Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Śliwka kabardyńska wczesna jest uznawana przez wielu ogrodników za najsmaczniejszą ze wszystkich wczesnych odmian śliwek. Jednocześnie ta bardzo stara odmiana, oprócz wielu zalet, ma wiele wad, w szczególności jest uważana za bardzo wymagającą w opiece. Dość powiedzieć, że wczesny Kabardian to drzewo południowe, aw innych regionach czuje się nieswojo.

Opis śliwki kabardyjskiej i jej cechy odmianowe

Kabardinskaya wczesna odmiana śliwki (popularnie zwana Kabardinka) znana jest od lat 50-tych. Uważa się, że został uzyskany przypadkowo przez zapylenie kwiatów śliwki Anny Szpet. Już w 1959 roku odmiana została zarejestrowana w Państwowym Rejestrze i zalecana do uprawy tylko w regionach południowych, a dokładniej w regionach i republikach Kaukazu Północnego.Wynika to z niskiej zimotrwalości drzewa. Nawet niewielkie wiosenne przymrozki powrotne niszczą zarówno kwiaty, jak i zalążki, a drewno nie toleruje średnich przymrozków (około -10 -15оС). Ta śliwka jest też kapryśna na niekorzystną letnią pogodę: nie toleruje zarówno suszy, jak i długotrwałych deszczy.

Według wpisu do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej kabardynka wczesna należy do odmian średnio dojrzewających, ale ogrodnicy uważają ją za jedną z najwcześniejszych śliwek. Jest to samopłodna i dość wczesna odmiana o uniwersalnym przeznaczeniu. Dojrzewanie owoców następuje w drugiej połowie lipca. Śliwka przynosi pierwsze owoce w wieku 4-5 lat. Maksymalny plon obserwuje się w wieku 10-15 lat, średni produktywny okres życia drzewa to około 30 lat.

Drzewo średniej wysokości, o kulisto-owalnej, średnio gęstej koronie. Stosunkowo mało jest dotknięta czerwoną plamistością i szarą zgnilizną, jabłkowniczka jest dla niej średnio niebezpieczna. Owocnikowanie występuje na gałęziach jednorocznych, a także na gałęziach bukietów.Plon jest uważany za bardzo wysoki: z dorosłego drzewa zbiera się do 15 wiader owoców.

Na niektórych gałęziach owoce układają się prawie jak na rokitniku

Owoce są ponadprzeciętne, często nazywane są nawet bardzo dużymi: średnia waga to 45 g, maksymalna to 65 g. Kształt jest szeroko owalny, z dobrze zaznaczonym szwem brzusznym. Kolor skórki jest czerwono-fioletowy, w pełni dojrzałych owocach jest prawie czarny. Na powierzchni wyraźnie widoczne liczne jasne kropki, owoc pokryty woskowym nalotem. Miąższ średnio twardy, koloru żółtego, zawartość soku bardzo wysoka. Smak jest słodki, oceniany przez degustatorów jako doskonały. Mała kość łatwo oddziela się od miazgi.

Do zalet odmiany należą:

  • samozapylenie;
  • rozdzielność kości;
  • wczesna dojrzałość;
  • świetny smak;
  • doskonała prezentacja.

Wady to:

  • bardzo słaba mrozoodporność;
  • masywny opad owoców podczas dojrzewania;
  • zależność gustu od pogody;
  • kapryśność w wychodzeniu.

Z Kabardinki można przyrządzać wszelkiego rodzaju przetwory, ale najczęściej starają się używać świeżych owoców.

Sadzenie wczesnej śliwki kabardyjskiej

Niestety wczesnej śliwki kabardyjskiej nie można polecić do sadzenia nie tylko w pasie środkowym, ale nawet w rejonie Czarnej Ziemi. Niemożliwe jest zabezpieczenie dużego drzewa przed mrozem, dlatego dla tych regionów należy wybrać inne odmiany. Nawet na południu zaleca się wiosenne sadzenie tej śliwki, aby w okresie letnim sadzonka ukorzeniła się i wzmocniła.

Samo lądowanie odbywa się w tradycyjny sposób i nie ma żadnych specjalnych cech. Zarówno sadzonki jednoroczne, jak i dwuletnie, jeśli są zdrowe, ukorzeniają się równie dobrze.Sadzonki w pojemnikach można sadzić nawet latem, ale nie w najgorętsze dni. Do lądowania należy wybrać obszary oświetlone, z niezawodną ochroną przed wiatrem. Gleby śliwkowe preferują żyzne, ale lekkie. Najlepsze ze wszystkich - neutralne gliny. Mokradła są całkowicie nieodpowiednie dla tego drzewa. W przypadku bliskiego występowania wód gruntowych można zbudować sztuczny kopiec o wysokości do pół metra.

Jeśli woda gruntowa jest blisko, zamiast dołu powstanie kopiec

Przygotowując teren należy go przekopać, usunąć kłącza chwastów i zastosować zwykłe dawki nawozów. Kwaśne gleby to wapno. Od jesieni przygotowywane jest lądowisko. Jego wymiary to co najmniej 50 cm w każdym wymiarze, a lepiej - więcej. Przygotowanie dołu jest tradycyjne: na dnie układana jest niewielka warstwa drenażu żwirowego, a następnie żyzna gleba mieszana z nawozami. Wystarczy 1-2 wiadra próchnicy, wiadro torfu, 300 g superfosfatu i kilka garści popiołu drzewnego.Jesienią można również wbić palik do podwiązywania sadzonki, wystający nieco ponad pół metra nad ziemię.

Lepiej kupić sadzonkę tuż przed sadzeniem. Po dostarczeniu go do serwisu wykonaj następujące czynności.

  1. Lekko pokrój korzenie i namocz je na kilka godzin w wodzie, a następnie zanurz w glinianym zacierze.

    Brzęk gliny i dziewanny ułatwia zakorzenienie się sadzonek

  2. Po wyjęciu z dołka wymaganej ilości ziemi, formują w niej kopiec, na którym umieszcza się sadzonkę, rozkładając korzenie. Ważne jest, aby ustawić go tak, aby szyjka korzeniowa znajdowała się kilka centymetrów nad poziomem gleby.

    Każda deska umieszczona na krawędziach dołu pomoże kontrolować wysokość lądowania

  3. Trzymając sadzonkę ręką, stopniowo przykryj korzenie ziemią wyjętą z dołka, zagęść ją rękami, a następnie stopami.

    Gleba jest wylewana i zagęszczana warstwami

  4. Przywiąż łodygę do pala dowolną miękką liną metodą ósemkową.

    Metoda „ósemki” jest niezawodna i delikatna

  5. Podlej drzewo co najmniej dwoma wiadrami wody, przywróć powierzchnię gleby i uformuj wałek do późniejszego podlewania.

    Potrzebny jest wałek wokół krawędzi, aby woda się nie rozlewała

  6. Ponieważ sadzenie odbywa się wiosną, ściółkowanie kręgu przy pniu nie powinno być mocne, ale pożądana jest warstwa próchnicy lub torfu o grubości 2-3 cm.

Nie warto przycinać sadzonki podczas sadzenia; możesz skrócić boczne gałęzie tylko wtedy, gdy niektóre z nich są nieproporcjonalnie długie w porównaniu do innych. Podlewaj drzewo w pierwszym roku często, nie dopuszczając do wyschnięcia gleby pod nim.

Cechy uprawy i subtelności pielęgnacji

Plum Kabardian wcześnie wymaga wykwalifikowanej opieki. Wszystkie operacje są wspólne, ale muszą być wykonywane rygorystycznie i sprawnie. Przez całe życie drzewa należy monitorować wilgotność gleby w kręgu przy pniu: nie należy dopuszczać do zalewania ani suszenia. Podlewanie odbywa się regularnie, w przypadku silnej suszy nawet dwa razy w tygodniu. Śliwka szczególnie potrzebuje wilgoci podczas formowania się i intensywnego wzrostu owoców.

Dokarmianie drzewka rozpoczyna się rok po posadzeniu. Wiosną - mocznik, latem - popiół drzewny, a we wrześniu lub październiku humus i superfosfat dodaje się w zwykłych dawkach dla śliwek (odpowiednio 1-2 wiadra i 30-40 g). Wskazane jest, aby krąg przy pniu był trzymany pod czarnym ugorem: zadarnianie śliwką nie jest zbyt mile widziane. Gleba pod młodymi drzewami jest okresowo spulchniana, pod dorosłymi trzymana jest pod warstwą ściółki.

Śliwki nie rosną pod darnią

Ta odmiana śliwki wymaga corocznego przycinania. Oprócz przycinania sanitarnego (usuwanie chorych i wysuszonych gałęzi) potrzebne jest formatywne, które w rzeczywistości zamienia się w przerzedzanie. Oprócz przerzedzania każdej wiosny większość gałęzi jest skracana o 15-20 cm.Zapobieganie chorobom polega na utrzymaniu czystości w kręgu przypniowym, terminowym przycinaniu i wiosennym opryskiwaniu drzewa płynem Bordeaux.

Film: wczesne zbiory śliwek kabardyjskich

Choroby i szkodniki, ich zwalczanie

Przy odpowiedniej pielęgnacji sama śliwka radzi sobie z większością chorób, tym bardziej, że nie wszystkie są charakterystyczne dla tej odmiany. Wczesny Kabardian prawie nie jest podatny na plamienie i moniliozę, ale często choruje na klasterosporiozę. Niebezpieczna dla niej jest również miotła czarownicy i choroba dziąseł, a czasami można znaleźć kieszonki śliwkowe. Choroby grzybicze leczy się głównie stosując zgodnie z instrukcją Topaz, Skor, Horus.Tylko w przypadku pojawienia się miotły wiedźmy ze śliwką będziesz musiał się rozstać. W przypadku chorób dziąseł konieczne jest oczyszczenie ran, potraktowanie ich 1% roztworem siarczanu miedzi i pokrycie smołą ogrodniczą.

Szkodniki to jabłuszka śliwkowa, roztocza, mszyce, śliwówka. W walce z owadami skuteczne są wszelkie środki owadobójcze, z kleszczami - roztoczobójcze. Tradycyjnie ogrodnicy amatorzy używają Karbofos, Fufanon, Aktara i innych.

Śliwka kabardyńska wczesna - stara, ale bardzo dobra odmiana na tereny południowe. Nie jest uważany za bezproblemowy, ale jest uwielbiany przez ogrodników ze względu na doskonały smak owoców.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnictwo