Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Niskokaloryczny wzmocniony korzeń buraka (drugie imię to burak ćwikłowy) jest uważany za drugie najpopularniejsze warzywo po ziemniakach na naszych szerokościach geograficznych. Lekarze zalecają go osobom cierpiącym na anemię lub choroby sercowo-naczyniowe. Wraz z żelazem warzywo działa jako naturalny magazyn jodu, wapnia, potasu, magnezu, cynku, fosforu i witamin z grupy B.
W 100 g produktu, tylko 43 kalorii. Warzywo ma kilka odmian, które zostaną omówione. Głównymi są pasza, cukier i stołówka. Widoki różnią się na wiele sposobów. Te z kolei są podzielone na wiele odmian.
Dwa rodzaje buraków: ich różnice i zakres
Wspólny przodek jednoczy gatunek - dzikie buraki, które uprawiali niemieccy naukowcy w XVI wieku. Główne dwa typy, które udało się wprowadzić i wykorzystać w gospodarstwie, są dziś dobrze znane: buraki pastewne przeznaczone dla zwierząt oraz jadalnia używana do gotowania.
Dopiero w XVIII wieku opracowano techniczną różnorodność roślin okopowych, cukru. Ta odmiana jest zalecana do żywności o wysokim ciśnieniu krwi i cholesterolu.
Różnica gatunków jest zakresem . Burak cukrowy jest substytutem cukru trzcinowego; warzywo paszowe ma wyjątkowe zalety w żywieniu zwierząt gospodarskich. Na podstawie nazw można ocenić podstawowe cechy dwóch odmian. W pierwszym przypadku produkt jest doceniany ze względu na wysoką zawartość sacharozy, w drugim - ze względu na obecność białka roślinnego, które jest niezbędne dla zwierząt.
Cukier
Burak Cukrowy
Przez 2 wieki hodowcom udało się zwiększyć poziom sacharozy w uprawie korzeniowej z 5 do 20%. Kultura służy do produkcji cukru. Wartość oceny w rezerwie węglowodanów, przydatne cukry: glukoza, fruktoza, galaktoza.
Odpady pozostawione po przetworzeniu plonu (pulpa, melasa i defekat) trafiają na paszę dla zwierząt lub są wprowadzane do gleby jako nawóz wapienny. Z 1 kg warzyw otrzymuje się od 10 do 15 kg cukru i do 6 kg melasy. Co ciekawe, skład chemiczny warzywa zależy od wielu czynników: głównie od warunków klimatycznych i żyzności gleby.
Rośliny okopowe zyskały szczególną wartość ze względu na wysoką zawartość kwasu foliowego i przeciwutleniaczy (burak cukrowy wspomaga procesy trawienne i obniża ciśnienie krwi). Burak cukrowy nie powoduje reakcji alergicznych, ale pomaga zwiększyć kwasowość żołądka.
Pasza
Burak występuje w wielu kolorach
Rośliny pastewne mają mniej rozwinięte włókniste wiązki, które zawierają cukier, ale są bardziej nasycone błonnikiem, witaminami (B1, B2, B3, B4, B5 i E) i białkiem, które odgrywają dużą rolę w diecie bydła mlecznego, świń i koni, szczególnie poza sezonem.
Na obszarach wiejskich warzywo przeznaczone jest do karmienia nie tylko dużych zwierząt, ale także drobiu: kaczek, gęsi i kurczaków.
Wśród innych odmian buraki pastewne wyróżniają się największymi rozmiarami roślin okopowych. Warzywa są klasyfikowane według czasu dojrzewania zbiorów: rozróżnia się odmiany wczesne, środkowe i późne.
Kultura jest uprawiana w wielu krajach Europy, gdzie hodowla zwierząt jest szeroko rozpowszechniona, ponadto owoce rozprzestrzeniły się na wszystkie kontynenty, dziś buraki brązowe są uprawiane nawet w Australii.
Warunki uprawy
Burak cukrowy znajduje się w glebie znacznie głębiej
Uprawa korzeni pastewnych jest pokazana kilka centymetrów od ziemi, a jej korzenie praktycznie nie są zagłębione w ziemię. W tym samym czasie kongener cukrowy wchodzi głęboko w ziemię do głębokości 3 metrów, a nad ziemią widoczne są tylko wydłużone gładkie liście z wysokimi ogonkami.
Różnice w sezonie wegetacyjnym
Aby zebrać białe buraki, od momentu sadzenia sadzonki będą musiały czekać do 170 dni. Gatunek ten znany jest z odporności na mróz.
Okres wegetacji buraków brunatnych jest średnio o 20 dni krótszy, jego odporność na warunki środowiskowe jest mniejsza.
Szypułki i kwiatostany odmian są takie same: podczas kwitnienia sadzonki można rozpoznać po małych żółto-zielonych kwiatach. Rośliny okopowe dobrze rosną na luźnych czarnoziemach i nie lubią nadmiaru wilgoci. Gleby gliniaste i bielicowe nie nadają się do uprawy roślin. Możesz liczyć na wysoką wydajność tylko wtedy, gdy gleba jest dobrze nawożona nawozami azotowymi, potasowymi i fosforowymi.
Metody przechowywania
Burak w piwnicy
Jeśli potrzebujesz długoterminowego przechowywania buraków pastewnych, rolnicy wolą późne odmiany, takie jak Cylinder i Renova. Po zbiorach owoce suszy się na wolnym powietrzu, układając rośliny okopowe na podłodze z celofanu.
Warzywa są przechowywane w wilgotnym piasku w skrzyniach, aby zapobiec wysychaniu i marszczeniu się warzyw. Na etapie zbioru rośliny okopowe są cięte na 2 cm od roślin okopowych i suszone.
Burak Cukrowy
Bardzo ważne jest zapewnienie swobodnego dostępu powietrza do roślin okopowych, w przeciwnym razie rozpocznie się proces rozkładu. Liście są usuwane, aby uniknąć kolejnego niepożądanego procesu - kiełkowania. Do przechowywania wybiera się tylko nienaruszone rośliny okopowe z cukrem i poddaje się je działaniu 1% roztworu soli sodowej w celu stłumienia żywotnej aktywności mikroorganizmów. Warzywa są przechowywane w kagacie zakopanym w ziemi lub w magazynach wyposażonych w systemy zaopatrzenia w wodę i wentylacji.
Chrząszcz pastewny
Przechowywanie buraków pastewnych w stosach
Do przechowywania roślin pastewnych należy stosować kiszonkę lub suchy kagaty z izolacją termiczną. W celu długotrwałego przechowywania w kagacie buraki są dobrze schłodzone, a spód kagatu jest wyłożony folią celofanową. Wał pokryty jest 20 cm słomą. Do drenażu szczeliny są wykonane w kagacie. Zimą rośliny okopowe są dobrze przechowywane w stajni izolowanej belami słomy.
Co ciekawe, istnieje inny rodzaj rośliny, która znalazła zastosowanie zarówno w hodowli zwierząt, jak i podczas gotowania - buraki liściowe, których liście zawierają do 25% białka.