Rośliny mogą rozmnażać się płciowo (przez nasiona) i bezpłciowo (wegetatywnie). Rozmnażanie wegetatywne pomaga szybko uzyskać nowe okazy rośliny z jej części - wyrostka, nerki, cebulki, kawałka kłącza. Różnorodność opcji pozwala ogrodnikom i ogrodnikom wybrać metodę, która pozwoli im uzyskać najlepszy efekt przy minimalnym czasie i wysiłku.
Korzyści z rozmnażania wegetatywnego
Rozmnażanie wegetatywne można postrzegać jako mechanizm ewolucyjny, który pozwala na szybkie zwiększenie liczby nowych kopii tego samego gatunku.Rośliny w krótkim czasie zajmują nowe terytoria, co zapewnia im powodzenie w walce o przetrwanie i rozmieszczenie. Za główną zaletę sztucznego rozmnażania wegetatywnego można uznać zdolność nowych okazów roślin do zachowania wszystkich cech organizmu matecznego, co jest szczególnie ważne przy hodowli cennych odmian.
Opcje rozmnażania wegetatywnego
Biologia rozważa różne metody rozmnażania wegetatywnego z wykorzystaniem organów nadziemnych rośliny lub jej kłącza, cebuli, sadzonek korzeniowych i pędów.
Rozmnażanie z organami nadziemnymi
W ogrodnictwie stosuje się różne rodzaje rozmnażania wegetatywnego z wykorzystaniem sadzonek łodyg i liści, szczepów, wąsów, warstw, pąków lęgowych, cebulek.
Shanks
Większość roślin łatwo ukorzenia się na połamanych gałęziach. Osoba nauczyła się korzystać z tej jakości, a teraz sadzonki są jednym z najczęstszych sposobów pozyskiwania nowych roślin.Uprawy można rozmnażać za pomocą sadzonek zielonych i zdrewniałych, ukorzeniając je w wodzie lub w wilgotnym podłożu. Na początku jesieni sadzonki, które wykształciły pełnoprawny system korzeniowy, przesadza się na miejsce stałe.
Niektóre rośliny łatwo rozmnażają się przez sadzonki liściowe. Do uzyskania nowego okazu wystarczy fragment liścia z żyłką. Przykłady tej metody rozmnażania można zaobserwować u niektórych kwiatów domowych i ogrodowych:
- begonie;
- streptocarpus;
- sansewieria;
- niektóre rodzaje aloesu;
- świętapaulia;
- gloksynia;
- gasteria;
- zamiokulki;
- eszeweria;
- grubasy;
- hiacynt;
- przebiśnieg;
- lilie.
Rootowanie trwa kilka tygodni. Początkowo sadzonki liści są przechowywane w warunkach szklarniowych, przykryte słoikiem lub torbą. Gdy nowy okaz ma korzenie i nowe pędy, schronienie można usunąć.
Warstwy
Na działkach przydomowych szeroko stosuje się rozmnażanie przez nakładanie warstw. Gałęzie krzewów owocowych przyginamy do podłoża, mocujemy i posypujemy ziemią, pozostawiając czubek pędu na powierzchni.
Wkrótce sadzonki wykiełkują, każda z własnymi korzeniami. Gdy tylko młode rośliny staną się silniejsze, oddziela się je od osobnika rodzicielskiego i sadzi w stałym miejscu. W celu pomyślnego ukorzenienia warstwy są okresowo podlewane.
Żarówki powietrzne
Czosnek można przytoczyć jako przykład rozmnażania przez cebulki powietrzne. Żarówka jest uformowana na końcu strzałki, którą uwalnia roślina. Cebula jest dokładną kopią podziemnej cebulki, ale ma zmniejszony rozmiar. Cebulki mogą również rozmnażać niektóre kwiaty, takie jak lilie tygrysie i białe.
pąki lęgowe
Pąki lęgowe są ciekawym narządem rozrodczym niektórych gatunków, są zalążkami nowych roślin, które opadają z okazu matecznego i łatwo zapuszczają korzenie.Pąki lęgowe tworzą się wzdłuż krawędzi liści lub na żyłach. Ta metoda rozmnażania jest typowa dla kwitnienia (lilii, czistyaka) i paproci.
Wąsy
Wąsacze ogrodnicy nazywają pełzające pędy rozrodcze (rozłogi powietrzne) z wysokimi międzywęźlami. Wąsy tworzą się u podstawy rozety liściowej lub w kątach liści. Stolony nie mają pełnych liści, utrzymują się na roślinach z korzeniami przybyszowymi.
Z biegiem czasu na pędach tworzą się nowe okazy rośliny, otrzymujące pokarm z krzewu macierzystego. Po zakorzenieniu się młodych rozetek oddziela się je od ługu macierzystego. Tak rozmnaża się wiele roślin pnących - truskawki, jaskry, jagody pestkowe, żurawiny, pięciornik, pełzające wytrwałe.
Szczepienia
Szczepionkę stosuje się w celu lepszego przetrwania upraw poprzez sadzenie wyhodowanego pędu na dzikim wyhodowanym z nasion. Tę samą metodę stosuje się, gdy trzeba uzyskać hybrydę różnych roślin, na przykład śliwek i moreli. Najczęściej szczepione są drzewa owocowe:
- jabłoń;
- gruszka;
- wiśnie;
- wiśnie;
- brzoskwinia;
- morela.
Istnieje kilka sposobów szczepienia. Możesz szczepić rośliny oczkiem lub sadzonką. Miejsce szczepienia jest szczelnie owinięte folią i pozostawione na 2-3 tygodnie, a następnie sprawdzany jest wynik. Jeśli szczepionka nie zapuści korzeni, robi się to ponownie. Kiedy potomek zostanie zaakceptowany, dzika łodyga jest odcinana tuż nad miejscem szczepienia.
Rozmnażanie za pomocą organów podziemnych
Istnieją różne rodzaje podziemnych pędów, które mogą rozmnażać rośliny. To jest żarówka i bulwa. Do rozmnażania używa się również korzeni, kłączy, sadzonek korzeniowych i potomstwa.
Cebula
W ogrodnictwie rozmnażanie bulwiaste jest najpopularniejszym sposobem uprawy kwiatów cebulowych. Z czasem w pobliżu cebulki matki tworzy się wiele małych dzieci. Podczas przesadzania są oddzielane i wykorzystywane jako materiał do sadzenia.
Cormy
Corm to zmodyfikowany pęd, który rozwija się pod ziemią. Różni się od cebulki sposobem przechowywania składników odżywczych. W bulwie składniki odżywcze są przechowywane w pogrubionej podstawie łodygi, a łuski jako takie są nieobecne. Bulwy rozmnaża się za pomocą dzieci i metodą podziału. Rośliny cebulowe - mieczyki, frezje, irysy.
Kłącze
Rozmnażając roślinę w ten sposób, kłącze dzieli się na części, biorąc pod uwagę, że każda z podziałów musi zawierać rozwinięte pąki. Podobną metodą hoduje się konwalie, irysy, astry i wiele innych kwiatów. Nowe okazy rośliny będą gotowe do kwitnienia w przyszłym sezonie.
Pąki korzeniowe
Pąki korzeniowe powstają, gdy rosną korzenie przybyszowe niektórych roślin. Formacje te nazywane są również bulwami korzeniowymi. Tworzą je takie rośliny jak dalia, storczyk, czistyak, słodki ziemniak.
Korzenie potomstwa
Odrosty korzeniowe pojawiają się z przypadkowych pąków znajdujących się na korzeniach. Maliny, śliwki, wiśnie i bzy chętnie dają takie pędy. Kiedy roślina przechodzi w stan uśpienia, potomstwo jest wykopywane i przesadzane w inne miejsce. Zwykle zabieg przeprowadza się wczesną wiosną lub późną jesienią.
Sadzonki korzeniowe
Sadzonki korzeniowe pozyskiwane są z korzeni, które łatwo dają pąki przybyszowe. Takie właściwości mają róże, wiśnie, maliny, chrzan. Do rozmnażania odpowiednie są boczne korzenie pierwszego rzędu, w wieku 2-3 lat. Optymalna długość sadzonek wynosi 10-15 cm, a grubość wynosi średnio 1 cm W celu ukorzenienia sadzonki są zakopywane 2-3 cm w ziemi i regularnie podlewane. Wkrótce z ziemi wyłaniają się młode pędy, tworzące korzenie przybyszowe.
Metody rozmnażania wegetatywnego są cenne, ponieważ pozwalają uzyskać potomstwo z roślin, które nie produkują nasion.Plusy obejmują możliwość posiadania dużej ilości materiału do sadzenia, który w pełni zachowuje cechy okazu rodzicielskiego. Za pomocą szczepienia ogrodnicy mogą uzyskać hybrydy o nowych właściwościach i niezwykłym smaku owoców. Letniacy wymieniając materiał do sadzenia urozmaicają w ten sposób swoje kolekcje i uzupełniają je o nowe odmiany ulubionych upraw.