Własna jałowica z poliwęglanu zapewni rodzinie świeże warzywa, owoce i jagody. Dla osób zajmujących się uprawą kwiatów szklarnia stworzy idealne warunki dla egzotycznych roślin.
Co to jest poliwęglan?
Poliwęglan jest popularny wśród właścicieli gruntów zajmujących się pozasezonową uprawą warzyw, kwiatów w szklarniach i szklarniach. Trwały dach z poliwęglanu chroni rośliny przed szkodliwym bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, a jednocześnie przenosi użyteczne spektrum światła słonecznego.
Aby zapewnić wytrzymałość dachu na szklarnie, są one wykonane z komórkowego poliwęglanu. W przekroju arkusz polimeru występuje w postaci trójkątnej, kwadratowej i bardziej złożonej konfiguracji plastra miodu. Szczelina powietrzna w grzebieniach działa jak izolator cieplny. W czasie upałów zapobiega przegrzaniu powietrza, a zimą zatrzymuje ciepło w szklarni.
Poliwęglan łatwo zgina się i tnie, co znacznie ułatwia pracę przy tworzeniu powłok szklarniowych. Wysoka lepkość materiału pozwala go zginać wzdłuż usztywniających żeber plastra miodu. Nie traci swoich właściwości w niskich temperaturach.
Polimer jest odporny na znaczne obciążenia śniegiem i wiatrem. Wytrzymuje ekspozycję na otwarty ogień i szybko gaśnie po zgaszeniu płomienia.
Odmiany i formy szklarni
W zależności od poziomu ogrodzenia glebowego szklarnie są podzielone na struktury zakopane i naziemne.
Pochowany
Pochowana struktura jest ułożona w dość prosty sposób. Kopią wykop lub fundament, o głębokości 300 - 400 mm. Jako ogrodzenie stosuje się różne materiały. Mogą to być deski, płyty, plastik lub inne samoloty, które nie ulegają rozkładowi.
Pośrodku dołu ułożony jest pasek obornika o szerokości 150–2000 mm i grubości 30–50 mm. Sadzonki sadzi się po bokach.
Rozkładający się obornik uwalnia rośliny i ciepło.
Na obwodzie ogrodzenia wzmacniam gliniany wał. Następnie dół jest zamykany ramą wypełnioną poliwęglanem.
Skandynawska technologia
W tej metodzie tworzenia zakopanych szklarni wykorzystuje się plastikowe pudełka wypełnione ziemią:
- gleba w skrzyniach jest wypełniona nasionami lub sadzonkami. Otwór fundamentowy jest wyciągany na połowie wysokości pojemnika;
- dno wykopu utwardza się warstwą 40–50 mm;
- ramy z poliwęglanu są montowane na wzmocnionych osłonach lub wyciągana jest folia z tworzywa sztucznego.
Ground
Struktury naziemne szklarni wykonane są z kilku rodzajów:
- łukowa szklarnia;
- pent;
- szczyt;
- przenośny.
Łukowa szklarnia
Łukowa struktura ramy jest idealną konstrukcją dla powłoki z poliwęglanu. Rama składa się z segmentów w kształcie łuku poprzecznego, słupków, podłużnych wiązań i usztywnień. Wymiary szklarni dobiera się zgodnie z wygiętymi arkuszami poliwęglanu. Długość szklarni jest ustalana w zależności od potrzeb właścicieli i warunków gruntu.
Łukowe szklarnie są również wznoszone z drewna. Jako elementy nośne i usztywnienia stosuje się kołki, drewno i deski. W przypadku łuków pobierane są gałęzie elastycznych gatunków drzew, na przykład wierzba. Odległość między łukami wynosi nie więcej niż 1 m. Drewniana rama nadaje się tylko do pokrywania z folii z tworzywa sztucznego.
Folia polietylenowa nie wytrzymuje długotrwałego działania. Ciągłe składanie i rozwijanie powoduje tarcie powłoki w miejscach styku z metalową ramą szklarni, co sprawia, że folia jest całkowicie bezużyteczna.
Producenci oferują zestawy szklarni od wsporczych konstrukcji metalowych i ram poliwęglanowych. Zbierz łukowatą szklarnię na połączeniach śrubowych. Szczegółowe instrukcje ze schematami montażu krok po kroku są dołączone do zestawu dostawy.
Pojedynczy stok
Szklarnie jednoskokowe są przystosowane do kaskadowych odcinków na zboczu wzgórza. Kaskada szklarni pozwala uniknąć zacienienia z blisko położonych odcinków szklarni. Gleba powstaje w postaci małych tarasów kaskadowych wzdłuż stoku. Tarasy są ogrodzone schodkowymi ścianami bocznymi i jedną poprzeczną tarczą z tyłu.
Przez barierki naciąga się folię plastikową lub instaluje się szklane ramy. W niektórych przypadkach montowane są zawiasowe panele z poliwęglanu. Wewnętrzne ściany ogrodzenia są pomalowane czarną farbą lub owinięte folią aluminiową. Pozwala to skoncentrować maksymalną ilość ciepła w szklarni.
Szczyt
Szklarnie dwuspadowe, podobnie jak struktury łukowe, są umieszczane nawet na poziomej glebie. Dach dwuspadowy to szklana rama lub osłony z poliwęglanu połączone pętlami z kalenicą podłużną.
Aby uzyskać dostęp do roślin, wystarczy podnieść jedną z ram i przymocować za pomocą ograniczników. Wszystkie połączenia i podłużne szczeliny są zamknięte polietylenem. Ze względów ekonomicznych rygle są często wypełnione folią. Należy zauważyć, że jest to pozorna oszczędność. Film będzie musiał być zmieniany co sezon.
Symboliczne
Przenośna konstrukcja szklarni jest wygodna, ponieważ można ją łatwo zdemontować, zmienić, a nawet odłożyć do przechowywania do następnego sezonu. Nowoczesne przenośne szklarnie to skrzynki wykonane ze sklejki, tworzywa sztucznego lub podobnego materiału. Skrzynie są wyposażone w zawiasowe ramy pokryw. Ramy pokryte są folią polimerową wypełnioną szkłem. W przenośnych szklarniach jako dach stosuje się konstrukcje łukowe pokryte wygiętymi arkuszami poliwęglanu.
Jedną z zalet przenośnych konstrukcji jest to, że zawsze można je przestawić na „świeżej” działce o zwiększonej wydajności.
Wybór miejsca do zainstalowania szklarni
Duże znaczenie ma miejsce instalacji szklarni. Aby zapewnić optymalną wydajność szklarni, muszą być spełnione następujące 2 warunki:
- Szklarnia nie powinna wpaść w cień pobliskich obiektów i różnych przedmiotów. Unikaj miejsc, w których cienie budynków, drzew i fałd terenu mogą spaść w ciągu dnia.
- Szklarnia znajduje się na długości wzdłuż linii wschód - zachód. Odbywa się to tak, że w ciągu dnia szklarnia otrzymuje maksymalne światło słoneczne.
Jakość gleby w szklarni
Skład gleby powinien być odpowiedni dla roślin, które mają rosnąć. Gleba powinna być bardziej żyzna niż ziemia w warunkach naturalnych. Przyczynia się do szybkiego rozwoju roślin i osiągnięcia wysokich plonów. Wymiana gleby w szklarni co roku jest bardzo czasochłonnym i kosztownym procesem. Doświadczeni hodowcy roślin podążają ścieżką wzbogacania gleby w minerały i inne składniki. Gleba w szklarni musi spełniać następujące wymagania:
- W składzie gleby powinna dominować materia organiczna z żywą mikrofauna.
- Obowiązkowa dostępność minerałów niezbędnych dla roślin.
- Optymalna wartość pH powinna wynosić od 6, 5 do 7 jednostek. Kwasowość gleby można określić za pomocą specjalnego urządzenia lub wskaźnika lakmusowego. Jeśli wskaźnik wykracza poza dopuszczalną normę, oznacza to podwyższone środowisko kwasowe lub zasadowe. W tych warunkach system korzeniowy cierpi, a rośliny słabo się rozwijają. Konieczne jest odtlenienie ziemi.
- Gęstość ziemi powinna pozwolić na przenikanie powietrza do korzeni.
Metody wzbogacania gleby
Mieszanka torfu
Gleba torfowa może być podmokła na głębokości i zbyt sucha u góry. Aby temu zapobiec, gleba składa się z gleby ogrodowej, torfu i piasku w równych częściach. Wszystkie trzy części są dokładnie mieszane do uzyskania jednorodnej masy.
Kompost z opadłych liści
Kompostowanie liści może potrwać od 2 do 3 lat. Przygotuj to w następujący sposób.
- Ulistnienie (20 cm) i gleba (10 mm) są układane warstwami na ruszcie zainstalowanym nad powierzchnią ziemi.
- Istnieje tyle warstw, ile pozwala pojemnik.
- „Ciasto warstwowe” za dwa lata zamieni się w mieszankę humusu wzbogaconą azotem.
- Nie dopuścić do wyschnięcia kompostu. Musi być okresowo nawilżany. Kompost w pomieszczeniu dojrzewa szybciej.
Połączony kompost
Do przygotowania nawozów używaj odpadów kuchennych, wodorostów i ziemi. Mieszanina jest przechowywana w dowolnym odpowiednim pojemniku. Dżdżownice przyczyniają się do przetworzenia mieszanki w nawóz nasycony minerałami i azotem.
Istnieje wiele przepisów na przygotowywanie nawozów za pomocą obornika, odchodów kurczaków, zielonej masy itp. Na podstawie powyższych substancji można przygotować pożywne napary. Kompost wlewa się do wody i trzyma przez kilka dni. Następnie rozwiązanie podlewania może podlać glebę w szklarni.
Który poliwęglan wybrać do szklarni
Przed właścicielem prywatnego gospodarstwa domowego może pojawić się pytanie o wybór poliwęglanu do szklarni. Materiał jest wybierany na podstawie właściwości i właściwości polimeru. Duży wpływ na wybór poliwęglanu ma wskaźnik izolacji termicznej, ciężaru właściwego i przepustowości promieni ultrafioletowych (współczynnik U).
Podczas formowania łukowatych powłok ważny jest maksymalny promień gięcia blachy o strukturze plastra miodu. Grubość poliwęglanu wynosi od 4 do 16 mm. Odległość między usztywniającymi żebrami o strukturze plastra miodu określa wytrzymałość materiału. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w poniższej tabeli.
| Grubość mm | Szerokość mm | Odstęp między żebrami o strukturze plastra miodu, mm | Minimalny promień gięcia, mm | Współczynnik U |
| 4 | 2100 | 5.7 | 700 | 3, 9 |
| 6 | - „- | 5.7 | 1050 | 3, 7 |
| 8 | - „- | 11 | 1400 | 3.4 |
| 10 | - „- | 11 | 1750 | 3, 1 |
| 16 | - „- | 20 | 2800 | 2, 4 |
W szklarniach stosuje się tylko bezbarwny polimer. Im większa grubość, tym większa jest jej wartość. Do małych podłóg stosuje się arkusze o grubości 4 i 6 mm. Poliwęglan od 8 do 16 mm stosuje się w konstrukcjach o dużej rozpiętości.
Podstawa szklarniowa z poliwęglanu
Poliwęglanowe konstrukcje szklarniowe czasami mają znaczną wagę, więc struktura podstawy podporowej szklarni - fundament jest bardzo ważny. Jednym z nieporozumień jest to, że rama może być umieszczona bezpośrednio na ziemi lub wkopana w ziemię. Prowadzi to do nieodwracalnych konsekwencji.
Metal konstrukcji wsporczych w ziemi ulegnie aktywnej korozji i zapadnie się w krótkim czasie. Wody gruntowe, powodzie wiatrowe i wiosenne doprowadzą do całkowitego zniszczenia całej konstrukcji. Dlatego budując szklarnię, musisz zadbać o solidny i niezawodny fundament.
Rodzaje fundamentów
Podstawa szklarni z poliwęglanu jest często wykonywana przez właścicieli osiedla własnymi rękami. Rodzaje baz szklarniowych to:
- podstawa z drewna;
- beton kolumnowy;
- ceglane słupki;
- blok fundamentowy;
- taśma monolityczna;
- metalowa rama;
- stosy śrub;
- szklany pojemnik.
Podstawa drewna
Drewniany fundament przeznaczony jest do małych szklarni. Jako materiał nośny stosuje się pręt o przekroju 100 x 100 mm. Podstawa szklarni zbudowana jest w kilku etapach.
- Wskazane jest, aby kupić baton potraktowany środkiem antyseptycznym. W przeciwnym razie drewno jest impregnowane narzędziem samodzielnie.
- Oznaczają przyszły fundament, używając kołków i sznurka.
- Na obwodzie fundamentu ułożona jest poduszka żwirowa o grubości 50 mm.
- Belka jest owinięta pokryciem dachowym i ułożona na kruszonym kamieniu. Sąsiednie boki ramy są powalane gwoździami lub zszywkami.
- Pozioma rama jest sprawdzana za pomocą poziomu lub lasera.
- Zainstalowana rama szklarni jest przymocowana do drewnianej ramy za pomocą wsporników lub skrętów drutu. Metal jest poplamiony i pokryty pokryciem dachowym.
Podstawy dla małych konstrukcji są montowane z drewna o wymiarach 50 x 50 mm lub z płyty o wymiarach 50 x 150 mm.
Beton słupowy
- Wykonaj znakowanie na ziemi.
- W rogach i po bokach ze skokiem 1, 5 m wyciągane są kwadratowe otwory o bokach 300 lub 400 mm i głębokości 40 cm.
- Na dnie wykopu wykonano poduszkę drenażową z piasku o grubości 70-100 mm i pokruszonym kamieniu 70 mm.
- Pręty zbrojeniowe ø 8–10 mm utknęły pośrodku dołów.
- Ściany dołów są wzmocnione deskami.
- Szalunek wylewa się beton i starannie ubija.
- Po 4 tygodniach rama szklarni jest instalowana na betonowych słupach, dostosowując horyzont za pomocą poziomu, używając metalowej lub drewnianej okładziny.
- Zwolnienia zbrojenia są przyspawane do ramy szklarni.
- Metal malowany jest farbą odporną na korozję.
Cegły
Podstawa filaru z cegły jest wznoszona podobnie jak podstawa betonowa, ale z tą różnicą, że zamiast monolitu stosuje się mur z cegły.
Cegła szybko zyskuje pełną nośność. Nie trzeba czekać 4 tygodnie na zestalenie się monolitu.
Zablokuj fundament
Zdobądź stare bloki fundamentowe. Korzystne jest wznoszenie fundamentu ze zużytych bloków podczas budowania witryny z szklarniami o dużej rozpiętości, których ciężar konstrukcyjny może sięgać ton lub więcej.
- Wzdłuż obwodu podstawy szklarni wykopy są wyciągane na szerokość bloków.
- Zrób poduszkę drenażową.
- Połóż bloki fundamentowe, wypełniając spoiny zaprawą cementową.
- Boki ścian pokryte są bitumem.
- Zasypka
- Jastrych cementowy jest umieszczony na powierzchni podstawy bloku.
- Horyzont jest kontrolowany przez poziom lub poziom. Wady eliminuje się za pomocą zaprawy cementowej.
- Rama szklarni jest przyspawana do osadzonych części bloków.
- Cały odsłonięty metal jest poplamiony.
Taśma monolityczna
- W gotowych okopach szalunek jest instalowany z desek.
- Zasypia piasek i żwir.
- Zainstaluj ramę prętów zbrojeniowych lub drutu.
- Wylany beton jest starannie zagęszczany. Po 30 dniach szalunek jest demontowany i zasypywany.
- Zainstalowana rama jest przyspawana do wylotów monolitycznego wzmocnienia z taśmy.
Metalowa rama
Rama jest spawana z profilu metalowego, zgodnie z ciężarem szklarni. Aby to zrobić, użyj kanału lub rogu. Specyfika metalowej podstawy polega na tym, że należy zastosować wysokiej jakości hydroizolację konstrukcji metalowych odpornych na korozję.
W razie potrzeby ramę szklarni można zdemontować i przenieść do innej lokalizacji razem z ramą lub osobno.
Kupy śrub
Podstawa szklarni na stosach śrub jest przeprowadzana w krótkim czasie. Podstawę małej szklarni można zbudować ze stosów śrub w ciągu dnia, wykorzystując jedynie siłę fizyczną pracowników.
Wsporniki śrubowe są wkręcane w narożniki zaznaczonego obszaru. Jeśli rozpiętość po bokach obwodu przekracza 3 metry, połóż wspornik pośredni.
Poliwęglanowa rama szklarni jest przyspawana do głowic pala.
Szklany pojemnik
Tworzenie podstawy nośnej szklanych butelek jest jednym z wielu oryginalnych rozwiązań poliwęglanowego podłoża szklarniowego. Proces wznoszenia podstawy wsparcia jest dość prosty:
- puste pojemniki są wypełnione piaskiem. Butelki są układane wzdłuż obwodu fundamentu na wysokości w 2 do 3 rzędach;
- przestrzenie między butelkami a rzędami pojemników są zrzucane zaprawą cementową;
- z krokiem 1 metra segmentów zbrojenia;
- na powierzchni ostatniego rzędu muru wykonaj jastrych zaprawy cementowej;
- zainstalowana rama szklarni jest przyspawana do armatury.
Poliwęglanowe materiały do budowy szklarni
Ramy szklarni wykonane są z różnych materiałów:
- tarcica;
- profil metalowy;
- Rury PVC;
- profil omega.
Tarcica
Drewniane ramy do szklarni są budowane własnymi rękami z drewna i desek. Konstrukcja elementów drewnianych wymaga specjalnych umiejętności i obecności sprzętu do obróbki drewna.
Prawidłowe obliczenie nośności szkieletu i impregnacja drewna środkiem antyseptycznym zapewni doskonałą obsługę szklarni z poliwęglanu przez 5 lat lub dłużej.
Wady domowych konstrukcji drewnianych obejmują fakt, że konstrukcja ramy zajmuje dużo czasu.
Profil metalowy
Metalowa rama wykonana jest z rur, narożników, kanału i skrzynek. Do szklarni należy zastosować profil ocynkowany lub pomalowany farbą proszkową. Szkielet szklarni jest budowany samodzielnie lub kupuj gotowe zestawy sekcji ramy.
Konstrukcje metalowe mają wysoką nośność i trwałość. W szklarni można zmienić dach więcej niż raz, a metalowa rama będzie służyć przez wiele lat.
Dzięki niezależnej produkcji metalowego szkieletu szklarni musisz zastosować spawanie elektryczne. Połączenia śrubowe spowodują duże tymczasowe straty w elementach montażowych ramy.
Rura pcv
Rury z polichlorku winylu są korzystnie stosowane jako elementy nośne ramy szklarni. Lekki materiał jest podatny na wszelkiego rodzaju obróbkę: cięcie, gięcie itp. Rury polimerowe można spawać w jednym urządzeniu za pomocą specjalnego urządzenia, które umożliwia utworzenie ramy o dowolnym kształcie bezpośrednio na placu budowy.
Jedną z wad polichlorku winylu jest to, że ze względu na bliskość poliwęglanu ulega stopniowemu zniszczeniu.
Profil Omega
Nazwę profilu tłumaczy podobieństwo kształtu przekroju do greckiej litery „Ω”. Ocynkowany profil metalowy jest lekki, zginany i wiercony.
Wielu producentów oferuje gotowe zestawy szklarni z ramami omega-profil z dachem poliwęglanowym. Mając szlifierkę kątową, wiertło, śrubokręt i śruby samogwintujące, możesz zbudować taką ramę własnymi rękami.
Uchwyt z poliwęglanu
В комплект поставки готовой теплицы включён набор метизов (болты, гайки, шайбы или саморезы), гидроизоляционные прокладки в виде лент и вкладышей. Там же прилагается подробная инструкция по крепежу листов из поликарбоната.
Самостоятельно поликарбонат крепят к каркасу следующим образом.
- Листы поликарбоната режут ножовкой либо абразивным кругом, подгоняя их под размеры проёмов каркаса.
- Лист поликарбоната прикладывают к проёму. Дрелью делают сквозное отверстие, входя в материал каркаса.
- На саморез одевают металлическую, а затем резиновую шайбу, и ввинчивают в отверстие.
- При болтовом соединении делают сквозное отверстие в полимере и каркасе.
- На болт одевают также шайбы и продевают его через отверстия. С тыльной стороны метиз затягивают гайкой.
- Все щели и швы заклеивают гидроизоляционной лентой либо аналогичным материалом.
Такой способ крепления приемлем для деревянных, металлических каркасов и конструкций из омега-профиля. Листы полимера крепят к ПВХ трубам с помощью хомутов. Хомут по сечению сходен с омега профилем. Поликарбонат соединяют с хомутами болтами.
Коммуникации внутри поликарбонатных парников
Внутреннее пространство теплицы из поликарбоната, как правило, заполнено тремя видами коммуникаций:
- электропроводка;
- трубы капельного полива;
- отопление.
Электропроводка
Силовые провода служат для электроснабжения искусственного освещения, принудительной вентиляции, обогревательных приборов и другого оборудования. Применяют провода, предназначенные для эксплуатации в помещениях с повышенным уровнем влажности (бассейнах, саунах и банях).
Трубы капельного полива
Полимерные трубы располагают таким образом, чтобы обеспечить капельным поливом каждое растение. Обычно разводку труб делают на высоте 30–40 мм над землёй.
Отопление
Водяное отопление устраивают в больших парниках крупных тепличных хозяйств. Чтобы не содержать столь сложное в обслуживании оборудование, используют вентиляционные тепловые генераторы.
Искусственное освещение
Для ускорения роста и плодоношения растений, в теплицах устанавливают искусственное освещение. Светолюбивые культуры, такие, как огурцы, помидоры, перец, салат и др. требуют освещения не менее 10 часов в сутки. В зимнее время и переходные сезоны такого режима естественного освещения добиться невозможно.
Искусственное освещение позволяет создать необходимые условия для правильного роста растений и повышения их урожайности. Свет включают по утрам и вечерам. Автоматическое управление включает освещение не только в тёмное время суток, но и днём – при облачной погоде. Для этого устанавливают специальные датчики, реагирующие на падение уровня освещённости грядок. Замечено, что искусственный свет заметно сокращает сроки созревания плодов – от 10 до 14 дней.
Благоприятному протеканию процесса фотосинтеза способствует излучение ламп в красном и оранжевом диапазона спектра. Ультрафиолетовые световые потоки стимулируют образование большого количества витаминов в овощах и фруктах, делают их стойкими к низким температурам.
Виды ламп для освещения теплиц
Для искусственного освещения в парниках применяют специальные лампы:
- люминесцентные;
- sód;
- ртутные;
- металлогенные.
Люминесцентные
Одними из самых популярных приборов для освещения теплиц являются люминесцентные лампы. Они потребляют минимальное количество электроэнергии и практически не греются.
Единственным недостатком является то, что светильники занимают много места и этим малопригодны для маленьких парников.
Натриевые
В больших тепличных хозяйствах применяют натриевые лампы. Излучение натриевых приборов сходно со спектром естественного света.
Они экономичны и имеют довольно долгий срок эксплуатации. Натриевые светильники обладают усиленными характеристиками в синем и красном диапазоне спектра излучения.
Зеркальные натриевые приборы освещения предназначены только для парников и оранжерей. Отражающая зеркальная поверхность значительно повышает КПД. Светильники реализуются в комплекте с пусковым регулирующим устройством.
Ртутные
Отдельный ряд ртутных ламп высокого давления изготавливают исключительно для тепличных хозяйств. Спектр излучения ртутных ламп наиболее приближен к естественному освещению. С помощью этих устройств добиваются интенсивного роста плодоовощных культур и сокращения сроков созревания урожая.
Металлогенные
Это лампы высокого давления со спектром излучения схожи с солнечным светом. Ограниченный спрос на такие изделия объясняется их высокой стоимостью и коротким сроком службы.
Wniosek
На вопрос, что лучше – готовая заводская или самодельная теплица из поликарбоната, ответить однозначно невозможно. Всё зависит от условий земельного участка, квалификации хозяина усадьбы, экономической целесообразности и т.д. Решение о том, каким будет парник или оранжерея, принимает сам владелец земли – в индивидуальном порядке.