Ludzie i pszczoły pomagają sobie nawzajem. Dostarczamy im źródła nektaru, a one zapylają uprawiane przez nas rośliny. Aby przyciągnąć je do swojej witryny, wystarczy posadzić kilka krzewów, które są uważane za najbardziej atrakcyjne dla pszczół.
Roślina cieszy oko luksusowymi kwiatostanami racemose od lipca do końca września. Krzew co roku wypuszcza nowe pędy i rozciąga się na 2-2,5 m na sezon. Jednocześnie zmniejsza się zawartość miodu. Aby tego uniknąć, należy regularnie przycinać nowo utworzone procesy. Wysokie gatunki są skracane do wysokości 90 cm, a krótkie - do 30 cm.
Berberys swoje dekoracyjne właściwości ujawnia dopiero jesienią, kiedy jego liście przebarwiają się na żółto i czerwono, a owoce wypełniają się bordowym kolorem. W maju-czerwcu berberys pokryty jest małymi jasnożółtymi kwiatostanami pełnymi miodowego nektaru. Każdy kwitnący kwiat uwalnia dużo pachnącego pyłku.
Piękny krzew liściasty kwitnie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Dorosła roślina osiąga 3-4 m wysokości. Odmiany czarnego bzu różnią się między sobą wielkością, kształtem korony, kolorem liści. W sezonie letnim roślina pokryta jest bujnymi kwiatostanami, które wydzielają niepowtarzalny słodki aromat, wabiący owady zapylające. Gatunki ozdobne boją się mrozu. Na zimę krzewy należy dokładnie przyciąć i szczelnie przykryć. Przeciwnie, dzikie gatunki znoszą mróz i nie wymagają schronienia. Krzewy należy lekko przyciąć.
Uroczy krzew ozdobny należy do rodziny wiciokrzewów i obejmuje 15 gatunków.Roślina wyróżnia się nie tylko efektownym wyglądem, ale także wysoką zawartością miodu. Weigela ma delikatne fioletowo-różowe kwiaty. Kwitną w tak ogromnej liczbie, że wokół klombu tworzy się silna koncentracja uporczywego zapachu miodu, który przyciąga pszczoły. Dlatego ta roślina jest popularna jako silny stymulator zapylania.
Roślina kwitnie aktywnie, od samego początku lata do jesiennych mrozów. Jego drugie imię to herbata kurylska. Kwiaty Potentilla są tak pachnące, że używa się ich nawet do sporządzania tonizujących napojów herbacianych. Napar z kwiatów i liści herbaty kurylskiej pomaga w leczeniu wielu chorób i łagodzi stres.
Podczas kwitnienia krzew olearia jest gęsto pokryty setkami małych srebrno-białych kwiatów przypominających stokrotki lub stokrotki. Jeśli regularnie przycinasz zwiędłe kwiaty, zapach krzewu olearii można przedłużyć na całe lato.Roślina świetnie czuje się w każdych warunkach wzrostu. Może to być wietrzne miejsce, obszar z zanieczyszczonym powietrzem, strefa chłodnego klimatu lub duszny region południowy. Jedyną preferencją Olearii jest dobrze przepuszczalna gleba.
Wszystkie odmiany bzu charakteryzują się bogatym i niezwykłym zapachem, przypominającym perfumy. Główną zaletą kultury jest najwyższa wydajność miodu. Krótka, ale bardzo bujna fala kwitnienia przypada na połowę maja. Okresy kwitnienia bzu i wielu roślin sadowniczych pokrywają się. Dlatego posadzenie krzewów tej rośliny w centrum sadu gwarantuje pełne zapylenie jabłoni, gruszy, czereśni, wiśni i moreli.
Ten ozdobny krzew jest popularny w tworzeniu żywopłotów. Kultura jest wysoka i niska, w zależności od gatunku. Wszystkie jej odmiany są mało wymagające dla warunków klimatycznych i pogodowych.Osobliwością spirei jest to, że jej okres kwitnienia trwa przez całe lato. Dzięki temu krzew może stać się idealnym sąsiadem, najpierw dla wcześnie dojrzewających odmian sadowniczych, a następnie dla późno dojrzewających.
Wyróżnia się połączeniem obfitego rozgałęzienia, oryginalnego ulistnienia i różnorodności form. Jego jajowate liście jesienią przebarwiają się na czerwono. Kwiaty białe lub różowe zebrane są w grona, baldachy lub pojedynczo. Pomimo tego, że roślina nie może pochwalić się wysoką dekoracyjnością, kwiatostany zawierają dużą ilość słodko pachnącego nektaru.
W połowie maja jasnozieloną, rozłożystą koronę uzupełniają grube czapki śnieżnobiałych kwiatostanów. Przez miesiąc roślina otula cały ogród uporczywym słodkim zapachem. Po kwitnieniu pojawiają się okrągłe owoce w kształcie jabłka, które nadal wydzielają miodowy pyłek.Mimo gorzkiego smaku stają się deserem dla pszczół.
Badley
Roślina cieszy oko luksusowymi kwiatostanami racemose od lipca do końca września. Krzew co roku wypuszcza nowe pędy i rozciąga się na 2-2,5 m na sezon. Jednocześnie zmniejsza się zawartość miodu. Aby tego uniknąć, należy regularnie przycinać nowo utworzone procesy. Wysokie gatunki są skracane do wysokości 90 cm, a krótkie - do 30 cm.
Berberys
Berberys swoje dekoracyjne właściwości ujawnia dopiero jesienią, kiedy jego liście przebarwiają się na żółto i czerwono, a owoce wypełniają się bordowym kolorem. W maju-czerwcu berberys pokryty jest małymi jasnożółtymi kwiatostanami pełnymi miodowego nektaru. Każdy kwitnący kwiat uwalnia dużo pachnącego pyłku.
Bez czarny
Piękny krzew liściasty kwitnie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Dorosła roślina osiąga 3-4 m wysokości. Odmiany czarnego bzu różnią się między sobą wielkością, kształtem korony, kolorem liści. W sezonie letnim roślina pokryta jest bujnymi kwiatostanami, które wydzielają niepowtarzalny słodki aromat, wabiący owady zapylające. Gatunki ozdobne boją się mrozu. Na zimę krzewy należy dokładnie przyciąć i szczelnie przykryć. Przeciwnie, dzikie gatunki znoszą mróz i nie wymagają schronienia. Krzewy należy lekko przyciąć.
Weigela
Uroczy krzew ozdobny należy do rodziny wiciokrzewów i obejmuje 15 gatunków.Roślina wyróżnia się nie tylko efektownym wyglądem, ale także wysoką zawartością miodu. Weigela ma delikatne fioletowo-różowe kwiaty. Kwitną w tak ogromnej liczbie, że wokół klombu tworzy się silna koncentracja uporczywego zapachu miodu, który przyciąga pszczoły. Dlatego ta roślina jest popularna jako silny stymulator zapylania.
Pięciornik
Roślina kwitnie aktywnie, od samego początku lata do jesiennych mrozów. Jego drugie imię to herbata kurylska. Kwiaty Potentilla są tak pachnące, że używa się ich nawet do sporządzania tonizujących napojów herbacianych. Napar z kwiatów i liści herbaty kurylskiej pomaga w leczeniu wielu chorób i łagodzi stres.
Olearia
Podczas kwitnienia krzew olearia jest gęsto pokryty setkami małych srebrno-białych kwiatów przypominających stokrotki lub stokrotki. Jeśli regularnie przycinasz zwiędłe kwiaty, zapach krzewu olearii można przedłużyć na całe lato.Roślina świetnie czuje się w każdych warunkach wzrostu. Może to być wietrzne miejsce, obszar z zanieczyszczonym powietrzem, strefa chłodnego klimatu lub duszny region południowy. Jedyną preferencją Olearii jest dobrze przepuszczalna gleba.
Liliowy
Wszystkie odmiany bzu charakteryzują się bogatym i niezwykłym zapachem, przypominającym perfumy. Główną zaletą kultury jest najwyższa wydajność miodu. Krótka, ale bardzo bujna fala kwitnienia przypada na połowę maja. Okresy kwitnienia bzu i wielu roślin sadowniczych pokrywają się. Dlatego posadzenie krzewów tej rośliny w centrum sadu gwarantuje pełne zapylenie jabłoni, gruszy, czereśni, wiśni i moreli.
Spirea
Ten ozdobny krzew jest popularny w tworzeniu żywopłotów. Kultura jest wysoka i niska, w zależności od gatunku. Wszystkie jej odmiany są mało wymagające dla warunków klimatycznych i pogodowych.Osobliwością spirei jest to, że jej okres kwitnienia trwa przez całe lato. Dzięki temu krzew może stać się idealnym sąsiadem, najpierw dla wcześnie dojrzewających odmian sadowniczych, a następnie dla późno dojrzewających.
Cotoneaster
Wyróżnia się połączeniem obfitego rozgałęzienia, oryginalnego ulistnienia i różnorodności form. Jego jajowate liście jesienią przebarwiają się na czerwono. Kwiaty białe lub różowe zebrane są w grona, baldachy lub pojedynczo. Pomimo tego, że roślina nie może pochwalić się wysoką dekoracyjnością, kwiatostany zawierają dużą ilość słodko pachnącego nektaru.
Pyracantha
W połowie maja jasnozieloną, rozłożystą koronę uzupełniają grube czapki śnieżnobiałych kwiatostanów. Przez miesiąc roślina otula cały ogród uporczywym słodkim zapachem. Po kwitnieniu pojawiają się okrągłe owoce w kształcie jabłka, które nadal wydzielają miodowy pyłek.Mimo gorzkiego smaku stają się deserem dla pszczół.