Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Lovage to roślina ziołowa wyróżniająca się ostrym i korzennym aromatem, zwana też trawą miłości i jutrzenką. Zewnętrznie roślina ta jest bardzo podobna do selera, ale jej właściwości są uderzająco różne. Zorka jest używana zarówno jako przyprawa, jak i składnik kosmetyków, ma również zastosowanie w medycynie ludowej. Uprawa lubczyku w otwartym terenie nie jest kłopotliwym zajęciem, pielęgnacja sprowadza się do dobrania odpowiedniego rozsadnika i minimalnego podlewania.

Krótki opis

Leaves of love-grass - o błyszczącej powierzchni, jasnozielone, blaszki liściowe podzielone są na kilka części.Krzew o silnie rozgałęzionej łodydze może szybko rosnąć, osiągając wysokość 1,5 m. System korzeniowy ma wiele procesów, które są zebrane w luźny, obszerny płat. Długość korzeni dorosłej rośliny wynosi prawie 40 cm, kolor pręcików korzeniowych jest przeważnie brązowy.

Kwiatostany lubczyka - w postaci kolorowych, żółtych parasolek. Możesz zobaczyć, jak ta pikantna kultura kwitnie w czerwcu-lipcu. Nasiona bylin dojrzewają w lipcu-sierpniu.

Przygotowanie do lądowania

Jeśli zdecydujesz się wyhodować na działce ostrą bylinę, najpierw musisz znaleźć dla niej przytulne miejsce. Jednocześnie ważne jest, aby wziąć pod uwagę nie tyle preferencje lubczyku (jest to bardzo bezpretensjonalne), ale cechy jego rozwoju. Zorka należy do szybko rosnących krzewów, dlatego aby nie zacieniała innych roślin, zaleca się sadzenie jej wzdłuż ogrodzeń lub na skraju działki.

Oświetlenie

Kiełki i sadzonki trawy miłosnej potrzebują jasnego, rozproszonego światła. Dorosły lubczyk dobrze rozwija się nawet w cieniu, jednak dla lepszego zawiązania owoców z nasionami należy wybrać miejsce lekko zacienione.

Przygotowanie gruntu

Do uprawy lubczyku lepiej wybrać południową stronę ogrodu, z przepuszczalną i umiarkowanie wilgotną glebą. Aby nie prowokować gnicia korzeni, nie zaleca się wybierania obszarów o wysokim przepływie wód gruntowych, a także tam, gdzie występuje silna stagnacja wilgoci.

Być może to jedyne wymaganie. Ogólnie lubczyk dobrze rozwija się na każdej glebie. Jednak doświadczeni ogrodnicy zauważają, że bylina jest nieco gorsza dla kwaśnych gleb. Przed sadzeniem taka ziemia musi zostać „odkwaszona” mączką dolomitową (600-650 g/m2), wapnem gaszonym (500-600 g/m2), popiołem drzewnym (600 g/m2).

Poza tym warto zadbać o wstępne dokarmianie - w odpowiedzi na pielęgnację lubczyk da obfity plon liści i owoców. Aby to zrobić jesienią, podczas kopania, należy dodać do gleby jedno wiadro torfu i nawozu organicznego, a także 20 g nitrofoski i 200 g popiołu drzewnego (na 1 m2).M). Bezpośrednio przed sadzeniem zaleca się nawożenie gleby mocznikiem, superfosfatem, siarczanem potasu i popiołem drzewnym.

Wilgotność i temperatura

W fazie wegetacji krzew wymaga obfitego podlewania: 15 litrów wody na roślinę. Częstotliwość zabiegów - 1 raz na 7 dni.

Ponieważ lubczyk jest mrozoodporny, można go wysiewać, gdy tylko temperatura przekroczy +3°C. To wystarczy, aby sadzonki pojawiły się po trzech tygodniach. Aby skrócić ten okres o połowę, tj. do półtora tygodnia trzeba utrzymywać temperaturę powyżej +18.

Cechy sadzenia i rozmnażania

Ze względu na rozgałęzienie górnej części krzewu należy zapewnić lubczykowi wolną przestrzeń poprzez sadzenie innych roślin w odległości 60 cm od niego, przy czym szerokość między rzędami powinna wynosić co najmniej 70 cm.

Podpowiedź! W większości przypadków lubczyk rozmnaża się przez samosiew, więc sadzonki prawdopodobnie nie będą potrzebne.

Wyrasta z nasion

Wysiew nasion w otwartym terenie odbywa się w kwietniu, kiedy gleba jest już wystarczająco ciepła. A lubczyk wysiewa się na sadzonki na początku marca, stosując uniwersalne podłoże do uprawy roślin zielnych. Optymalna głębokość bruzd w pojemniku to nie więcej niż 2 cm, a odległość między nasionami 10 cm.

Wygodniej jest używać oddzielnych kubków, wkładając do nich nie więcej niż 2 sztuki. Kiedy sadzonki nieco się wzmocnią i pojawią się na nich 3-4 prawdziwe liście, sadzonki sadzi się w miejscu stałym.

Rozmnażanie przez sadzonki

Z krzaka należy wyciąć mocny pęd o długości 10 cm, powinien mieć 2-3 liście. Do ukorzenienia odpowiedni jest pojemnik wypełniony mokrym piaskiem. Lubczyk jest rośliną szybko rosnącą, więc po dwóch tygodniach na łodydze utworzy się dobry system korzeniowy, wystarczający do przesadzenia na otwarty grunt.

Dzielenie krzaka

Jeśli roślina jest rozmnażana przez podział krzewu, to należy o nią dbać tak samo, jak przy uprawie z nasion. Najlepszy czas na manipulację to koniec wiosny:

    Należy wybrać trzyletnią roślinę, ostrożnie ją wykopać i spłukać ciepłą wodą.
  1. Następnie podziel na kilka części, z których każda ma co najmniej trzy silne pąki korzeniowe i pędy.
  2. Następnie krzewy dziecięce są przenoszone na przygotowane stałe miejsce, wielkość dołka musi w pełni odpowiadać wielkości podziemnej części materiału sadzeniowego.
  3. Sadzoną roślinę należy obficie podlewać, a ziemię wokół niej ściółkować.

Ciekawostka W komfortowych warunkach lubczyk owocuje przez sześć lat.

Podstawy pielęgnacji

Zorka jest obojętny na niskie temperatury i suchą pogodę, spokojnie toleruje brak wilgoci w podłożu, nie jest zbyt wybredny w kwestii oświetlenia i łatwo się regeneruje. Odporność na suszę to zasługa długich i mocnych korzeni.

W pielęgnacji dorosłej rośliny najważniejsze jest zapewnienie umiarkowanego podlewania, jeśli opady nie spadają przez długi czas, regularne czyszczenie chwastów i spulchnianie gleby. W pierwszym roku po posadzeniu należy usunąć kwiaty z lubczyku, aby jego system korzeniowy dobrze się rozwinął. Zaleca się cięcie rośliny w drugim roku jej życia, w tym samym wieku należy zastosować nawóz pod krzak.

Bardzo dobre efekty daje roztwór na bazie ptasich odchodów lub obornika, przygotowany w dawce 100 g nawozu na 10 litrów wody. Na jedną roślinę użyj 0,5 litra roztworu. Nie zaniedbuj również składu mineralnego. Na etapie aktywnego wzrostu krzewu konieczne jest dodanie do ziemi złożonego nawozu, składającego się z azotu, fosforu i potasu, w ilości 10-15 g na 1 m2. m.

Choroby i szkodniki

Najczęściej wieloletnia roślina zielna jest atakowana przez muchę marchewkową lub mszyce, biała plamistość (septoria) jest niebezpieczna od chorób. Biorąc pod uwagę, że ta pikantna kultura o pikantnym smaku jest używana do przygotowywania różnych potraw, surowo zabrania się używania środków chemicznych do zwalczania pasożytów. Możesz pokonać szkodniki bez nich, stosując skuteczne praktyki rolnicze.

Septoria pojawia się jako brązowe i żółte plamy na blaszkach liściowych i ogonkach liściowych, w środku których widoczne są czarne plamy. Po pewnym czasie luksusowa zielona masa zaczyna więdnąć, wysychać, aż w końcu krzew obumiera. Źródłem tego stanu jest grzyb. Przyczynia się do rozwoju choroby nadmiernej wilgoci w glebie. Aby uniknąć takich negatywnych konsekwencji, zaleca się zapobieganie zastojom wody na powierzchni ziemi poprzez podlewanie raz w tygodniu. Skutecznym sposobem zwalczania septorii jest traktowanie liści mieszanką serwatki (1 l) i kilkoma kroplami jodu.Silnie porażone krzewy należy usunąć z terenu.

Wśród wyraźnych oznak obecności muchy marchwiowej na lubczyku jest zmiana koloru liści z zielonego na żółty i szybkie ich wysychanie. Larwy owadów infekują podziemną część krzewu, pożerając go. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, bardzo szybko możesz stracić wszystkie lądowania. Spośród metod ludowych napar z piołunu dobrze działa na tego szkodnika. Aby go przygotować, należy napełnić 10-litrowe wiadro fitosurowcami, zalać wrzącą wodą i po ostygnięciu podzielić na trzy równe części. Następnie do każdej części należy dodać kolejne 7 litrów wody. Traktuj dotknięte rośliny tym naparem i podlewaj przejścia.

Mały owad, mszyca, jest szczególnie niebezpieczny dla bylin. Jej celem są jądra. Konieczne jest również zabezpieczenie krzewów przed ślimakami, które jedzą zielone liście. W celu ochrony nasadzeń popiół drzewny lub tytoniowy należy rozrzucić w promieniu pół metra od rośliny.Warstwa powinna być wystarczająco gruba, co najmniej 5 cm Na wierzchu układany jest granulowany nawóz fosforowy

Lovage to wyjątkowa roślina o korzennym aromacie. Zjada nie tylko jej owoce, liście i łodygi, ale także część podziemną. Biorąc pod uwagę, że przyprawa ma lekką gorycz i ostry smak, należy ją stosować z umiarem. Aby wyhodować bylinę na swoim podwórku, wystarczy przestrzegać podstawowych zasad techniki rolniczej.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: