- Opis odmiany
- Charakterystyka odmiany gruszy w tabeli
- Plusy i minusy odmiany
- Cechy uprawy
- Recenzje letnich mieszkańców
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Późna grusza białoruska została wyhodowana do nasadzeń w klimacie umiarkowanym, dlatego z powodzeniem uprawiana jest w pasie środkowym. Odmiany selekcji białoruskiej sprawdziły się pod względem zimotrwalości, odporności na choroby i zasługują na uwagę. Zdecyduj się na białoruskiego późnego pomoże jego charakterystyka i recenzje letnich mieszkańców.
Opis odmiany
Białoruska późna odmiana gruszy uznawana jest za samopłodną, czyli niewymagającą zapylania. Zaobserwowano jednak, że plon będzie wyższy, jeśli w pobliżu rosną zapylacze o tych samych okresach kwitnienia.Drzewa owocowe rosną małe. Gruszka ma zwartą kulistą koronę z skierowanymi ku górze gałęziami.
Liście są jasnozielone, eliptyczne, ząbkowane wzdłuż krawędzi, stosunkowo małe. Podczas kwitnienia na gruszy pojawiają się śnieżnobiałe duże kwiaty.
Opis owoców:
- średni rozmiar;
- kształt szerokiej gruszki;
- jeden kaliber;
- z zielonkawą skórą w brązowe kropki.
Zbiory dojrzewają pod koniec września. Dojrzałe gruszki żółkną i nabierają czerwonawego rumieńca. Owoce przechowuje się do końca zimy i dłużej. Miąższ ma średnią gęstość, wyróżnia się delikatnością, soczystością. Przeznaczenie owoców jest uniwersalne, można je spożywać świeże, suszone, przetwarzane.
Charakterystyka odmiany gruszy w tabeli
Podczas uprawy gruszek ważne są takie cechy jak zimotrwałość, plonowanie, dojrzewanie i przechowywanie owoców. Opis odmiany w tabeli zawiera wszystkie te parametry.
| Parametr | Charakterystyka |
| Sortuj | Gruszka ‘białoruska późna’ (PYRUS ‘BELORUSSKAJA POZDNJAJA’) |
| Wysokość | 3-3,5 m. |
| Szybkość dojrzewania | Zbiór owoców pod koniec września. |
| Opis płodu | Regularnie gruszkowaty, średniej wielkości, jasnożółty w pełnej dojrzałości. |
| Degustacyjna ocena smakowitości | 4,4 w 5-stopniowej skali. |
| Okres trwałości płodu | 5 miesięcy. |
| Odporność na zimę | Wysoki. |
| Odporny na choroby i szkodniki | Na parch - średni, na inne choroby - wysoki. |
| Zapylacze | Oily Loshitskaya, Bere Loshitskaya, Conference lub inne odmiany o tym samym okresie pylenia. |
| Zalecane regiony uprawy | Centralny, północno-zachodni. |
| Wydajność | Do 18 kg z dojrzałego drzewa. |
| Przeznaczenie owoców | Uniwersalny. |
| Owocowy smak | Słodko-kwaśny, orzeźwiający. |
| Waga owocu | 110-120 |
| W którym roku owocuje | Na 3-4 lata od posadzenia. |
| Odporny na niekorzystne warunki | Toleruje suszę i inne warunki pogodowe. |
| Rok wpisania do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej | 2002 |
| Twórca | Białoruski Instytut Ogrodnictwa. |
Odmiana ma francuskie korzenie. Do jej hodowli wykorzystano gruszkę Good Louise. Już w młodym wieku drzewo jest w stanie wyprodukować do 10 kg owoców. Później zbiory prawie się podwajają.
Plusy i minusy odmiany
Ważąc plusy i minusy gruszy, łatwo zrozumieć, czy warto sadzić późną białoruską, czy nie. Dla każdego letniego mieszkańca ich cechy są priorytetem.
Wśród zalet odmiany są:
- wysokie plonowanie - gruszka już w młodym wieku zaczyna dawać dobre plony;
- wydłużony okres kwitnienia to plus, gdyż przymrozki powrotne nie będą w stanie zepsuć wszystkich kwiatów i część owoców zawiąże się;
- wczesne wejście w owocowanie - w zależności od techniki rolniczej gruszka może zacząć owocować nawet przez 3 lata;
- niewrażliwość na suszę - brak wilgoci przez dłuższy czas nie wpływa negatywnie na ilość i jakość owoców;
- bezpretensjonalna pielęgnacja - ta cecha pozwala z powodzeniem uprawiać gruszę w ogrodach dla początkujących;
- dobra transportowalność - plon wytrzymuje długotrwały transport bez utraty zbywalności;
- długi termin przydatności do spożycia gruszek - zbiory w odpowiednich warunkach można przechowywać do marca, a czasem do kwietnia.
Odmiana nie jest pozbawiona pewnych mankamentów. Drzewa często cierpią z powodu parcha i oparzeń bakteryjnych. Wzrost korony gruszy należy ograniczyć przez przycinanie. W przeciwnym razie owoców będzie za dużo, a ich walory handlowe ulegną pogorszeniu. Potrzeba zapylaczy stworzy dodatkowe kłopoty dla ogrodnika. Ponadto potrzeba będzie więcej miejsca na posadzenie kilku drzew - to staje się głównym argumentem za odmową sadzenia późnej gruszy białoruskiej na niewielkim obszarze.
Cechy uprawy
Gruszkę można sadzić wiosną lub jesienią po opadnięciu liści, zanim pąki pęcznieją. Miejsce powinno być dobrze oświetlone, bez przeciągów i głębokiej wody gruntowej. Pod sadzenie drzewka przeznacza się miejsce o powierzchni co najmniej 4x4 m. Dołek pod sadzenie przygotowuje się wcześniej, wzbogacając glebę poprzez dodanie piasku, dziewanny, torfu oraz nawozów mineralnych lub popiołu.
Przed sadzeniem system korzeniowy sadzonki moczy się w wodzie przez 3-5 godzin. Kołek podtrzymujący jest zainstalowany w dole po stronie północnej do wiązania sadzonki. Korzenie gruszy powinny być wyprostowane, szyjka korzeniowa powinna znajdować się 5-7 cm nad poziomem gleby. Po posadzeniu drzewo podlewa się, wprowadzając 3 wiadra wody w małych porcjach. Sadzonka jest przywiązana do podpory.
Pielęgnacja gruszy po posadzeniu
Białoruska późna odmiana gruszy wymaga standardowej pielęgnacji. Wymagane są następujące procedury:
- Przytnij. Po raz pierwszy sadzonka jest przycinana przed ukorzenieniem. Wszystkie pędy będą musiały zostać skrócone o 1/3, środkowy o jedną czwartą, co stymuluje boczne rozgałęzienia. W przyszłości zabieg będzie wykonywany corocznie w celach sanitarnych, a wszystkie świeże przyrosty będą skracane o 1/4 długości.
- Podlewanie. Młoda sadzonka potrzebuje regularnego dostarczania wilgoci. Pod każdą roślinę stosuje się 10 litrów wody raz w tygodniu w godzinach porannych lub wieczornych. Przed kwitnieniem iw momencie pojawienia się jajników podlewanie zwiększa się 2-3 razy.
- Karmienie. Dopóki gruszka nie zacznie owocować, nawóz nie jest potrzebny. Następnie opatrunek pogłówny przeprowadzany jest corocznie 3-4 razy w sezonie.
- Mulczowanie. Gruszka potrzebuje stałego dopływu tlenu do korzeni, dlatego nie należy dopuszczać do wzrostu kręgu w pobliżu łodygi. Ziemia wokół pnia jest spulchniona i ściółkowana zgniłymi trocinami, torfem, skoszoną trawą warstwą o grubości 7-10 cm.
Wiosną i jesienią kopią ziemię w kręgu pni. Jesienią należy zebrać wszystkie opadłe liście i spalić je, usunąć zepsute owoce z gałęzi, spryskać drzewa przed chorobami i szkodnikami, wybielić pień i podstawę gałęzi szkieletowych. Na zimę pień młodych gruszek owija się materiałem dachowym lub agromateriałem w celu ochrony przed mrozem i gryzoniami. Prace te prowadzone są wraz z nadejściem niewielkich przymrozków.
Metody rozmnażania
Nie trzeba kupować sadzonki ze szkółki.Możesz sam rozmnażać gruszkę, jeśli w twoim lub sąsiednim obszarze znajduje się drzewo pożądanej odmiany. Białoruski późny w prywatnych gospodarstwach można rozmnażać przez sadzonki, nawarstwianie powietrza, szczepienie, pędy korzeniowe. Metoda nasion stosowana jest głównie przez hodowców.
Sadzonki gruszy zbierane są w drugiej połowie czerwca i po opadnięciu liści. Materiał letni natychmiast zakorzenia się w szklarni o dużej wilgotności. Jesienne wykroje są przechowywane w piwnicy lub lodówce do końca zimy, a następnie ukorzenione w wodzie.
W przypadku rozmnażania przez nakładanie warstw, pod wybraną gałąź umieszcza się skrzynkę z ziemią, w której gałąź jest opuszczana, po uprzednim nacięciu kory w kilku miejscach. Gałąź jest przypięta, posypana wilgotną ziemią i czeka na pojawienie się kiełków. Młode rośliny będzie można oddzielić wiosną przyszłego roku. Na zimę warstwowanie ocieplone gałęziami torfowymi i świerkowymi.
Pęd jest oddzielany od drzewa macierzystego, gdy osiąga wiek dwóch lat.Główny korzeń będzie musiał zostać przecięty łopatą, a następnie młoda gruszka zostanie przeniesiona w nowe miejsce wraz z grudką ziemi. Białoruski późny jest szczepiony na mrozoodpornym podłożu w zimnych regionach. Inne rośliny owocowe, takie jak jarzębina, mogą również pełnić funkcję podkładki.
Recenzje letnich mieszkańców
Rosyjscy letni mieszkańcy, którzy posadzili białoruską późną gruszę na swojej stronie, są gotowi podzielić się opiniami na temat tej odmiany. Ich ocena pomoże początkującym ocenić perspektywy uprawy tej odmiany.
Maksym:
Posadziliśmy późną białoruską gruszę na naszej działce w obwodzie biełgorodzkim. Tego lata zebrano pierwsze plony. Jak na razie owoców nie było zbyt wiele, ale podobał mi się ich smak. Miąższ o dyskretnej kwaskowatości i cukierkowym aromacie. Regularnie wycinałam wierzchołki i unormowałam ilość jajników, w efekcie owoce okazały się dość duże.
Elena:
Ta odmiana zdecydowanie wymaga przerzedzenia korony i częściowego usunięcia zalążni, pozostawiając 1-2 w bukiecie. Wtedy będziesz mógł zdobyć słodkie gruszki. Waga niektórych dochodzi do 300 g. Nawiasem mówiąc, im później owoce są zbierane, tym lepszy będzie ich smak, jednak jakość przechowywania spada. Mam gruszki zebrane w październiku, leżą tylko do nowego roku.
Swietłana:
Uprawiam gruszkę na działce w rejonie Moskwy. Z moich obserwacji wynika, że wiosenne cięcie bardzo wpływa na jakość plonu. Jeśli go pominiesz, gruszek będzie dużo, ale wszystkie będą małe. Podoba mi się to, że białoruski późno hibernuje normalnie w naszych szerokościach geograficznych, nigdy nie było z tym problemu.
Późna białoruska gruszka jest uprawiana przez wielu letnich mieszkańców, nie pozostawiła żadnego z nich rozczarowanego. Odmianę sadzi się głównie w celu uzyskania owoców nadających się do długotrwałego przechowywania. Warto wziąć pod uwagę, że im później gruszki są zbierane, tym mniej leżą, chociaż smak jest lepszy. Lepiej jest położyć niedojrzałe owoce do przechowywania.