Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Przystojna jarzębina wzięła swoją nazwę od niesamowitego podobieństwa liści, szczególnie efektownych wiosną i jesienią, do liści jarzębiny. Ogrodnicy i projektanci krajobrazu cenią ją nie tylko za efekt dekoracyjny, mrozoodporność i tolerancję na patogeny i szkodniki. Brak trudności w sadzeniu, wybredna pielęgnacja sprawiły, że był pod każdym względem przyjemnym krzewem do dekoracji działek ogrodowych lub żywopłotów.

Opis kwiczołu

Spośród powszechnie używanych rodzajów kwiczołów (filc, drzewo, Lindley, Pallas), jarzębina stała się powszechna.Jego wysokość jest ograniczona do dwóch metrów, pędy są wyprostowane, korona się rozprzestrzenia. Atrakcyjny kolor liści: wiosną delikatny różowo-pomarańczowy, latem szmaragdowozielony, jesienią żółtoczerwony.

Nie mniej dekoracyjne są pachnące kwiaty kwiczołu, zebrane w wiechy długości do ćwierć metra: drobne, do 12 mm, mlecznobiałe, z długimi pręcikami wystającymi ponad płatki. Okres kwitnienia wynosi od 2 do 4 tygodni, począwszy od czerwca. Owoce są niepozorne, dlatego wiechy kwiatowe są odcinane po kwitnieniu.

  • Odmiana Sam jest popularna wśród ogrodników - zwarty, światłolubny krzew, dorastający do 1,5 m, o bardziej ozdobnym ulistnieniu: w ciągu sezonu kolor zmienia się z miedzianego na bladożółty. Kwitnie mniej obficie, przekwitłe kwiatostany nie wpływają na efekt dekoracyjny. Korzystnie różni się niewielką ilością wzrostu korzeni, co ułatwia jej pielęgnację. Mrozoodporność odmiany pozwala na uprawę krzewów w regionach północnych, na Uralu.
  • Kolejną popularną odmianą jest Stellifila, dorastająca do 2 m, z rozłożystą koroną (do 3 m), tolerująca długotrwałe mrozy poniżej -30°C. Krawędź dolnej powierzchni liści, pomalowana na brązową tonację, nadaje jej dodatkowej dekoracyjności.

Technologia dopasowania

Sadzenie kwiczołu w otwartym terenie nie sprawia trudności. Weź pod uwagę niektóre szczegóły niezbędne do pełnego wzrostu i pełnej dekoracyjności krzewu.

Terminy sadzenia - wczesna wiosna, przed rozpoczęciem ruchu soków i druga połowa jesieni, po opadnięciu liści

Pod względem oświetlenia roślina jest uniwersalna: równie dobrze czuje się zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak iw cieniu. Kwiczoł rosnący na obszarach wschodnich jest szczególnie dobry.

Krzew niewymagający pod względem składu gleby, ale maksimum efektu dekoracyjnego wykazuje na neutralnych, żyznych glinach. Źle będzie rosnąć na ubogiej piaszczystej glinie, nie będzie też zachwycać urodą.

Kwiczoł uwielbia gleby wilgotne, ale bez stojącej wody. Zwykle podczas sadzenia układa się dla niego drenaż. Skład gleby nie ma znaczenia, toleruje ciężkie gleby gliniaste i nieurodzajne gliny piaszczyste.

Algorytm siedzenia

    Głębokość wykopu to 40 cm, średnica około 80. Na dnie układany jest materiał drenażowy - łamana cegła, otoczaki, żwir itp.
  1. Optymalny skład podłoża: ziemia darniowa, humus, piasek (1:2:1). Na dnie dziury tworzy się mały kopiec.
  2. Korzenie sadzonki są dokładnie zbadane, wysuszone, połamane, z objawami choroby wycięte. Pędy są skracane do 2-4 pąków.
  3. Sadzonkę umieszczamy na kopcu, szyjka korzeniowa powinna znajdować się 2-3 cm nad poziomem gruntu. Korzenie są wyprostowane, prowadzone wzdłuż zboczy kopca.

Dołek wypełnić mieszanką gleby lekko ubijając, wysokie boki zalać w odległości 70-80 cm od środka krzaka, rozlać obficie - pod każdy krzak około 2 wiadra wody. Gdy woda wsiąknie w glebę, koło pnia jest ściółkowane suchym torfem lub korą drzewną.

System korzeniowy kwiczołu aktywnie rozrasta się na szerokość, dając liczne pędy korzeniowe. Zaleca się natychmiastowe zapewnienie instalacji ograniczników root.

Kwiczoł sadzi się na jednym krzaku lub w grupie tworząc żywopłot. Podczas sadzenia w grupach odstęp między krzakami utrzymuje się co najmniej metr.

Pielęgnacja

Bezpretensjonalny kwiczoł nie wymaga wzmożonej uwagi, także przed zimą, ponieważ dobrze zimuje bez schronienia w każdym wieku. Jednak regularna, prosta pielęgnacja pomoże roślinie w pełni ujawnić swoje walory dekoracyjne.

Podlewanie i nawożenie

Kwiczoł nie lubi suszy, ale dobrze znosi nadmiar wilgoci. Rzadki przypadek roślin ogrodowych - nie można być chciwym podczas podlewania. Krzewy jednoroczne są często i obficie podlewane - co 6-7 dni, a przy braku opadów - 2 razy w tygodniu.Dojrzałe rośliny podlewa się raz na 10-15 dni, z wyjątkiem okresów suchych, kiedy wymagane jest cotygodniowe podlewanie. Również w upały warto spryskać krzak dużą ilością wody - robią to wieczorem, o zachodzie słońca.

Karmienie składa się z materii organicznej: torfu, próchnicy lub kompostu. Dodawane są dwa razy w sezonie: na początku sezonu wegetacyjnego i podczas kwitnienia.

Kwiczołowi nie przeszkadzają minerały. Wprowadzane są zgodnie z harmonogramem:

  • wiosenny - mocznik, 40 g/mkw. m;
  • okres kwitnienia - azotan potasu, 15g/m2 m;
  • początek jesieni - superfosfat, 40 g/mkw. m.

Wszystkie opatrunki nakłada się pod korzeń, zalewając roztworem koło pnia. Wkopywanie w ziemię jest niepożądane, ponieważ system korzeniowy kwiczołu znajduje się blisko powierzchni ziemi.

Uprawa

Spulchnianie przeprowadza się bardzo ostrożnie, obrabiając tylko wierzchnią warstwę gleby. Procedura jest przeprowadzana co miesiąc, po podlaniu. Następnie koło pnia jest ponownie mulczowane.

Chwasty są usuwane w miarę ich pojawiania się. Gdy są młode łatwiej je wyciągnąć z ziemi, jednocześnie gleba stanie się luźniejsza.

Cięcie

Przycinanie sanitarne przeprowadzane jest regularnie, począwszy od wiosny. Zimą usuwaj połamane lub zamarznięte pędy. Gałęzie, które są blisko ziemi, są również usuwane, jeśli nie ma potrzeby hodowania sadzonek do rozmnażania.

Tworzenie krzewów rozpoczyna się w trzecim roku. Aby nadać kwiczołowi schludny, zadbany wygląd, skróć lub wytnij pędy, które odstają od konturu. Proces ten rozpoczynają wiosną, w okresie wegetacji regularnie przycinają gałęzie, także te z przekwitłymi kwiatostanami, aby zachować kształt krzewu.

Jarzębowy żywopłot kwiczoła przycina się kilka razy w sezonie. W takim przypadku pędy są zwykle przycinane do jednego metra.

Strzyżenie nie wpływa na zdolność kwitnienia - łodygi kwiatowe tworzą się na wzroście.

Przerzedzanie korony odbywa się w miarę potrzeb. Zbyt gęste zarośla zmuszają krzew do wyrzucania cienkich, pozbawionych efektu dekoracyjnego gałęzi i bardzo szybko się starzeją.

Przycinanie odmładzające pomaga zachować piękno i zdrowie kwiczołu. Sygnałem do odmłodzenia jest wysuszenie górnych partii gałęzi i ich odsłonięcie od dołu. Takie gałęzie są całkowicie wycinane. Raz na kilka lat możliwe jest całkowite odmłodzenie krzewu poprzez obcięcie wszystkich pędów „na pniu”.

Podczas przycinania zwróć uwagę na wzrost korzeni - usuń wszystko, co zbędne, przycinając je do samego korzenia, w przeciwnym razie krzewy stracą swój kształt.

Zdrowe cięte gałęzie są zwykle używane jako materiał do cięcia.

Szkodniki i Choroby

Takie nieszczęścia zwykle omijają kwiczoły. W rzadkich przypadkach krzew może zostać zaatakowany przez zielone mszyce lub przędziorków. Przeciwko szkodnikom stosować „Fitoverm” lub „Mitak”.

Bardzo rzadko kwiczoł może cierpieć z powodu wirusowej mozaiki. Choroba nie jest wyleczona, porażone rośliny są niszczone.

Szkodniki i choroby wybierają na swoje ofiary osłabione, uciśnione rośliny. Dobra opieka uchroni kwiczoła przed kłopotami.

Reprodukcja kwiczołu

Kwiczoł rozmnażany przez sadzonki, dzielenie krzewu, nawarstwianie, potomstwo korzeniowe. Metoda nasion jest nieproduktywna, zajmuje dużo czasu.

  • Dzielenie krzaka

Ponieważ kwiczoł bez problemu toleruje przeszczep, metoda ta jest uważana za najprostszą i najbardziej niezawodną. Wiosną lub jesienią krzew jest wykopywany i ostrym narzędziem dzielony na części, sekcje są traktowane pokruszonym węglem drzewnym lub brylantową zielenią. Każda delenka powinna mieć korzenie i mocne pędy. Części krzewu sadzi się w studzienkach przygotowanych zgodnie ze standardową metodą.Pielęgnacja posadzonych krzewów nie różni się od zwykłej.

Podczas przesadzania krzewu jako materiał do sadzenia wykorzystuje się również pędy korzeniowe. Jest ostrożnie oddzielany od kłączy krzewu macierzystego i sadzony.

  • Cięcie

Do sadzonek nadają się zdrowe, zdrewniałe lub zielone pędy wierzchołkowe o długości 20-25 cm, można użyć materiału uzyskanego po przycięciu. Są zakorzenione w zwykłej ziemi lub piasku, w doniczkach lub na szkolnych łóżkach.

Pojawienie się nowych liści oznacza całkowite ukorzenienie sadzonki - można ją przesadzić w przygotowane miejsce.

  • Rosnące sadzonki

Wiosną wybierają pęd najbardziej pochylony do ziemi, zaginają go, mocują i zasypują ziemią, pozostawiając czubek na powierzchni. Do końca sierpnia będzie gotowy do separacji i lądowania na swoim miejscu.

Jaka jest wartość kwiczoła?

Kwiczoł jest cenny nie tylko jako ozdobny krzew szybko rosnący. W czasie kwitnienia aromat jej kwiatów przyciąga na miejsce owady zapylające, w tym pszczoły.

Ze względu na tolerancję na cień i kwiczoł kochający wilgoć sadzi się go w zacienionych zakątkach, na wilgotnych nizinach, w pobliżu zbiorników wodnych. Szczególnie korzystne będzie sadzenie jej na brzegach rzek, gdyż silny system korzeniowy kwiczoła jest w stanie ochronić strefę brzegową przed erozją podczas powodzi. W tym samym celu sadzi się również krzewy na luźnych zboczach. Ponadto doły do lądowania na powierzchniach pochyłych wykonuje się podestami niwelacyjnymi do nich - tarasami.

Jarzębina nie cierpi na kurz i zanieczyszczenia powietrza, dlatego jest wykorzystywana w ogrodnictwie miejskim.

Ciekawa roślina i jako dostawca surowców leczniczych. Odwary z liści stosuje się przy bólach reumatycznych, parzone pachnące kwiatostany są przydatne przy bólach gardła, medycyna ludowa zaleca korzenie w profilaktyce chorób płuc, w tym gruźlicy, oraz w leczeniu różnych schorzeń przewodu pokarmowego.

Uprawa kwiczoła na daczy nie jest uciążliwym zadaniem. Sadzenie krzewu i pielęgnacja jest tak prosta, że poradzi sobie z tym początkujący niedoświadczony w zagadnieniach ogrodniczych. Za opiekę i uwagę kwiczoł serdecznie dziękuje przepychem ozdobnych liści i bujnym kwitnieniem.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Drzewa