Nowoczesne rodzaje buraków cukrowych są owocem pracy amerykańskich hodowców. W 1747 r. Naukowcy z Ameryki stwierdzili, że białe buraki zawierają tyle samo cukru co trzcina cukrowa - 1, 3%. Obecnie techniczne odmiany hybrydowe opracowane przez hodowców specjalnie do produkcji cukru zawierają ponad 20% naturalnej substancji. Pomimo faktu, że jest to kultura techniczna, ludzie przystosowali się do używania jej jako pożywienia, medycyny ludowej i karmy dla zwierząt.

Charakterystyka buraków cukrowych

Białe buraki cukrowe to roślina warzywna, dwuletnia roślina korzeniowa, odmiana zwykłej czerwonej. W pierwszym roku tworzy dużą, podłużną, gęstą, mięsistą roślinę korzeniową i potężną rozetę dużych liści w części ziemi.

Jest to najważniejsza uprawa cukru, która rośnie na rozległym terenie uprawnym. Poziom sacharozy wynosi od 8-10 do 20% i zależy bezpośrednio od warunków klimatycznych regionu uprawy, warunków rolniczych, ponieważ kultura wymaga dużo ciepła, wilgoci, światła słonecznego.

Szczególnie dużo ciepła słonecznego jest potrzebne warzywom w okresie dojrzewania roślin okopowych - od sierpnia do końca października . W tym okresie gromadzi się w nim cukier.

Burak cukrowy ma 100% wydajności. Odpady pozostałe po produkcji cukru są przetwarzane, wykorzystywane w przemyśle i mają ogromne znaczenie. Pulpa buraczana

Z odpadów produkcyjnych otrzymujemy:

  • pulpa - odpady w postaci buraków, stosowane jako pasza dla bydła, świń;
  • melasa - stosowana w przemyśle spożywczym do produkcji drożdży, kwasu cytrynowego, gliceryny, kwasów organicznych i alkoholu;
  • defekat (lub muł defekacyjny) - nawóz wapienny dla roślin.

Ponadto etanol jest wytwarzany z cukru roślinnego, który jest niezbędny w technologii produkcji benzyny.

Historia wzrostu

Produkcja cukru z buraków rozpoczęła się w XIX wieku w środkowej Europie (Nowy Śląsk), gdzie znajduje się ojczyzna zakładu, i szybko się rozprzestrzeniła. W pierwszej połowie XIX wieku sadzono i uprawiano buraki już na terytorium współczesnej Rosji i Ukrainy.

Obecność żyznych gleb czarnozemicznych i ciepły klimat determinują strefy uprawy: Ukraina, Białoruś, Gruzja, czarnoziemskie regiony południowej Rosji, a także kraje Europy Południowej i Środkowej.

Buraki cukrowe są uprawiane na glebach żyznych i czarnoziemskich w ciepłym klimacie

W 2014 r. Liderami w zakresie uprawy roślin i produkcji cukru z nich są:

  • Francja - około 40 milionów ton;
  • Rosja - nieco ponad 30 milionów ton;
  • Niemcy - 30 milionów ton;
  • USA - 28, 5 miliona ton;
  • Ukraina - 16 milionów ton;
  • Polska - 14 milionów ton
W sumie na świecie uprawianych jest około 280 milionów ton buraków.

Żywność lub pasza dla zwierząt gospodarskich

Oczywiście, po pierwsze, kultura ta jest techniczna, ale rośliny okopowe są dobrą bazą paszową dla hodowli świń i bydła .

Wierzchołki i kłącza mają prawie taką samą wartość odżywczą: 100 kg buraków zawiera 25 jednostek paszowych (uważa się, że 1 jednostka paszowa odpowiada 1 kg owsa w żywieniu) i 1, 2 kg zdrowego białka, a 100 kg zielonych blatów to 22 jednostki paszowe i 2, 2 kg białka .

Jednocześnie do czasu zbioru masa liści i roślin okopowych wynosi około 1: 2 . Udział liści może wynosić od 40 do 60% wagowych warzyw.

Stosunek masy wierzchołków i roślin okopowych wynosi około 1 do 2

Ale poza tym buraki cukrowe są często stosowane w dietetycznych produktach spożywczych i medycynie ludowej . Roślina ma bogaty skład witamin i minerałów: jod, fosfor, magnez, miedź, żelazo, wapń, witaminy z grupy B, PP, C, betadyna, pektyny.

Produkt ten wzmacnia odporność, hemoglobina, ma korzystny wpływ na pracę układu sercowo-naczyniowego, poprawia układ trawienny, usuwa toksyczne substancje z organizmu.

Warzywo ma przeciwwskazania do stosowania w chorobach nerek, cukrzycy, otyłości ze względu na wysoką zawartość sacharozy.

Cechy uprawy i warunki uprawy w Rosji

Uprawa i sadzenie buraków cukrowych jest procesem bardzo czasochłonnym, wymagającym dokładnego przestrzegania wszystkich warunków i wzorów technologii rolniczej.

Ważne są płodozmian i uprawa zbóż przyjaznych burakom, fasoli i ozimej.

Technologia siewu

Glebę zaorano jesienią, na głębokość 30 cm, po uprzednim wprowadzeniu pełnej gamy nawozów. Wiosną przed siewem gleba jest bronowana, uprawiana i wyrównana.

Nasiona buraków cukrowych

Siej nasiona w temperaturze powietrza 8-10 stopni Celsjusza na głębokość 5 cm . 5 dni po siewie przeprowadza się bronowanie przedwschodowe w celu zniszczenia chwastów, spulchnienia gleby.

Pędy pojawiają się już w 8-10 dniu po siewie. Pierwsze spulchnienie gleby odbywa się po pojawieniu się pierwszych prawdziwych liści na głębokości 5-7 cm.

Następnym krokiem jest przerzedzanie sadzonek (wiązanie). Jest to najtrudniejszy, czasochłonny, ale ważny proces, po którym najsilniejsze i najsilniejsze okazy buraków pozostają na polu.

Późniejsza pielęgnacja upraw polega na spulchnieniu gleby między rzędami i obfitym podlewaniu do 4-5 razy w miesiącu . Podlewanie zatrzymuje się w drugiej połowie września, 7-10 dni przed rozpoczęciem zbioru.

Żniwa

Buraki cukrowe są zbierane od końca września do połowy października, aw różnych regionach zbiory rozpoczynają się w różnych porach, od około września do połowy października.

Zielone liście nie są w stanie utrzymać się przez długi czas, więc zebrana kultura jest natychmiast wysyłana do zakładów przetwórczych . Tam rozpoczyna się proces pozyskiwania cukru z kłączy, a szczyty są przetwarzane na paszę.

Oczywiście cały cykl uprawy i przetwarzania warzyw jest dość pracochłonny i kosztowny. Mimo że wydajność tej uprawy wynosi 100%, producentom trudno jest osiągnąć dobrą rentowność zarówno z upraw, jak i przedsiębiorstw przetwórczych.

Niemniej jednak cukier pozostaje bardzo poszukiwanym codziennym produktem spożywczym, a jego produkcja jest całkowicie uzasadnioną i bezwarunkową koniecznością.

Kategoria:

Warzywa i zioła