozgałęzienia i osiągają wysokość około metra. Liście są wydłużone i klinowate u podstawy. Długie ogonki i główna część liści znajdują się blisko korzenia. Długość liścia sięga prawie 30 centymetrów, a szerokość około 4-7 cm Liście rosnące na łodydze są małe, równe, bez ogonków. Dolne blaszki liściowe są szare, a górna ciemnozielona.
Wraz z nadejściem wiosny roślina wyrzuca ucho o cylindrycznym kształcie. Jego wysokość wynosi około 7 cm, a grubość około półtora centymetra. Uszy są usiane małymi różowymi kwiatkami.

Najcenniejszą częścią rośliny jest korzeń, którego wnętrze jest różowawe. Główna część korzenia jest wężowata, szeroka o zdrewniałej strukturze. Kłącze rozgałęzia się na wiele małych, cienkich korzeni. Wiązany, zakrzywiony kształt w kształcie rakowatej szyi.
Owoce węża góralskiego wyglądają jak brązowy orzech z trzech stron. Dojrzewanie owoców kończy się w połowie lata.
Roślinę można rozmnażać zarówno wegetatywnie, jak iz nasion. Metoda wegetatywna w tym przypadku polega na rozmnażaniu przez segmenty korzeni.
Wąż alpinisty rośnie wszędzie, od południowych po północne szerokości geograficzne, nie wyłączając Syberii. Szczególnie korzystne dla rośliny są tereny z wysokim poziomem wód gruntowych. Są to podmokłe łąki, tereny zalewowe i miejsca w pobliżu bagien, gdzie gleba występuje w postaci torfu.
Góralskie zarośla z czasem zauważalnie się zmniejszają. Powodem tego zjawiska jest osuszanie i uprawa bagien.

Czytaj więcej: 5 przydatnych roślin, które jeszcze masz czas zebrać i wysuszyć
Mięso-czerwony alpinista znajduje się w Farmakopei Państwowej, czyli jest uznawany za oficjalną roślinę leczniczą i może być stosowany w oficjalnej medycynie. Główne różnice: jaskrawoczerwone kwiaty, skrócone kłącza, łodygi z pięcioma węzłami (rdest ma sześć węzłów).
Najsłynniejsze typy wężowych alpinistów:
" Pokrewni" . Używany jako element dekoracyjny. Odnosi się do wiecznie zielonej rośliny. Różni się bezpretensjonalnością. Kwitnie dwa razy w roku.
" Płazy" . Korzenie tej rośliny osiągają długość dwudziestu centymetrów. Wdzięczne liście i fioletowe kwiaty sprawiają, że jest atrakcyjny, całkiem odpowiedni do dekoracji klombów. Potrafi zakorzenić się na każdej glebie.

" Pokręcony" . Swoją nazwę zawdzięcza splecionym łodygom. Kwiatostany karmazynowe, cylindryczny kształt. Ta odmiana wężowego alpinisty jest wykorzystywana w farmakologii.
" Dzwonek" Znany ze swojego dekoracyjnego wyglądu. Wysokość krzewu wynosi około metra, rośnie na każdej glebie i jest bezpretensjonalna. Kwiaty są jasne i mają kształt dzwoneczków. Ogrodnicy chętnie wykorzystują tę odmianę do ozdabiania ogrodu i przyciągania pszczół.
Jaki jest pożyteczny wąż alpinisty dla człowieka. Zastosowanie w oficjalnej i tradycyjnej medycynie. Wskazania do stosowania leków na bazie rdestu ptasiego
We współczesnej medycynie obserwuje się tendencję do zwiększania udziału preparatów ziołowych. Lekarze aktywnie wykorzystują je jako dodatek do syntetyzowanych leków i skutecznie radzą sobie z wieloma chorobami człowieka. To skuteczne środki zapobiegawcze.
Ważne! Wszelkie preparaty na bazie surowców zielarskich, w tym rdestu wężowego, należy przyjmować po uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Góralski wąż swoimi użytecznymi właściwościami przyciągał starożytnych uzdrowicieli. W Europie lekarze zaczęli wykorzystywać korzenie i liście rośliny w XV wieku. Głównie zainteresowany ich ściągającymi właściwościami.
Góralskie użycie węża:
- zewnętrznie - płukanki i balsamy na stany zapalne dziąseł, oparzenia, ogniska zapalne skóry, ukąszenia chorych zwierząt, irygacje, choroby uszu, szkorbut, ukąszenia jadowitych węży. Jest skutecznym środkiem hemostatycznym;

- wewnątrz - na czerwonkę, zapalenie pęcherzyka żółciowego, wrzody, na regulację układu nerwowego. W Chinach stosuje się je w celu pozbycia się guzów różnego pochodzenia.
Czytaj więcej: 11 roślin amuletowych od złego oka i kłopotów
Ocena bezpieczeństwa aplikacji. Przeciwwskazania
Środki na bazie rdestu wężowego nie mają właściwości toksycznych. Wszystko zależy od dawki i stanu zdrowia osoby, której przepisano węża alpinistę w postaci herbaty, wywaru lub lekarstwa. Substancje, z których składa się wąż alpinista, mogą znacznie zwiększyć krzepliwość krwi. Kobiety w ciąży lub pacjenci ze zdiagnozowanym zakrzepowym zapaleniem żył powinni odmówić tych leków. Długotrwałe stosowanie może również powodować zaparcia.
Jak przygotować domowe sposoby na bazie rdestowca wężowego. Wybór popularnych przepisów ludowych z krótkimi instrukcjami przygotowania i użycia krok po kroku
Zróżnicowany skład chemiczny korzenia alpinisty spowodował szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Przygotowuje się z niego odwary, herbaty, napary. Korzenie zawierają 36% substancji o właściwościach taninowych, witaminę C, bioflawonoidy.
Długoterminowa obserwacja pacjentów przyjmujących leki z ekstraktem z korzenia rdestowca wykazała, że jest on skutecznym środkiem przeciwnowotworowym. Nie tylko korzenie, ale także naziemne części rośliny są wykorzystywane do tworzenia leków zwiększających odporność człowieka.
Kompresy
Leczenie grzybicy, otarć, niegojących się ran.
Posiekane korzenie imbiru i rdestu ptasiego w proporcji 1:1. Użyj mieszanki jako kompresu.
Nalewki alkoholowe
Przydatny dla kobiet w okresie menopauzy, w stomatologii, przy leczeniu anginy i innych ognisk zapalnych w organizmie, przy biegunkach.
- Kłącza zalać alkoholem (70%) 1:1.
- Parzyć przez 3 tygodnie, filtrować.
- Odbiór: 20-30 kropli przed posiłkami 2-3 razy dziennie.
Nalewki wodne

№1
Procesy zapalne.
10-20 g surowców zalewa się wrzątkiem - 200 ml. Użyj termosu.
- Filtruj po 8 godzinach.
- Odbiór: 1 łyżka stołowa 3-4 razy dziennie.
№2
Choroby pęcherzyka żółciowego i pęcherza.
- 2 łyżki zmiażdżonego naparu z korzenia 1 litr wrzącej wody.
- 30 minut w kąpieli wodnej.
- Wyjąć z kąpieli i przefiltrować po 10 minutach.
- Spożycie: 1,5-2 łyżki stołowe w ciągu dnia 30 minut przed posiłkiem.
№3
Choroby zapalne jamy ustnej.
- Zaparz dwie łyżeczki surowców w szklance wrzątku.
- Filtruj po 20 minutach.
- Płucz - do 5 razy w ciągu dnia.
4
Zapobieganie chorobom przewodu pokarmowego, kamicy żółciowej i kamicy moczowej, zapaleniu migdałków, hemoroidom.
- 50 gr węża gotowanego we wrzącej wodzie - 200 ml.
- Utrzymaj miksturę przez 60 minut
- Stosuj produkt 4 razy dziennie na pusty żołądek.
Wywary
Zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł
№1
- Przynieś łyżkę korzeni węża góralskiego ze szklanką wrzątku.
- Gotuj przez 5 minut.
- Mieszanina jest filtrowana. Użyj ciepłego wywaru do płukania.
№2
Kłącze jest wstępnie kruszone na frakcje nieprzekraczające 3 mm.
- 10 g korzeni zalewamy wodą w ilości 200 ml.
- Pojemnik zamyka się pokrywką i wkłada do wrzącej łaźni wodnej na 30 minut.
- Po tym czasie są natychmiast filtrowane.
- Odbiór: przed posiłkami 3-4 razy dziennie.
Wyciąg
Dostępne w aptece. Przezroczysta ciecz, gorzki smak, czerwono-brązowy kolor.
Odbiór: 20-30 kropli przed posiłkami 2-3 razy dziennie.
Oznaki wysokiej jakości surowców do przygotowania produktów leczniczych na bazie rdestu ptasiego. Zasady pozyskiwania i przechowywania
Do przygotowania lekarstw używa się nie tylko korzenia rdestowca, ale także liści. Właściwym czasem na zbiór jest wczesna wiosna, kiedy liście nie pojawiły się jeszcze na roślinie. Zbiór kłączy można przełożyć na jesień: wrzesień - październik
Obrane z ziemi i dobrze umyte zimną wodą korzenie suszy się w cieniu, na wolnym powietrzu. Proces suszenia można przenieść do pomieszczenia, pod warunkiem, że jest ono dobrze wentylowane. Produkt wysokiej jakości uzyskuje się poprzez suszenie w specjalnych podgrzewanych suszarkach. Wynika to z faktu, że im szybciej korzenie są suszone, tym mniej prawdopodobne jest pojawienie się pleśni. Ponadto przy długotrwałym suszeniu surowiec zaczyna nabierać ciemnobrązowego odcienia, mikroelementy ulegają zniszczeniu. Najlepszym pojemnikiem do przechowywania surowców są worki materiałowe. Optymalna temperatura procesu suszenia korzeni serpentyny alpinistycznej wynosi 40°C. Z wyglądu wysuszone korzenie wyglądają jak szyje rakowe. Zaleca się przechowywanie w suchym i chłodnym miejscu.
Zbierając korzenie węża górskiego, musisz przestrzegać zasad:
- zostaw jedną roślinę Rdestowca na każde 5 mb zarośli;
- wysiać nasiona w zagłębieniu powstałym po usunięciu korzenia;
- ponowne zbieranie korzeni z tego terenu za około 10 lat.
Zebrane korzenie nadają się do użytku przez dwa lata.
Kłącze nie ma zapachu. Ściągający, gorzki smak. Jeśli obecne są ślady grzyba lub pojawił się nieprzyjemny zapach, takiego korzenia nie można zebrać. To nie będzie przydatne, wręcz przeciwnie, możliwe jest zatrucie takimi ślepakami.
Wąż góralski można uprawiać na terenie wiejskim. Są dwa sposoby:
- Weź kłącze rośliny z miejsca wzrostu i przenieś je na swoje terytorium. Jeśli gleba jest żyzna i blisko wód gruntowych, roślina szybko się zapuści.
- Kup sadzonki. Sklepy specjalistyczne oferują duży wybór odmian węży ogrodniczych.
Pielęgnując roślinę, upewnij się, że gleba jest wystarczająco wilgotna. Regularnie usuwaj chwasty. Highlander w sprzyjających warunkach jest w stanie szybko rozrosnąć się i zapełnić sporą część stanowiska. Wykop korzenie dorosłych roślin w odpowiednim czasie i przygotuj je.
Czytaj więcej: 5 leczniczych ziół, które mogą zaszkodzić zdrowiu
Trudno znaleźć negatywne opinie o tak pożytecznej roślinie jak rdestowiec. Negatywne skutki stosowania preparatów na jej bazie mogą wynikać z nieprzestrzegania zasad zbioru, recepturowania, suszenia, lekceważenia przeciwwskazań.
Wideo: zastosowanie, zalety i przeciwwskazania węża góralskiego:
Są pozytywne opinie na temat wykorzystania rośliny w kuchni.
Przepis na sałatkę witaminową:
- Młode liście rdestu wężowego 200 g.
- Bazylia, pietruszka po jednej łyżce.
- Majonez lub kwaśna śmietana - 50 g.
- Sól i cukier do smaku.

Zakończenie
Rddest wężowy łączy w sobie wiele gatunków roślin o podobnych właściwościach.Ma szerokie zastosowanie nie tylko w medycynie. To wspaniały i bezpretensjonalny przedstawiciel flory do projektowania krajobrazu. Ogrodnicy wykazują duże zainteresowanie tą rośliną i uprawiają na swoich działkach różne rodzaje rdestu wężowego.
Oprócz celów leczniczych kłącza używa się do barwienia tkanin, garbowania skóry, robienia tuszu. Roślina ma wysoką wartość jako pasza dla zwierząt i pod tym względem nie ustępuje owsowi.