Syberia jest największym regionem terytorialnym Federacji Rosyjskiej. W trudnym klimacie kontynentalnym tego regionu nie jest łatwo uprawiać sady owocowe. Nie każde drzewo owocowe przejdzie test Syberii i zachwyci Cię soczystymi, smacznymi owocami.
Ostatnio gruszka jest bardzo popularna wśród syberyjskich ogrodników . Okazało się, że doskonale zapuściła korzenie w zimnej Syberii. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie odmiany do sadzenia. Dzisiaj nie jest to trudne, ponieważ rosyjscy hodowcy posunęli się daleko w tym kierunku i opracowali wiele odmian gruszek o wysokiej odporności na zimę. Odmiany, które są optymalnie odpowiednie dla szerokości geograficznych Syberii, to: Perun, Lel, Severyanka, Siberian, Taiga i inne odmiany odporne na mróz, których opis i cechy można znaleźć poniżej.
Odmiany odmian gruszy syberyjskiej: opis i cechy charakterystyczne
Perun
Jesienna odmiana gruszy Perun została wyhodowana w Syberyjskim Instytucie Badawczym Ogrodnictwa w Barnaulu w 1994 r. Przez młodych hodowców przez zapylenie form mieszańcowych. W 1998 r. Pierwsze odmiany zostały posadzone w regionach Zachodniej Syberii i Wschodniej Syberii, gdzie z powodzeniem zapuściły korzenie i zostały nawożone.
Jesienna odmiana gruszy Perun
Perun jest gruszką dojrzewającą późną jesienią. Owoce można usuwać od połowy października do początku mrozu . Niedojrzałe owoce, leżąc przez jakiś czas po usunięciu, stają się soczyste, nie tracą smaku.
Drzewo jest niskie z rozłożystymi koronami, kwitnie w późnych okresach (stąd późne dojrzewanie owoców). Owoce średnich i dużych rozmiarów są złotożółte. Średnia waga jednej gruszki wynosi 150-200 gramów . Smak owoców jest słodko-kwaśny aromatyczny, ale niezbyt soczysty. Owoce są spożywane świeże, suszone do produkcji suszonych owoców.
Główną zaletą gruszek Perun jest wysoka odporność na strup i inne choroby grzybowe .
Czas sadzenia sadzonek w glebie jest różny, w zależności od warunków klimatycznych obszaru. Na obszarach o niewielkim śniegu zaleca się sadzenie wiosną, aby uniknąć zamarzania sadzonek. Przed sadzeniem zaleca się namoczenie gruszki przez dwa dni w wodzie, a następnie posadzenie. Drzewo zaczyna wydawać owoce 4-5 lat po posadzeniu.
Aby zwiększyć wydajność gruszki Perun, zaleca się sadzenie obok niej jednej lub dwóch gruszek zapylających, ponieważ ta odmiana nie jest w stanie samozapylić.Wady tej odmiany obejmują niski poziom zimotrwalości. Dlatego ta odmiana jest pożądana do uprawy w południowych regionach Syberii.
Svarog
Wczesna dojrzała, sprawdzona przez lata odmiana gruszki, uwielbiana przez ogrodników. Wyhodowany w 1967 r. Przez skrzyżowanie francuskiej odmiany BereBosk i gruszki Ussuri. Zapuścił korzenie na terytoriach Ałtaju i Krasnojarska.
Gruszka Svarog
Wydajność jest przeciętna, owocowanie nie jest obfite (19-20 kg na drzewo). Drzewa średniego wzrostu o gęstej koronie. Po posadzeniu owocuj przez 4 lata. Owoce dojrzewają do połowy września, przechowywane w temperaturze pokojowej do trzech tygodni. W lodówkach okresy przechowywania wydłużają się do stycznia. Małe owoce o wadze 75–77 gramów . Kolor jest zielony, gdy jest przechowywany w warunkach pokojowych, zmienia kolor na żółty. Smak jest słodko-kwaśny, owoce soczyste i delikatne. Są spożywane świeże i przetworzone.
Wadą tej odmiany jest częsta porażka ćmy gruszkowej - motyla z rodziny dżdżownic, z którymi ogrodnicy z powodzeniem walczą: usuwają martwą korę, używają pułapek itp.
Zaleta odmiany Svarog: wysoka wydajność konsumenta dzięki doskonałemu smakowi i wysokiej mrozoodporności drewna.
Lel
Lel - odmiana dojrzewania gruszki latem, wyhodowana w Syberyjskim Instytucie Badawczym Ogrodnictwa. Został powszechnie uznany na zachodniej i wschodniej Syberii.
Gruszka Lel
Drzewo średniej wysokości, od 4 do 6 metrów wysokości, wydaje owoce co roku. Wydajność jest wysoka (do 45 kg na drzewo). Owoce są żółto-zielone, średniej wielkości. Waga płodu wynosi 100-110 gramów . Zebrane pod koniec sierpnia. W temperaturze pokojowej gruszki są przechowywane przez dwa trzy dni. Smak owoców jest słodko-kwaśny, soczysty, delikatny, więc konsumenci są bardzo poszukiwani.
Sadzonki sadzi się wiosną i jesienią . Ważne jest, aby nie „złapali” ich mróz. Po posadzeniu odmiana „Lel” uwielbia obfite podlewanie. Moody o jakości gleby, rośnie lepiej na glinie. Owoce w 4 lata po posadzeniu. Dobra mrozoodporność.
Jedyną wadą tej odmiany jest jej mała przenośność ze względu na krótki okres trwałości.
Northerner
Severyanka to niezawodna, sprawdzona odmiana gruszek na syberyjski trudny klimat. Historia uzyskania tej odmiany sięga 1959 roku, w Instytucie Michurin opracowali odmianę na mroźne zimy Svetlyanka, która po ulepszeniu i udoskonaleniu przekształciła się w obecną Severyankę. Jego główna zaleta: duża odporność na mróz i zdolność szybkiego powrotu do zdrowia po surowych zimach .
Gruszka Severyanka
Dzisiaj Severyanka prawie nigdy nie jest wykorzystywana w produkcji, ponieważ pojawiły się nowoczesne, wydajniejsze odmiany. Ale ogrodnicy amatorzy doceniają tę odmianę za niezawodność i odporność na zimę, dlatego jej popularność w prywatnych ogrodach syberyjskich nie spadła. Zdarzały się przypadki, gdy sadzonki nie umarły w mrozach o temperaturze 50 stopni.
Wczesna dojrzała odmiana gruszek. Owoce w drugim roku życia. Drzewo jest niskie. Owoce są średnie: 80-100 gramów . Wydajność jest wysoka. W upalne lato z drzewa można usunąć do 100 kg gruszek. Zbiór odbywa się od początku do końca sierpnia. W okresie zbioru owoce mają kolor zielono-żółty, a następnie stopniowo żółkną. Smak jest słodko-kwaśny, konsystencja gęsta, miąższ soczysty.
Zaleca się zbiór na tydzień przed dojrzewaniem, ponieważ dojrzałe gruszki całkowicie odpadają w ciągu 2-3 dni. Ważne jest również, aby wiedzieć: odmiana Severyanka nie jest samozapylająca, dlatego grusza - zapylacz sadzi się obok drzewa.„Severyanka” uwielbia obfite regularne podlewanie, brak wilgoci niekorzystnie wpływa na rozwój płodu: smak pogarsza się, owoce stają się mniejsze.
Gruszka odmiana Taiga
Gruszka odmiana Taiga
Jest to wynikiem krzyżówek między Tenderness a Dangling, niedawno wyhodowaną odmianą. Gruszka - dojrzewanie letnie, wysoka wydajność. Drzewo jest średniej wielkości, zaczyna wydawać owoce przez 4 lata życia. Cenne: bezpretensjonalny w opiece. Wydajność jest wysoka, regularna. Owoce wylewa się do końca sierpnia, mały rozmiar do 90 gramów . Trzymaj mocno gałęzie, nie kruszą się. Kolor dojrzałych gruszek jest zielony, bez odcieni. Smak owoców to słodki deser, konsystencja miąższu jest tłusta, biała. Jest uniwersalny w produkcji: używa się go świeżego, soku, duszonych owoców, wina.
Odmiana jest odporna na zimę, odporna na suszę, nie boi się szkodników, odporna na strup i roztocze.
Ta odmiana nie ma oczywistych wad, z wyjątkiem tego, że owoce są przechowywane przez nie więcej niż miesiąc.
Lukashovka
Odmiana gruszy wyhodowana przez hodowcę Chabarowska A.M. Lukashev. Dzika gruszka Ussuri została skrzyżowana z różnymi odmianami, aby zwiększyć odporność na mróz . Ta silna odmiana gruszki jest rozpoznawalna we wszystkich regionach Syberii.
Gruszka Lukashovka
Wysokość drzew sięga 5 metrów. Niezwykle wysoka wydajność: z drzewa można zebrać ponad 200 kg. Owocowanie za rok. Owoce o różnych kształtach, od wydłużonych do sześciennych. Wielkość owoców jest duża, 100-200 gramów. Ale ich jakość pozostawia wiele do życzenia. Niedojrzałe owoce są kwaśne i cierpkie, warto je trochę pominąć, soczystość znika, owoc mięknie i rozpada się . Dlatego ta odmiana gruszek nie jest pożądana przez konsumentów jako zdrowy smaczny owoc, ale stała się niezbędna do konserwacji. Z niedojrzałych owoców przygotuj dżem i kompoty. Dżem z nich - pyszne nadzienie do pieczenia. Suszone owoce z tej odmiany są przechowywane przez długi czas i nie tracą smaku i użytecznych właściwości.
Lukashovka nie lubi silnej wilgoci. Może rosnąć i przynosić owoce na każdej glebie . Odmiana nie może być zapylana sama, więc zapylanie musi nastąpić z pyłkiem z innego pobliskiego drzewa.
Decembrine
Dekabrinka, stosunkowo młoda odmiana gruszek, „pomysł” South Institute Ural Research Institute. Zyskał dużą popularność na zachodniej Syberii.
Gruszka Decembrinka
Gruszka z okresu dojrzewania jesiennego. Drzewo rośnie do pięciu metrów wysokości. Dojrzałe owoce pojawiają się do końca września. Wydajność jest dość wysoka . Owoce są małe, błyszczące, ciemnozielone w średniej wielkości (do 120 gramów). Miąższ owocu jest soczysty, biały, ma słodko-kwaśny smak z lekkim delikatnym aromatem. W temperaturze pokojowej owoce są przechowywane przez jeden do trzech miesięcy. Dobrze znoszą długi transport . Pożądany do świeżego spożycia, a nie do przetwarzania.
Dekabrinka jest bardzo odporna na mróz. Potwierdzenie: podczas ostrej syberyjskiej zimy 1979 r. 98% sadzonek przeżyło. Odmiana nie „bierze” strupka i kleszcza żółciowego. Tolerancja na suszę odmiany jest średnia.
Odmiana o późnym okresie kwitnienia, bez samozapylenia . Dlatego w pobliżu zaleca się sadzenie drzew zapylających. Optymalna różnorodność gruszek - dawców - Uralochka, Larinskaya.
Wadą tej odmiany jest późny początek owocowania, występujący 7 lat po posadzeniu.
Jesienny sen
Niestety nazwa nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ odmiana nie była szeroko stosowana ze względu na małe owoce .
Pear Autumn Dream
Drzewo jest niskie, rzadkie, plon jest wysoki, ale wygląd owoców pozostawia wiele do życzenia. Okres dojrzewania rozpoczyna się pod koniec sierpnia, na początku września. Owoce kwaśno - słodki smak o średniej gęstości i długim okresie przydatności do spożycia . W temperaturach do 5 - 10 stopni zachowują swoją prezentację i smak nawet przez sześć miesięcy. Odmiana bardziej nadaje się do przetwarzania niż do spożycia na surowo. Kompoty, dżemy, soki są idealne z tego rodzaju gruszek.
Odmiana jest odporna na parcha i inne szkodniki .
Pielęgnacja i uprawa odpornych na zimę odmian gruszy
Wieloletnie doświadczenie ogrodników pokazuje, że uprawa gruszek na Syberii jest nie tylko możliwa, ale podlega określonym zasadom i jest owocna.
Podczas uprawy gruszek na Syberii musisz przestrzegać zasad
Ważne jest, aby pamiętać:
- gruszka - roślina, która kocha ciepło, oznacza to, że musisz sadzić ją w jasnych miejscach chronionych przed czynnikami zewnętrznymi;
- północne odmiany gruszek wymagają dodatkowego podlewania w pierwszej połowie lata, podczas gdy owoc się formuje;
- skład gleby ma ogromne znaczenie: pożądany jest czarnozem;
- wskazane jest sadzenie sadzonek wiosną od końca kwietnia do połowy maja, po karmieniu gleby nawozami mineralnymi;
- każdej wiosny obcinaj korony i usuwaj dodatkowe pędy, aby zwiększyć wydajność;
- Aby chronić przed owadami na pniu każdej wiosny, pożądane jest stosowanie roztworu wapna.
Przygotowanie gruszek syberyjskich na zimę
Aby gruszka mogła bezpiecznie tolerować mroźne syberyjskie zimy, należy się na nią starannie przygotować. Aby to zrobić:
- usuń stare owoce z gałęzi, padlinożerców i opadłych liści, aby wynieść je z terenu, ponieważ są źródłem chorób zakaźnych dla roślin;
- przycinanie suszonych gałęzi, uwalnianie kory z martwych wzrostów - obowiązkowa procedura przed zimowaniem;
- ważne jest leczenie korony i tułowia ze strupu, w tym celu bezpieczniej jest stosować pięcioprocentowy roztwór mocznika, a nie pestycydów;
- w celu zwiększenia odporności na mróz konieczne jest karmienie drzewa nawozami potasowymi lub fosforowymi;
- podstawową zasadą jest rzucanie drzewem na ziemię, a po opadach śniegu, aby zatrzymać ciepło w systemie korzeniowym. W przypadku śnieżnej zimy zaleca się owinięcie pnia materiałem dachowym lub filcem dachowym. Materiały te będą również chronić drzewo przed strasznym wrogiem - gryzoniami.
Zimowanie pnia gruszki na zimę
Dlatego uprawa gruszek na Syberii jest wdzięczna, przynosząc ogrodnikom nie tylko dobre zbiory, ale także dając przestrzeń dla kreatywności . Dzięki dobrej pielęgnacji, zgodności z normami i zasadami uprawy, gruszka może zapewnić wspaniałe zbiory i być powodem do dumy dla hodowców.