Ilu tajemnic świat mógłby się dowiedzieć od egzotycznej Selaginelli, gdyby miała zdolność mówienia. Ta roślina widziała wiele w ciągu trzystu milionów lat swojego istnienia: korony gigantycznych drzew wystrzeliwanych w nieprzeniknione lasy tropikalne, pojawienie się paproci, potężne wulkany i trzęsienia ziemi towarzyszące formowaniu się skorupy ziemskiej, czy prehistoryczne jaszczurki prowadzące śmiertelną walkę o przetrwanie. Zna dokładny powód wyginięcia dinozaurów i ochłodzenia Ziemi. Co zaskakujące, maleńkie kiełki okazały się znacznie silniejsze niż dzikie drapieżniki i były w stanie przetrwać w ekstremalnym środowisku.A teraz stoją przed nowym zadaniem – przetrwać w warunkach współczesnej cywilizacji i zepsutej ekologii wielkich miast.
Pierwsze spotkanie
Najwyraźniej nie chcąc wyjawiać swoich tajemnic, prehistoryczna roślina chowa się w niższych warstwach nieprzeniknionych lasów tropikalnych Ameryki czy Południowej Afryki, czepia się trudno dostępnych skalistych zboczy Azji Wschodniej lub chowa się w nieznośnych warunkach meksykańskiej pustyni Chihuahua. Egzotyczne piękno pozostałoby więc z dala od ludzkich oczu, gdyby nie szwedzki biolog Karol Linneusz, który jako pierwszy w XVIII wieku opisał nieznany dotąd gatunek.
- Ta wieloletnia roślina zielna jest jasnym przedstawicielem najstarszej grupy mchów klubowych na Ziemi, należy do rodziny Selaginella.
- Okazy domowe nie przekraczają 10 centymetrów wysokości, podczas gdy w naturze potrafią rozciągnąć się nawet do dwudziestu metrów.
- Pędy najczęściej rozrastają się po ziemi, dlatego Selaginella zaliczana jest do roślin okrywowych. Ale są też przedstawiciele epifityczni - ci, którzy wykorzystują inne, wyższe i grubsze rośliny jako podporę fizyczną, wznosząc się w ten sposób na imponującą wysokość.
- Z łodyg wyrasta wiele korzeni przybyszowych: za ich pomocą roślina wieloletnia pobiera wilgoć z przestrzeni powietrznej.
- Liście są bardzo małe i płaskie, miękkie w dotyku, ułożone w dwóch rzędach i zachodzą na siebie jak płytki, przez co Selaginella wygląda jak roślina iglasta lub paproć.
- Kolor blaszek liściowych waha się od jasnozielonego do ciemnego, prawie czarnego, z metalicznym połyskiem.
- System root jest powierzchowny.
- W zależności od gatunku na pędach byliny tworzą się cebule, bulwy lub zgrubienia, które służą do rozmnażania wegetatywnego.
- Roślina nie kwitnie, rozmnaża się przez zarodniki, które tworzą się w kątach liści.
Komar rośnie (tak nazywa się selaginella) równomiernie przez cały rok, nie ma wyraźnych cykli życiowych.
Wskazówka
Czasami na skutek zwiększonego obciążenia lub uszkodzeń mechanicznych łodyga Selaginelli pęka na kawałki. Nie spiesz się, aby je wyrzucić, ale spróbuj je ukorzenić, wkładając je na chwilę do wody.
Najpopularniejsze typy
Spośród 700 obecnie znanych gatunków selaginelli, różniących się wyglądem, właściwościami i warunkami wzrostu, do naszych mieszkań trafiło tylko 25. 19 z nich to gatunki rzadkie, a hodowcy kwiatów amatorzy są gotowi oddać wszystko, aby je zdobyć je do swoich kolekcji.
Najbardziej interesujące są następujące odmiany.
- Selaginella Martens - dość wysoki, do 30 cm, okaz zaskakuje niezwykłą urodą jasnozielonych liści, które tworzą misterny koronkowy wzór. Co ciekawe, łodygi tego gatunku są proste i opadają dopiero wtedy, gdy zarastają korzeniami powietrznymi.
- Selaginella haczykowata wygląda jak duży elegancki płatek śniegu: owłosione pędy są mocno dociśnięte do siebie, pokryte od góry koronkowym niebieskawym parasolem z miniaturowych igiełkowatych listków.
- Selaginella beznoga jest najniższym przedstawicielem gatunku. Jego łodyga jest znacznie skrócona i widoczne są tylko liście, pełzające po ziemi i tworzące gęsty miękki dywan. Wygląda bardzo podobnie do mchu.
- Switzerland Selaginella - serpentynowe gałązki z prostopadłymi jasnymi liśćmi tworzą ciekawe wzory graficzne.
Ale najbardziej niezwykłym i dziwnym przedstawicielem gatunku jest łuszcząca się Selaginella, pochodząca z tropikalnych pustyń Meksyku. Nie zdziw się, jeśli kiedykolwiek dostaniesz zwitek suchych, poskręcanych łodyg. Zanurz go w wodzie, a będziesz zszokowany zachodzącymi metamorfozami: martwe pędy zaczną ożywać na twoich oczach, rozwijając się, prostując i zieleniejąc. Dosłownie w pół godziny otrzymasz jasną, egzotyczną roślinę pełną siły.
Zwijając się w martwą brązową kulę, roślina chroni się przed nieznośnym upałem i suchością, wstrzymując na chwilę wszystkie procesy życiowe. Taki stan w przyrodzie nazywa się kryptobiozą, a niektóre gatunki roślin i zwierząt wykorzystują go do samozachowania. Grabież może pozostawać w sztucznym odrętwieniu przez zadziwiająco długi czas – nawet do 100 lat, a raz w sprzyjających warunkach ożyje, jakby nic się nie stało. Dlatego u ludzi roślina ta jest często nazywana „kwiatem zmartwychwstania”.
Wskazówka
Suszona Selaginella scalyfolia odstrasza mole i zapobiega rozmnażaniu się pasożytów. Dlatego często jest przechowywany w szafach.
Opieka domowa
Ta roślina nie jest dla leniwych i zapominalskich hodowców kwiatów. Wymaga starannej i kompetentnej opieki. W naturze większość gatunków żyje w lasach deszczowych i świetnie czuje się w środowisku podmokłym przez tropikalne ulewy.Roślinie iw domu należy zapewnić w przybliżeniu takie same warunki. A w nowoczesnych mieszkaniach, gdzie powietrze jest przesuszone przez centralne ogrzewanie, jest to bardzo trudne.
Jak dbać o egzotyczną bylinę i na co zwracać szczególną uwagę, aby zapewnić jej normalne życie?
- Zapewnij regularne podlewanie. Upewnij się, że środkowa warstwa podłoża w doniczce nie wysycha.
- Ciągle spulchniaj glebę, dzięki czemu będzie przepuszczalna dla powietrza, wilgoci i składników odżywczych.
- Opryskiwać często roślinę, aby zapewnić jej komfortową wilgotność powietrza - od 80%.
- Dobrze jest używać nawilżaczy automatycznych lub przykryć doniczkę mokrym mchem, keramzytem lub kamyczkami.
- Używaj tylko ciepłej, miękkiej, osiadłej wody przez kilka dni do nawadniania i opryskiwania.
- Utrzymuj temperaturę pokojową na poziomie 23-250С. Chociaż rośliny tropikalne są przyzwyczajone do ciepła, upał nie ma najlepszego wpływu na stan i kolor liści.
- Ta egzotyczna piękność, przyzwyczajona do życia pod osłoną wysokich drzew, w ogóle nie znosi przeciągów, dlatego lepiej umieścić doniczkę w schronie.
Chociaż Selaginella nie ma wyraźnych okresów spoczynku i wegetacji, roślina wieloletnia jeszcze chętniej wypuszcza nowe liście w ciepłym sezonie. Właśnie wtedy warto dokarmiać roślinę, aby zachować jej witalność. Należy to robić nie częściej niż raz na dwa tygodnie. Najlepiej wybierać gotowe mieszanki nawozów dolistnych o wysokiej zawartości azotu.
Wskazówka
W przypadku stosowania gotowych nawozów dawkę zalecaną przez producentów w instrukcji dla plunkera należy zmniejszyć o połowę.
Tropican, przyzwyczajony do półmroku niższego poziomu, może żyć w warunkach słabego oświetlenia i nie znosi bezpośredniego światła słonecznego. Dlatego zaleca się ustawienie doniczki z tyłu pokoju w lekko zacienionym miejscu lub na zachodnim parapecie, tworząc barierę przed słońcem.
Jak rozmnożyć roślinę?
W naturze komara rozmnaża się głównie za pomocą zarodników. Dojrzałe wystrzeliwują z zarodni jak katapulta, są łatwo przenoszone przez wiatr i wysiewane w glebę. Ale w domu zbieranie i kiełkowanie zarodników jest dość trudne, wymagają one dodatkowej obróbki, więc nawet doświadczeni specjaliści wolą rozmnażać byliny w inny sposób.
- Podział krzaka. Podziel stary krzew na 2-3 części i posadź je w osobnych doniczkach. Dobrze, jeśli oddzielona część jest wystarczająco obszerna, ale nawet najmniejszy segment się zakorzeni.
- Shanks. Aby to zrobić, odetnij część łodygi o długości około 3 cm i wykiełkuj ją w szklance wody lub na zwilżonej powierzchni mieszanki torfu i piasku. Rozłóż sadzonki tak, aby się nie stykały, odcięte końce lekko posyp ziemią, przykryj folią i umieść w ciepłym, zacienionym miejscu.Gdy tylko pojawią się korzenie, posadź w ziemi.
Wskazówka
Musisz posadzić co najmniej 5 ukorzenionych sadzonek w jednej doniczce, wtedy krzew okaże się bujny i piękny.
Przelew
Skąd wiesz, kiedy nadszedł czas, aby przeszczepić swojego tropikalnego zwierzaka? Głównym znakiem są korzenie, które całkowicie wypełniły doniczkę. Czasami nawet wychodzą na powierzchnię gleby lub wyrastają przez otwory drenażowe na dnie zbiornika.
Ale zanim poruszysz Selaginellę, zrób dwie rzeczy.
- Wybierz odpowiednią doniczkę - powinna być płytka, ale wystarczająco szeroka, ponieważ korzenie rośliny rosną poziomo.
- Przygotuj glebę - najlepiej kupić specjalną mieszankę o neutralnej kwasowości. Jeśli zdecydujesz się na samodzielne wykonanie podłoża, wymieszaj ziemię liściastą, piasek rzeczny i torf w równych proporcjach, dodając trochę posiekanego mchu.
Wskazówka
Zakupioną ziemię należy przed użyciem zalać gorącą przegotowaną wodą, aby zniszczyć ewentualne mikroorganizmy. A przygotowując melanż we własnym zakresie, zaleca się wstępne przetrzymanie ziemi i torfu przez kilka godzin w zamrażarce.
Teraz możesz rozpocząć przesadzanie.
- 1/3 wysokości doniczki wypełnić drenażem.
- Nalej trochę podłoża glebowego.
- Wyjmij roślinę ze starego pojemnika.
- Ostrożnie zdejmij warstwę podłoża z korzeni, uważając, aby ich nie uszkodzić.
- W razie potrzeby podziel krzew na części.
- Selaginellę umieść w nowej doniczce i posyp warstwą ziemi, nie ubijając jej.
- Podlej przesadzony krzew i umieść w zacienionym miejscu.
Wskazówka
Aby lepiej zaakceptować roślinę, przesadzaj późną zimą lub wiosną.
Możliwe problemy
Przez wieki swojego istnienia ta tropikalna roślina nauczyła się przystosowywać do niesprzyjających warunków środowiskowych i wypracowała silną odporność na wiele chorób. Dlatego przy odpowiedniej pielęgnacji może być prawie niewrażliwy.
Jednak niektóre problemy mogą popsuć nastrój hodowcom Selaginelli.
- Poskręcane i wysuszone liście wskazują na suche powietrze, niewygodne temperatury lub przeciągi.
- Zbyt wydłużone łodygi to efekt braku światła słonecznego.
- Wyblakła farba wskazuje, że woda użyta do nawadniania była zbyt twarda.
- Spowolnienie i zatrzymanie wzrostu to sygnał do pilnej wymiany ziemi i doniczki.
- Powolne i miękkie liście - powód do zastanowienia się nad stanem systemu korzeniowego i dostępem powietrza do niego.
Wskazówka
Nawet szkodniki nie poradzą sobie z tropikalnym gościem. Jedynym niebezpieczeństwem jest możliwość zakażenia przędziorkiem. Jeśli zauważysz pajęczyny wiszące na liściach, potraktuj roślinę ciepłą wodą z mydłem.
Przez wielowiekową historię swojego istnienia Selaginella wchłonęła najsilniejszą energię natury, której cząstkę nam daje, stając się niezaprzeczalnym symbolem wytrwałości, hartu ducha i miłości do życia.