DIY wenecki tynk, nałożony na powierzchnię, nadaje luksus każdemu pomieszczeniu. Mieszanki wykończeniowe, składające się z kawałków marmuru, po tynku wyglądają jak kamień naturalny. Materiał pokrywa gładkie, przygotowane ściany. Tynk jest mocny i trwały. Powierzchnia pokryta woskiem jest dobrze umyta.

Charakterystyka i skład tynku weneckiego

Kompozycję przygotowuje się przez zmieszanie kawałków marmuru i wapna gaszonego. Po nałożeniu na ścianę wygląda jak naturalny marmur. Aby wzór był wyraźniejszy, w mieszance znajdują się barwniki.

Po dodaniu gliny do ścian powstają plamy o różowym lub czerwonym odcieniu. Powierzchnia wygląda jak ułożone marmurowe płyty, tylko bez szwów.

Sztukateria jest szczególnie popularna w Wenecji, ze względu na jej odporność na wilgoć. Stąd wzięła się jego nazwa. Tynkowane były nie tylko ściany, ale także sufity.

Obecnie stosuje się wszystkie 3 elementy, zamiast wapna można dodać tylko nowoczesne elementy wiążące. Barwniki akrylowe, granit, kruszone na małe okruchy, sok gumowy są uważane za dodatki. Podstawą jest marmurowy pył.

Zalety i wady

Materiał ma wiele zalet:

  1. W zależności od zastosowania techniki wykonania pracy odtwarzana jest imitacja kamienia o różnych kolorach. Tworzony jest każdy wzór pasujący do typu wnętrza.
  2. Ze względu na wysoki współczynnik odbicia światła zapewnia się efekt blasku. Jest to szczególnie widoczne podczas wcierania powierzchni woskiem.
  3. Odporność na warunki zewnętrzne: ekstremalne temperatury lub wpływy mechaniczne.
  4. Jeśli technologia powlekania była utrzymywana poprawnie, wówczas żywotność wynosi 25 lat.
  5. Na powierzchni nie ma połączeń.
  6. Jeśli występuje powłoka woskowa, zachowanie koloru jest zapewnione przez długi czas.
  7. Możliwość zastosowania powłoki w łazience, ponieważ tynk nie boi się wilgoci.

Wady są znacznie mniejsze:

  • wysoki koszt materiału;
  • Wymagane jest dobre podstawowe przygotowanie.

Niezbędne narzędzia

Zanim zaczniesz, musisz przygotować podstawowe narzędzia, które są przedstawione poniżej:

  • Kelma Na ścianę nakłada się warstwę tynku, a następnie powstają żyły.
  • Japońska łopatka. Za jego pomocą nakłada się roztwór i wosk.
  • Łopatka jest wąska. Rozwiązaniem jest ugniatanie i przenoszenie go do szerokiej szpatułki.
  • Papier ścierny Służy do czyszczenia powierzchni.
  • Możliwości różnych tomów. Różne kolory są mieszane i przechowywane.
  • Szmaty Polerowanie małych lub trudno dostępnych miejsc.
  • Bułgarski. Zakłada się specjalną dyszę i przeprowadza się szlifowanie dużej powierzchni.
  • Wiertarka Wstawiona jest dysza, która umożliwia szybkie ugniatanie.

Zasady nakładania tynku

Zanim zaczniesz nakładać tynk własnymi rękami, musisz dobrze przestudiować proces. Bez doświadczenia nic nie będzie działać. W zależności od ruchu narzędzia uzyskuje się inny wzór.

Lepiej eksperymentować na małym kawałku sklejki. Jeśli natychmiast zaczniesz kończyć, będziesz musiał usunąć wszystko. Jest to nieekonomiczne, biorąc pod uwagę cenę materiału.

Kreacja materialna

Rozcieńczony roztwór nie jest na sprzedaż, kupowana jest sucha mieszanka. Potem się rozwiodła.
Dodaje się wodę o temperaturze co najmniej 10 stopni. Ilość podana jest w recepturze.

Mieszanie to wiertło z dyszą. Roztwór doprowadzono do konsystencji śmietany. Następnie dodaje się barwnik.

Przygotowanie powierzchni

Prace rozpoczynają się od przygotowania powierzchni. Sekwencja jest pokazana poniżej:

  1. Tapeta, farba i stary tynk są całkowicie usuwane. Wszystkie obecne plamy i kurz są usuwane.
  2. Wszystkie wady są usuwane. Jeśli na ścianie znajdują się wystające miejsca, są one wyrównane za pomocą szlifierki. Pęknięcia pokryte są zaprawą cementową. Wszystkie nieprawidłowości są czyszczone papierem ściernym. Konieczne jest uzyskanie płaskiej powierzchni w celu przeprowadzenia dalszych prac.
  3. Jest ostatni etap przygotowań. Konieczne jest uzyskanie płaskiej powierzchni. Aby to zrobić, najpierw jest zagruntowany, a następnie nakładana jest na niego początkowa i końcowa warstwa szpachli. Ważne jest, aby pamiętać, że wady, które nie zostały wyeliminowane, ujawnią się podczas nakładania szpachli weneckiej.

Barwienie gipsu weneckiego

Metodę gotowania pokazano poniżej:

  1. Niezbędne zabarwienie dobierane jest zgodnie z barwnikiem. Ma dużą liczbę odcieni. Ich wartość sięga kilkuset sztuk.
  2. Przygotowuje się gruby arkusz papieru z zestawem barwników. Aby zrobić partię, przygotowuje się mały pojemnik z wąską szpatułką.
  3. Jeśli chcesz uzyskać ciemnoczerwony kolor, jako podstawę przyjmuje się biały tynk. Wybrane są barwniki: czerwony i brązowy. Aby zmniejszyć jasność, nadal wybierana jest czerń.
  4. W pierwszym etapie czerwony barwnik wstrząsa się i wlewa do białego tynku.
  5. Mieszanie prowadzi się do uzyskania jednolitego odcienia.
  6. Rozpocznie się pierwsza kontrola. Aby to zrobić, mały pasek nakłada się na papier za pomocą wąskiej szpatułki. Następnie jest dopasowywany do koloru na wentylatorze.
  7. Do mieszanej masy dodaje się czerwono-brązowy kolor. Procedura jest całkowicie powtarzana. Kolorystyka jest nakładana na papier i porównywana z wentylatorem.
  8. W celu zmniejszenia jasności dodawany jest kolor czarny.
  9. Na ostatnim etapie przeprowadza się końcowe porównanie z kolorem na wentylatorze i dokonuje się niezbędnej regulacji. Następnie, zgodnie z tą zasadą, przygotowywane jest rozwiązanie, tylko w niezbędnej skali.

Nakładanie tynku na powierzchnię

W tabeli przykładowo rozważamy klasyczną wersję tynku z dodatkiem jednego tonu.

  1. Przygotowano niezbędny kolor tynku. Wybrano małą działkę, w ilości nie większej niż 1 kwadrat. m
  2. Nakładana jest pierwsza warstwa podkładowa. Pełni funkcję wygładzania powierzchni. Ma małą grubość.
  3. W ciągu 1 godziny następuje suszenie.
  4. Podczas nakładania drugiej warstwy powstają żyły. Ma również małą grubość.
  5. Za pomocą japońskiej kielni nakładana jest trzecia warstwa tynku, która nazywa się wykończeniem. W tej chwili konieczne jest silne naciśnięcie. W tym samym czasie usuwany jest cały nadmiar tynku.
  6. Szlifowanie polega na szlifowaniu jeszcze nie całkowicie zamrożonej warstwy.
  7. Po wyschnięciu wierzchniej warstwy wosk nakłada się szpatułką.
  8. Po wyschnięciu, po 20 minutach, powierzchnię przeciera się szmatką.

Aplikacja dwukolorowa

Poniżej znajduje się instrukcja nakładania tynku w 2 kolorach.

  1. Przygotowywane są 2 kompozycje tynków: 1 - jasny, a drugi ciemniejszy.
  2. Wybrane na działce ściennej 1 kwadratu. mi nakładana jest warstwa lekkiego tynku.
  3. Gdy tylko pierwsza warstwa wyschnie, przejdź do aplikacji drugiej. Będzie też jasno. Podczas pracy na powierzchni zaczną pojawiać się smugi. Następnie za pomocą japońskiej szpatułki nakłada się ciemny roztwór w postaci pasków i plam. Zaczyna się formowanie obrazu.
  4. Wykończenie jest w toku. Łopatka jest wyciskana z wielkim wysiłkiem.
  5. Po wysuszeniu przeprowadza się szlifowanie.
  6. Nakłada się warstwę wosku, a następnie wciera szmatką.

Stiuk imitujący marmur

Ta opcja jest jedną z najtrudniejszych. Wymaga doświadczenia. Kroki pokazano poniżej:

  1. Przygotowywane są mieszanki czerwieni, czerni i bieli. Pierwszy jest podstawowy. Nakłada się go na powierzchnię od prawej do lewej, ukośnie, w paski.
  2. Po wyschnięciu pierwszej warstwy nakłada się drugą. Aby to zrobić, na łopatce gromadzi się czerwony odcień, dodaje się trochę bieli i miesza. Następnie dodaje się trochę czerni i mieszaninę ponownie miesza się.
  3. Ruch szpatułki przebiega od prawej do lewej. W tym samym czasie zaczynają pojawiać się żyły.
  4. Druga warstwa jest ostatecznie uformowana.
  5. Tynk jest wcierany drobnoziarnistym papierem ściernym.
  6. Warstwa wosku jest nakładana na powierzchnię.
  7. Za pomocą specjalnej dyszy wykonuje się wycieranie. Można to zrobić szmatką.

Zasady prasowania

Aby przeprowadzić prasowanie, powierzchnia musi poczekać 40-50 minut do wyschnięcia warstwy wykończeniowej. Lepiej jest przeprowadzić procedurę na działce o powierzchni nie większej niż 0, 5 metra kwadratowego. m, a następnie przejdź do następnego.

Proces prasowania polega na zaprawianiu powierzchni za pomocą pacy. Narzędzie wybierane jest bez wad. Nie należy go ścierać, w przeciwnym razie wpłynie to na jakość pracy. Pocieranie odbywa się płynnymi ruchami okrężnymi. Po pewnym czasie pojawia się połysk, obraz nabiera głębi.

W tym procesie kielnia dotyka tynku tylko płaszczyzną, ale nie krawędziami. Po przetworzeniu pierwsza sekcja przechodzi do drugiej.
Jeśli w pomieszczeniu jest niski poziom wilgotności, prasowanie jest ostatnim krokiem.

Woskowanie

Wosk stosuje się tylko w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności. To są łazienki lub kuchnie. Prace są wykonywane po całkowitym wyschnięciu tynku. W tym celu stosuje się szeroką szpachelkę. Cienka warstwa wosku jest układana, aby nie rozpocząć złuszczania.

Po półtorej godzinie rozpoczyna się polerowanie. W tym celu stosuje się wiertło lub młynek, na którym wkładana jest miękka dysza. Stos nie powinien się z niego wylewać. Ustawiono prędkość 3000 obr / min. Nie jest to już konieczne, ponieważ rozpocznie się woskowanie. Prace prowadzone są przed pojawieniem się połysku.

Ostateczne suszenie następuje po 1-2 tygodniach. Następnie ściany można nie tylko wytrzeć, ale także umyć.

Tynk wenecki jest drogim rodzajem powłoki. Jednak jakość i design są tego warte. Wygląda na to, że ściany są wykonane z marmuru. Możesz wykonywać pracę samodzielnie, tylko jeśli masz określone umiejętności. Aby zapobiec małżeństwom, lepiej powierzyć ten proces specjalistom.

Kategoria:

Budowa