Odmiana ziemniaka Adretta - opis gatunku, pielęgnacja i inne ważne aspekty + fot

• Historia selekcji
• Charakterystyka odmianyJak Adretta zasłużyła na miłość ludzi?
• Przygotowanie do sadzeniaAby uzyskać przyzwoite zbiory, należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi sadzenia ziemniaków.
• podlewanie
• Karmienie
• Choroby Adretty i sposoby radzenia sobie z nimi
• Szkodniki Adretta: kim są i jak się ich pozbyć?
• Zbiór

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Ziemniak Adretta wyróżnia się spośród innych mieszańców wysokim plonowaniem, dobrą trwałością, doskonałym smakiem, umiarkowaną kruchością. Ten opis zalet odmiany nie jest wyczerpany. Jest odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne i wiele chorób. Jednak ziemniaki, ze względną bezpretensjonalnością, nadal nie rosną same, ale wymagają opieki: podlewania - w suszy, opatrunku pogłównego - na obszarach nieurodzajnych, leczenia - na glebach zakażonych.

Historia selekcji

Odmiana Adretta została wyhodowana przez hodowców z NRD ponad 20 lat temu. Ten piękny, kruchy i smaczny ziemniak o żółtym miąższu zdołał obalić panujący wówczas stereotyp.Uważano, że wszystkie odmiany o żółtych bulwach są paszami. Adretta zaskoczyła smakoszy doskonałym smakiem, zaczęto ją uprawiać wszędzie.

Teraz współcześni hodowcy muszą przełamać nowy stereotyp, aby promować inne odmiany. W końcu Adretta od wielu lat uznawana jest za najlepszy ziemniak pod względem cech ekonomicznych: zachowania jakości, prezentacji, zawartości skrobi, smaku, okresu dojrzewania, a także pod względem odporności na choroby.

Charakterystyka odmianyJak Adretta zasłużyła na miłość ludzi?

Bulwy

Żółtawo-beżowe bulwy Adretty mają owalny kształt. Łatwo je obrać, ponieważ jest mało oczek. Ponadto są małe i płytkie. Średnia waga jednego ziemniaka to 125-145 g.

Jasnożółty miąższ zawiera 16-16,5% skrobi, co zapewnia umiarkowaną kruchość. Przy uprawie w jednym gnieździe powstaje 10-12 bulw. Odmiana świetnie się prezentuje, zachowuje swoje walory podczas długiego zimowego przechowywania.

Dziury

Krzaki Adretta rozwijają się bardzo szybko. Tworzą się wysokie, wyprostowane łodygi z dużymi liśćmi. Charakterystyczną cechą odmiany jest jasnozielony kolor wierzchołków. A kiedy pojawiają się śnieżnobiałe puszyste kwiatostany, ziemniaki stają się prawdziwą ozdobą pól i ogrodów.

Wysokie, gęsto ulistnione krzewy zwieńczone bujnymi białymi kwiatostanami

Liście długo pozostają zielone i nie leżą. Adretta jest ceniona za odporność na infekcje wirusowe i przyjazne formowanie bulw. Wydajność - 21,4-39,6 ton na hektar lub 200-400 kg na sto metrów kwadratowych. Z jednego krzaka można zebrać 2-2,5 kg pysznych ziemniaków. Odmiana średnio wczesna, plon dojrzewa 60-80 dni po wykiełkowaniu.

Plusy i minusy Adretty ziemniaczanej

Odmiana nie jest pozbawiona istotnych wad, w szczególności często atakowana jest zarazą ziemniaczaną, parchem i makrosporiozą. Jednak na niewątpliwe zalety nakładają się pewne wady.

Tabela: zalety i wady hybrydy

Korzyści	Wady
Wysoka wydajność	Wrażliwość na nagłe zmiany wilgotności
Świetny smak	Krzew nie rozwija się dobrze na zbyt suchych obszarach
Odporność na raka i nicienie łodygi	Podatny na choroby: parch, zaraza, makrosporioza, ryzoktonioza
Niskie straty zgnilizny	W cieniu tworzą się małe i zdeformowane bulwy
Mrożone ziemniaki nie smakują słodko
Może być transportowany w niskich temperaturach
Szybki początek rozwoju, mocne formowanie łęcin, przyjazne formowanie bulw
Nie traci właściwości produktu podczas przechowywania, doskonale zachowuje jakość

Przygotowanie do sadzeniaAby uzyskać przyzwoite zbiory, należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi sadzenia ziemniaków.

Wybór miejsca

Miejsce do uprawy Adretty powinno być słoneczne. W cieniu łodygi będą się rozciągać, pokryte rzadkimi i średniej wielkości liśćmi, a kwitnienie będzie rzadkie. Słabość krzewu wpłynie na plon, bulwy będą małe, nieregularne. Ogromne znaczenie ma poziom wód gruntowych. Jeśli jest wyższy niż 1-1,5 m, należy znaleźć inne miejsce. W przypadku braku alternatywy łóżka trzeba będzie zalać.

Adretta uwielbia luźne, wilgotne i żyzne gleby. Pod względem struktury dobrze nadają się gleby piaszczyste, darniowo-bielicowe oraz lekkie gliny. Płodność można uzupełnić poprzez nawożenie.

Nawozy na jesienne kopanie

Jesienią na 1 m² stosuje się jedną z następujących mieszanek:

• 1 łyżeczka siarczan potasu, 1 łyżka. l. superfosfat, 1 szklanka popiołu drzewnego;
• 2 st. l. Nitrofoski, 1 szklanka popiołu.

Gleby gliniaste należy nawozić humusem lub torfem: 10 litrów na 1 m². Nie możesz przynieść świeżego obornika pod Adrettu. Smak ziemniaków pogarsza się, roślina zostaje zarażona zarazą i parchem. Zaleca się stosowanie wyłącznie zgniłej (zeszłorocznej) materii organicznej.

Wideo: jakie nawozy stosować jesienią, jeśli na wiosnę planuje się sadzenie ziemniaków

Wiosenny nawóz

Jeśli nawozy mineralne i organiczne nie były dostępne jesienią, to proces zwiększania żyzności gleby można odłożyć do wiosny. Najskuteczniejsze jest wprowadzenie do studni mieszanek składników odżywczych. Każda bulwa otrzymuje kompletną dietę. Normy są następujące:

• 2 szklanki próchnicy, 2 łyżeczki. superfosfat;
• 1 st. l. Nitrofoski, pół szklanki popiołu.

Głębokość odkładania nawozu - 15 cm.

Sprzedawane są nawozy kompleksowe, w tym do uprawy w określonych regionach, na przykład Kemira, Gigant Syberyjski i inne. Mieszanki te oprócz azotu, potasu i fosforu zawierają magnez, mangan, bor i inne pierwiastki śladowe ważne dla wzrostu ziemniaków.

Ogrody zamiast nawozów

Teraz zamiast obornika na polach iw ogrodach zaczęto aktywnie stosować nawóz zielony. Rośliny te wysiewa się po zbiorze ziemniaków lub wczesną wiosną. W efekcie następuje przemiana upraw, co jest szczególnie ważne przy uprawie ziemniaków w jednym miejscu przez wiele lat. Ale główną zaletą nawozu zielonego jest odżywianie gleby nie gorsze niż obornik. Dodatkowo istnieje kontrola szkodników i chorób.

Szczególnie dobre na pole ziemniaków są rośliny krzyżowe:

• gorczyca biała;
• rzepak;
• kolt.

Uprawy te leczą glebę, zapobiegają rozwojowi parcha, zarazy, fusarium, ryzoktoniozy. Odstraszają również ślimaki, nicienie i drutowce. Ponadto sideraty są mało wymagające dla gleby, szybko budują delikatną zieloną masę, którą łatwo osadza się w ziemi podczas kopania. W ziemi „pył” trawy szybko gnije, zamieniając się w pokarm dla bulw.

Rośliny krzyżowe można wysiewać nie tylko wiosną i jesienią, ale także trzy razy w okresie letnim między rzędy. Konieczne jest koszenie zielonego nawozu i osadzenie go w glebie przed rozpoczęciem kwitnienia. W przeciwnym razie pożyteczne rośliny zamienią się w chwasty.

Film: o roli nawozów zielonych w rolnictwie

Jesienne kopanie i wiosenne przygotowanie gleby

Przygotowanie stanowiska należy rozpocząć jesienią, nawet jeśli nie planuje się nawożenia. Kopanie odbywa się na bagnecie łopaty. Grudy ziemi nie trzeba przewracać i łamać, wystarczy ją przesunąć. Korzenie chwastów są usuwane.Jesienią nie trzeba wyrównywać gleby grabiami. Wyboista nawierzchnia lepiej zamarznie, nasyci się powietrzem, a na wiosnę wilgocią z roztopionego śniegu.

Jeśli pole jest obsiane zielonym nawozem, są one ścinane i sadzone jako nawóz. Podczas koszenia trymerem są one miażdżone w pył i nie stwarzają żadnych niedogodności podczas kopania.

Jeśli nie ma kosiarki elektrycznej, a zielony nawóz dobrze wyrósł, to trzeba posiekać łodygi ostrą łopatą. Małe rośliny zamykają się całkowicie.

Wraz z nadejściem wiosny należy jak najszybciej przejść przez kartoflane pole z grabiami i wyrównać powierzchnię.

Przygotowanie bulw nasiennych

1. Dobór bulw na nasiona. Etap ma znaczenie, jeśli sadzeniaki nie są kupowane, ale zbierane z pola ziemniaczanego podczas zbioru. Do dalszej uprawy bulwy wybiera się z najbardziej produktywnych i koniecznie zdrowych krzewów. Optymalna waga to 50-75 g (z jajkiem kurzym).
2. Zazielenienie. Wybrany materiał jest przechowywany przez około dwa tygodnie na słońcu, ale nie pod bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W tym celu odpowiedni jest baldachim, weranda lub szopa z oknami. Ziemniaki zielone są odporne na choroby, niekorzystne warunki pogodowe i nie podobają się insektom i gryzoniom.

   Kiełki ziemniaków (po wykiełkowaniu w świetle bulwy umieszczono w wilgotnym środowisku), u podstawy mocnych kiełków widoczne są uformowane korzenie

3. Kiełkowanie. Kiełkowanie jest szczególnie potrzebne w regionach z długimi wiosennymi przymrozkami i krótkimi latami. Bulwy nasienne zaczynają przygotowywać się półtora miesiąca przed sadzeniem w ziemi. Układa się je cienką warstwą w chłodnym (12-14 ° C) jasnym pomieszczeniu. Raz w tygodniu należy je odwrócić i spryskać zwykłą wodą. Wtedy nie więdną, a kiełki będą krótkie i mocne. Tydzień przed sadzeniem ziemniaki można umieścić w wilgotnym środowisku, na przykład w trocinach wysypanych nadmanganianem potasu lub drobno posiekaną słomą. U podstawy kiełków pojawią się korzenie. Jeśli musisz przetransportować na miejsce lądowania, lepiej jest zrobić to z kiełkowaniem na sucho. Delikatne korzenie są łatwo uszkadzane przez obciążenia mechaniczne.
4. Zapobieganie.Najpopularniejszą metodą dezynfekcji bulw Adretta jest traktowanie siarczanem miedzi z zarazy (10 g na 10 l wody) i kwasem borowym ze strupów (50 g na 10 l wody). Wydarzenie odbywa się na miesiąc przed sadzeniem: spryskiwane lub podlewane z konewki. Możesz moczyć bulwy w roztworze przez 2-3 minuty.
5. Stymulacja. W sklepach znajdziesz sprawdzone biostymulatory: Vermistim, Maxim, Prestige. Każdemu towarzyszy osobna instrukcja.

Po 3-5 latach materiał siewny Adretty należy całkowicie zmienić, najlepiej na super-elitarne minibulwy wyhodowane z oryginalnych nasion.

Czas i sposób wejścia na pokład

Młode delikatne pędy Adretty boją się powrotnych wiosennych przymrozków, dlatego sadzenie należy zaplanować tak, aby pokrywało się z okresem, w którym temperatura w nocy utrzymuje się stale powyżej 0°C. Każdy region ma swoje własne warunki klimatyczne.

Zwykle kierując się kwitnącymi liśćmi brzozy. Uważa się, że do tego czasu gleba wystarczająco się rozgrzeje, możesz zacząć sadzić. Jeśli to konieczne, hilling pomoże chronić wcześnie kiełkujące kiełki przed zimnem.

Wzorzec sadzenia dla Adretta to 60x35 cm, niektórzy przestrzegają proporcji 90x40 cm.Szerokie alejki będą dobrze wentylowane i ocieplone, co wyeliminuje pojawienie się zgnilizny i innych chorób. Ponadto wygodnie będzie rzucać ziemniakami.

podlewanie

Adretta jest odporna na suszę, ale dobre podlewanie jest kluczem do maksymalnych plonów. Zapasy wilgoci pozostawione jesienią i po stopieniu śniegu są wystarczające do pojawienia się sadzonek i rozpoczęcia wzrostu krzewów. Podlewanie rozpoczyna się zwykle, gdy rośliny zbliżają się do kwitnienia (faza pąków) i kończy 2 tygodnie przed zbiorami. Ale jeśli pogoda jest sucha na początku lata, pierwsze podlewanie przeprowadza się na początku wzrostu.

Tabela: Wskaźniki nawadniania Adretta w różnych fazach jej rozwoju

Czas nawadniania	Początek wzrostu (2-3 liście)	faza pączkowania	Natychmiast po kwitnieniu	2 tygodnie przed zbiorami
Stawki nawadniania	2 l/krzak	2-3 l/krzak	3-4 l/krzak	3-4 l/krzak

Karmienie

Top dressing Adretty nie różni się niczym od tradycyjnego. Na początku sezonu wegetacyjnego potrzebny jest azot i pierwiastki śladowe (potas i magnez).

Po kwitnieniu nadmiar azotu w opatrunku pogłównym jest niebezpieczny. Możesz sprowokować wzrost wierzchołków, co niekorzystnie wpłynie na plon.

Na początku wzrostu, w fazie pączkowania, w okresie kwitnienia i bezpośrednio po nim zaleca się stosowanie nawozów dolistnych z aktywnymi nawozami z kompleksem mikroelementów np. BioMaster.

Tabela: skład dressingów dla różnych okresów rozwoju ziemniaka

Na początku wzrostu, jeśli rośliny słabo się rozwijają	1 st. l. mocznik lub saletra amonowa na 10 l wody (0,5 l/krzaczek)
W fazie pączkowania	1 st. l. siarczan potasu + 3 łyżki. l. popiół na 10 litrów wody lub 1 szklanka popiołu na 10 litrów wody (0,5 l/roślinę)
Podczas kwitnienia	2 st. l. superfosfat i 1 łyżka. l. siarczan potasu na 10 litrów wody (1 litr na krzak)

Choroby Adretty i sposoby radzenia sobie z nimi

Adretta jest odporna tylko na niektóre choroby. Ryzyko rozwoju pozostałych wzrasta, jeśli nie przestrzega się praktyk rolniczych.

Straszny

Choroba atakuje korzenie i rozłogi, ale jest bardziej widoczna na bulwach. Na ich powierzchni widoczne są suche rany, które czasem pękają. Plamy mają różne kształty i rozmiary 1-10 mm, często łączą się w ciągłą szorstką skorupę. Oczy umierają. Ziemniaki źle się przechowują, pogarszają się ich walory smakowe.

Suche rany różnej wielkości wskazują na zakażenie parchem

Wśród przyczyn parcha są zanieczyszczona ziemia i niezdrowe nasiona. Szkodliwość choroby jest zmniejszona, jeśli Adretta otrzymuje wystarczającą ilość pierwiastków śladowych z gleby i pogłówny opatrunek dolistny.

Metody zwalczania parcha:

• przestrzeganie płodozmianu (nie można uprawiać ziemniaków przez wiele lat w jednym miejscu);
• korzystanie ze zdrowych sadzonek;
• uprawa zielonego nawozu dławiącego parch (gorczyca, rzepak, rzepak);
• stosowanie nawozów kompleksowych zawierających miedź, bor i mangan (Bona Forte, Fertika i inne);
• zaprawianie nasion fungicydami: Rovral, Maxim, Fungazil, Aqua-Flo.

zaraza

Pierwsze objawy choroby pojawiają się już na pędach: liście pokryte są szybko rosnącymi brązowymi plamami. Na bulwach są brązowe, przygnębione. Choroba wnika do środka w postaci ciemnych klinów lub języków.Konsekwencje zarazy - większość lub całość bulw staje się niezdatna do spożycia.

Brązowa plama pokryła większą część bulwy, choroba wniknęła do środka

Sposoby zapobiegania i zwalczania zarazy:

• przestrzeganie płodozmianu, stosowanie wyłącznie zdrowego materiału sadzeniowego;
• kiełkowanie nasion dla szybkiego rozwoju krzewu;
• zabieg przed sadzeniem Maxim KS (zabezpieczy również młode rośliny przed uszkodzeniem przez parcha);
• spulchnianie i pielenie (chwasty tworzą korzystny mikroklimat dla choroby);
• zabieg przed objawami zarazy ziemniaczanej fungicydami: Ridomil Gold MC, VDG (stosować nie później niż w fazie kwitnienia);
• zabieg po kwitnieniu z Bravo, Revus, Shirlan;
• usuwanie chemiczne wierzchołków 10-14 dni przed zbiorem (użyć Reglon Super dissect), preparat odwadnia wierzchołki, wysycha, na bulwie tworzy się gęsta skórka.

Makrosporioza

Oznaki wczesnej makrosporiozy pojawiają się 10-20 dni przed kwitnieniem. Na liściach tworzą się małe brązowe lub szare plamy z wyraźnymi granicami. W warunkach niedostatecznej wilgoci wierzchołki więdną, cała roślina obumiera, nie dając plonu. Późna makrosporioza daje o sobie znać po kwitnieniu. Liście brązowieją na brzegach, zwijają się i wysychają. Ta sama choroba może wpływać na łodygi i bulwy.

Zaawansowane stadium makrosporiozy - obumieranie rośliny

Zapobieganie i leczenie makrosporiozy:

• głębokie jesienne kopanie;
• na przemian ziemniaki z innymi uprawami na tej samej działce;
• odchwaszczanie i przestrzeganie wzorców sadzenia (nie zawężać rozstawy rzędów);
• podgrzewanie bulw nasiennych na słońcu: 2 tygodnie w temperaturze 15-18°C;
• zaprawianie bulw nasiennych biofungicydem;
• oprysk w okresie pączkowania i po 2 tygodniach fungicydem polikarbocyna;
• traktowanie roślin w okresie aktywnego wzrostu 1% płynem Bordeaux (po zbiorach ziemię opryskuje się 3% roztworem tego samego preparatu).

Rizoctonioza

W przypadku tej choroby, nawet na etapie siewek, podziemna część rosnącej łodygi jest dotknięta suchą zgnilizną. Rośliny albo wcale nie kiełkują, albo sadzonki pojawiają się nierównomiernie. Przy słonecznej pogodzie liście więdną, a przy deszczowej pogodzie na dolnej części łodygi pojawia się „biała noga”. Wydajność jest zmniejszona o 15-40%. Na bulwach tworzą się czarne kropki - narośla (sklerocja), można również znaleźć małe pestki, miejscami skórka pokryta jest martwicą siatkową.

Powierzchnia bulwy pokryta czarną sklerocją, widoczne są pestki i ślady martwicy siatkowej

Metody walki:

• nie można uprawiać ziemniaków po burakach, kapuście, pomidorach, dyni - te uprawy przyczyniają się do kumulacji infekcji, najlepszymi poprzednikami są rzepak ozimy, kukurydza, len, owies, żyto i zboża;
• bulwy nasienne są zaprawiane środkiem grzybobójczym Maxim lub Celeste TOP;
• fungicyd Quadris stosuje się doglebowo (zgodnie z instrukcją na opakowaniu).

Szkodniki Adretta: kim są i jak się ich pozbyć?

Adretta jest atakowana przez te same owady, co wszystkie inne odmiany ziemniaków. Na przykład wszystkożerne mszyce, pchły krzyżowe, ślimaki i przędziorków mogą go zaatakować. Ale ta kultura ma też „osobistych wrogów”.

Tabela: szkodniki ziemniaków, ich opis i metody zwalczania

stonka ziemniaczana	Powodem pojawienia się szkodnika jest stała uprawa ziemniaków w jednym miejscu. Jasnopomarańczowe chrząszcze i larwy są w stanie zniszczyć całą uprawę, a raczej wierzchołki. Przyczynia się do rozmnażania chrząszczy i ciepłej pogody.	Pomoc w walce: Aktara, Dowódca, Dilor.
Medvedka	Brązowe owady o długości 5 cm kopią podziemne tunele. Jednocześnie przegryzają korzenie i łodygi napotkanych po drodze ziemniaków.	Medvetox daje dobre efekty.
Nematody ziemniaczane	Mikroskopijne glisty do 1 mm wysysają soki z bulw i korzeni. Ziemniaki pozostają w tyle w rozwoju, liście żółkną, marszczą się. Rezultatem są skromne zbiory.	Ziemia jest dobrze oczyszczona ze szkodników: kukurydzy, traw wieloletnich, roślin strączkowych. Z zalecanych chemikaliów Tiazon, Heterophos, Carbation.
Wireworms lub clickers	Wirusowiec to jasnożółty, cienki robak, larwa chrząszcza czarnego. Wirewormy robią przejścia w bulwach, ziemniaki często gniją podczas przechowywania.	Wireworms chowają się w korzeniach trawy pszenicznej, więc musisz pozbyć się wieloletnich chwastów. Głębokie jesienne kopanie pozbawi szkodnika możliwości oczekiwania na wiosenne nasadzenia.Wiosną układane są przynęty - kawałki ziemniaków, marchwi, buraków. Spośród chemikaliów Adretta odpowiedni jest Bazudin. Chroni również przed stonka ziemniaczaną i mszycami.

Film: ogrodowe sztuczki - jak pozbyć się stonki ziemniaczanej i niedźwiedzia

Zbiór

Zbieranie Adretty to najprzyjemniejsze przeżycie dla ogrodnika, który sam wybierał i kiełkował materiał siewny, leczył bulwy na choroby, sadził, odchwaszczał i obsypywał, pomagał krzewom rosnąć i kwitnąć. Teraz nadszedł czas, aby zobaczyć owoce swojej ciężkiej pracy. Nadszedł czas, aby wykopać smaczne i piękne ziemniaki, policzyć wiadra, ułożyć je w kratki i ponownie policzyć siatki. W końcu wszyscy znają rosyjską tradycję, aby jesienią opowiadać sobie szczegółowo: jak urodziły się ziemniaki, ile wykopali i inne szczegóły.

Kiedy zbierać Adretta

Skąd wiesz, że nadszedł czas na zbieranie ziemniaków? Przypomnijmy, że Adretta jest odmianą średnio wczesną, 60-80 dni po wykiełkowaniu powinno upłynąć, zanim maksymalny plon wzrośnie.Ponadto osobliwością jest to, że blaty nie leżą przez długi czas. Dlatego nie ma potrzeby czekać, aż wszystkie krzewy uschną i uschną. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy ziemniak był chory i zastosowano krążki (usuwanie chemiczne), aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji na bulwy.

Żniwa zakończyły się sukcesem

W normalnych warunkach wystarczy zapamiętać czas wschodów. Dla ogrodników pojawienie się młodych kiełków ziemniaka jest zawsze wyjątkowym i przyjemnym wydarzeniem. Odliczamy 2,5 miesiąca od tego czasu i śmiało podejmujemy żniwa.

Jak kopać ziemniaki

Zaleca się skosić wierzchołki 10 dni przed zbiorem, pozostawiając 10-15 cm konopi Jest to konieczne nie tylko do zapobiegania chorobom, ale również do dojrzewania bulw. Skórka staje się gęstsza, mniej uszkodzona mechanicznie.

Koszenie na wpół utraconych wierzchołków jest wyjątkowo niewygodne, niepożądane jest stosowanie chemicznych metod usuwania wierzchołków bez specjalnej potrzeby.Każdy ogrodnik musi sam zdecydować, czy ta procedura jest naprawdę niezbędna, a jeśli odpowiedź brzmi tak, wybrać odpowiednią metodę.

Kopać przy suchej pogodzie. Pozostaw ziemniaki na chwilę na słońcu, aby przewiał je wiatr. Nie trzeba się zakrywać! Lepiej nie używać worków. Zboże dostaje się do nich wraz z ziemią, nie „oddycha” i szybko się psuje.

Bezpośrednio podczas kopania lub po nim, ale zawsze przed przechowywaniem należy posortować bulwy małe, chore i niezdarne oraz uszkodzone.

Średnie bulwy z najlepszych krzewów są od razu odkładane na materiał siewny na następny rok, zazieleniane przez 2 tygodnie na świetle i przechowywane w oddzielnych siatkach lub koszach.

Do przechowalni żywności trafiają wyłącznie całe, dojrzałe bulwy. W celu gojenia się ran i dojrzewania skórki ziemniaki umieszcza się na 1-2 tygodnie w ciemnym, chłodnym (12-16 ° C) miejscu. Następnie możesz przenieść się do piwnicy lub sklepu warzywnego.

Jak przechowywać ziemniaki Adretta

Adretta jest również uwielbiana za wysoką jakość przechowywania. Może być przechowywany przez długi czas bez utraty walorów handlowych. Nawet jeśli bulwy są lekko zamrożone, ich smak się nie zmieni. Zbiory tradycyjnie przechowuje się w piwnicach z dobrą wentylacją.

Jeśli celem jest uzyskanie bogatych zbiorów smacznych i świeżych ziemniaków, to nie ma lepszej odmiany niż Adretta. Oczywiście podlega niektórym chorobom i atakom szkodników. Ale te plagi są dobrze znane i łatwe do pokonania. W podzięce Adretta zachwyci zarówno pięknym widokiem w polu, jak i doskonałym smakiem na Twoim stole.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!