Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Drzewiasta wieloletnia liana służy do ozdabiania altan, ogrodzeń i brzydkich budynków. Roślina ozdobna jest bezpretensjonalna, więc nawet początkujący ogrodnik może rozmnażać dziewczęce winogrona. W recenzji szczegółowo przeanalizujemy 5 metod pracy.
Metody rozmnażania
Kultura tkania z kręconymi liśćmi jest bardzo wytrwała. Bylina jest łatwa do wyhodowania z kamienia lub małego kawałka rzęs pozostałego po strzyżeniu modelującym. Jeśli nie złamiesz zasad, przeżywalność młodych okazów sięga 100%.
Nasiona
Siew to najdłuższa i najbardziej pracochłonna metoda rozmnażania winogron ozdobnych, którą zalecamy stosować dla roślin odmianowych ze szkółki. 1,5 miesiąca przed sadzeniem ziarna są utwardzane. Plastikowe pudełko jest wypełnione mokrym piaskiem, w którym umieszcza się nasiona. Pudełko jest wysyłane do chłodnego miejsca (nie wyższego niż + 5C). Nadaje się do procesu:
- przeszklony balkon;
- półka na warzywa w lodówce;
- zadaszony taras.
Za 6 tygodni materiał do sadzenia jest gotowy. 2 dni przed siewem ziarna są wyjmowane z pudełka, wkładane do spodka z czystą wodą. Aby przyspieszyć przebudzenie, moczenie odbywa się w roztworze ze stymulantami wzrostu („Epin”, „Cyrkon”). Nasiona sadzi się w pojemniku lub pojedynczych doniczkach z wilgotną glebą dla sadzonek. Głębokość otworu - 1 cm.
Nasiona są starannie podlewane. Pudełko z materiałem do sadzenia umieszcza się w ciepłym, jasnym miejscu. Aby zapobiec wysychaniu gleby, pudełko jest przykryte folią na wierzchu. Codziennie pojemnik jest wentylowany przez 30-45 minut. Przyszłe sadzonki nie powinny wysychać, dlatego regularnie podlewają.
Młode pędy dzikich winogron wyklują się za 3-5 tygodni. Dobre oświetlenie i wysoka wilgotność to podstawowe warunki kiełkowania. Sztuczne oświetlenie za pomocą lamp pomoże przyspieszyć ten proces, zwiększając liczbę godzin dziennych do 11-12 godzin. Sadzonki sadzi się w otwartym terenie po całkowitym uformowaniu korzeni.
Shanks
Sadzonki dziewczęcych winogron są dużo łatwiejsze i szybsze niż nasiona. Do zabiegu wybiera się zeszłoroczny usztywniony lub młody zielony pęd, który rośnie na dorosłej lianie. Średnica gałęzi - 5 mm, długość - 25-30 cm Okazy z 3-4 pąkami („sękami”) z powodzeniem się zakorzeniają
Szybkość tworzenia korzeni zależy od metody cięcia. Po zakorzenieniu w wodzie materiał sadzeniowy szybko tworzy nowy system. Po posadzeniu w glebie dolne części obumierają, co prowadzi do powtarzalnego wzrostu i długiej adaptacji. Zalecamy natychmiastowe przeniesienie gałęzi na otwarty teren, zakopując je na głębokość 7-10 cm Aby korzeń szybko się rozwijał, zanurza się 2 pąki w ziemi.
Podczas sadzonek w doniczkach materiał sadzeniowy jest ukorzeniony w pojemnikach. Średnica szalek 12-15 cm Podłoże przygotowuje się z torfu i piasku rzecznego w proporcji 1:4. Usztywniona część jest całkowicie zakopana w ziemi, cięcie jest zamocowane na podporze. Winogrona dziewczęce rozwijają się bardzo szybko. Za 2 lata na miejscu pojawi się dorosła ozdobna liana. Kultura jest obficie podlewana, spryskana czystą wodą z butelki z rozpylaczem.
Po uformowaniu się korzeni gałęzie zaczną strzelać, rosnąć w górę. Sadzonki należy chronić przed bezpośrednim promieniowaniem ultrafioletowym.Na otwartym polu osłonić przed słońcem folią lub plastikową butelką bez szyjki. Rośliny w doniczkach umieszcza się w zacienionym miejscu lub przykleja się pergamin do szkła do pieczenia. Dobrze wentylowana szklarnia lub szklarnia nadaje się do ukorzeniania i adaptacji.
Przez dzielenie krzaka
Dojrzały parthenocissus aktywnie rośnie. Rozmnażanie przez podział krzewu pomoże odmłodzić stary i uzyskać nową kulturę z dobrze uformowanym korzeniem. Delenka nie traci energii na odnawianie części podziemnych, więc szybko buduje pędy. Już w następnym roku w ogrodzie pojawił się dorosły okaz.
Krzew Parthenocissus jest starannie wykopywany z ziemi. Korzenie są demontowane ręcznie, wizualnie oddzielając roślinę potomną od rośliny matecznej. Jeśli jest dużo gleby, bryła jest zmywana pod bieżącą wodą z węża. Za pomocą sekatora lub ostrego noża przekrój na dwie części.
Instrumenty należy zdezynfekować przed zabiegiem, w przeciwnym razie do rany może dostać się infekcja lub grzyb. Dla lepszego przetrwania i zapobiegania infekcjom z gleby korzenie są moczone w fungicydzie („Maxim”, „Fundazol”). Aby zminimalizować stres związany z podziałem, zalecamy spryskiwanie raz w tygodniu wodnym roztworem „Epin”.
Delenkę sadzi się w stałym miejscu wzrostu w dołku o odpowiedniej wielkości. W ciągu pierwszych 10-15 dni kultura powinna być osłonięta przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W celu ochrony przed agresywnym promieniowaniem ultrafioletowym stosuje się polietylen lub cienką tkaninę (gazę). Krzew nie powinien wysychać, więc miejsce jest obficie podlewane.
Warstwy
Pędy Parthenocissus w kontakcie z ziemią zapuszczają korzenie tworząc nowe rośliny. Metoda rozmnażania ma wyższy wskaźnik przeżywalności niż sadzonki. Warstwy rozwijają korzeń, gdy znajdują się na gałęzi macierzystej. Technologia pomaga zmniejszyć ryzyko śmierci młodych osobników.
Wykopać rów obok dorosłego krzewu na głębokość do 50 cm, bruzdę ułożyć pod kątem 40 stopni. Liście są usuwane z zielonej gałęzi, oczy są usuwane. Bicz jest dociskany do ziemi, mocowany spinkami do włosów i posypywany ziemią. Lądowanie jest obficie podlewane wodą. Już w następnym roku dziecko można oddzielić od krzewu macierzystego i przesadzić w nowe miejsce.
Metoda rozmnażania przez nakładanie warstw zdrewniałych jest nieco bardziej skomplikowana niż metoda z młodymi pędami. Gałąź jest dodawana kroplami nad dołem do sadzenia z drenażem i nawozami. 4 oczy pozostają nad powierzchnią, pozostałe nerki są usuwane. Przyszły krzew otrzymuje podwójne odżywianie - z dołka i z rośliny matecznej, dzięki czemu rozwija się bardzo szybko.
Parthenocissus rozmnaża się przez nawarstwianie powietrza. Usztywniona gałąź jest uwalniana z zieleni, kora jest cięta w kształcie pierścienia 20 cm od czubka głowy. Głębokość rany do 0,5 cm Bicz jest owinięty mokrym mchem torfowcem, utrwalonym ciemnym filmem.Roślinę opryskuje się stymulantami. Wzdłuż linii cięcia wylęgną się małe korzenie. Dziecko jest odcinane od matki, sadzone w szklarni lub w doniczce.
potomstwo
Parthenocissus rozmnaża się przez pędy podstawowe. Potomstwo jest wykopywane, ostrożnie oddzielane od rośliny rodzicielskiej wraz z częścią korzenia. Młody okaz jest natychmiast sadzony na stałym miejscu wzrostu na żyznej glebie. Kultura jest chroniona przed bezpośrednim słońcem, obficie podlewana w okresie wegetacji. Po 2 latach krzew zmieni się w dorosłe pnącze ozdobne.
Cechy procesu
Wybór metody hodowli zależy od pory roku. Pod koniec zimy dziewczęce winogrona są przygotowywane do siewu. Jeśli w lutym nasiona zostaną pozostawione do stwardnienia, to do połowy marca ziarna będą gotowe do sadzenia. W kwietniu materiał wykluwa się i zaczyna aktywnie się rozwijać. Zmiana warunków wpłynie negatywnie na przeżywalność sadzonek.
Zeszłoroczne sztywne rzęsy odrastają na wiosnę. Rozmnażanie przez młode zielone sadzonki odbywa się latem. W przypadku procedury znaleziono pędy przypominające strukturę młotka. Gałęzie są łatwo rozpoznawalne po bocznych procesach w sękach. Po jesiennym strzyżeniu zdrowe szczątki dziewczęcych winogron sadzi się w doniczkach.
Rozmnażanie przez podział krzewu przeprowadza się na początku i na końcu sezonu. Odrosty korzeniowe są bardziej wytrwałe niż dorosłe rośliny, więc można je oddzielić w okresie wegetacji. W przypadku późnego przeszczepu dzieci są sadzone w doniczkach, przenoszone do szklarni lub pomieszczeń mieszkalnych.
Rozmnażanie przez nawarstwianie odbywa się wiosną i latem. Obfitość ciepła i naturalnego światła pozwala uzyskać nową roślinę przy minimalnych kosztach fizycznych. Jeśli gałąź zostanie dodana kroplami jesienią (we wrześniu), konieczna jest ochrona przed mrozem. Pod koniec października łóżko z ucieczką posypuje się trocinami z torfem lub opadłymi liśćmi.
Szczegóły lądowania w ziemi
Aby parthenocissus był dekoracyjny i zdrowy, krzew musi być odpowiednio posadzony. Roślina rozwija się szybko z dala od słońca. Za rok dorosła kultura wyrośnie z małego dziecka lub sadzonki. Jeśli młody okaz jest hodowany w jasnym świetle, proces ten potrwa kilka lat.
Przy wyborze miejsca na dziewczęce winogrona brane są pod uwagę wymiary przyszłego krzewu. Podczas sadzenia obok budynku lub oficyny wycofują się z fundamentu o 1 m. Jeśli nie zwrócisz uwagi na wymagania, zarośnięty korzeń zniszczy podstawę konstrukcji. Lepiej od razu ustawić roślinę na podporze, kontrolując jej rozwój.
Przy masowym sadzeniu między krzakami zachowany jest odstęp 80 cm, przy zmniejszeniu odległości do 50 cm kultura zacznie aktywnie zwiększać swoją zieloną masę, ze szkodą dla części podziemnych. Koniecznie dodaj do dziurki:
- keramzyt (fragmenty cegieł);
- humus;
- kompost;
- gleba odżywcza.
Podczas sadzenia winogron dziewczęcych szyjka korzenia jest pogłębiona o 3 cm, miejsce jest zagęszczane, ściółkowane torfem z utraty wilgoci, obficie podlewane. Sadzonki ukorzenione w wodzie nie należy sadzić w lipcu. Z powodu letnich upałów młode korzenie obumierają, co prowadzi do śmierci rośliny.
Parthenocissus to piękna bylina, która harmonijnie wpasuje się w architekturę krajobrazu. Kultura ma prostą reprodukcję i wysoki wskaźnik przeżywalności, co pozwoli zaoszczędzić na aranżacji witryny. Siew najlepiej stosować w przypadku rzadkich lub elitarnych odmian roślin ozdobnych. W zależności od doświadczenia wykonawcy możliwe jest zastosowanie technik hodowlanych poprzez sadzonki i nawarstwianie, dzielenie krzewu i potomstwa.