Jeśli nie mówimy o regionach południowych, ale na przykład Uralu, regionie Leningradu lub Syberii, to uprawa pomidorów nawet w szklarniach czasami powoduje wiele problemów, nie mówiąc już o sadzeniu w otwartym terenie. Jednak niektórym hodowcom warzyw udaje się to całkiem dobrze, nawet w warunkach stale pogarszającego się klimatu. Aby uzyskać dobre zbiory, trzeba poznać kilka tajników uprawy pomidorów w takich warunkach.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Pomidory są swiatlolubne, ale nie lubią bezpośredniego światła słonecznego, dlatego idealnym miejscem dla nich będzie rabata ogrodowa lekko ocieniona drzewem owocowym lub szklarnia. Bardzo pożądane jest, aby nie było przeciągów.

Dobrymi poprzednikami pomidorów są cebula, ogórki, marchew, a sadzenie po ziemniakach jest obarczone infekcją różnymi chorobami, takimi jak phytophthora.

Uprawa pomidorów na zewnątrz ułatwia przygotowanie gleby, ponieważ zdrowe, mocne korzenie same znajdują sobie pożywienie. Przed sadzeniem ważne jest nie tylko zapewnienie stosowania niezbędnych nawozów, ale także normalizacja kwasowości, a także struktury ziemi. W przeciwnym razie krzaki, nawet na tle terminowych opatrunków, będą bolały i usychały. Test pH gleby można kupić w wyspecjalizowanych sklepach. Idealny zakres dla pomidorów to 6 do 7.

Wskazówka

Aby zmniejszyć kwasowość gleby, dodaje się wapno (pół kilograma na 1 m2), a dla zwiększenia stosuje się siarkę (w tych samych proporcjach).

Sadzenie pomidorów w tym samym miejscu 2 lata z rzędu nie jest wskazane, ale nie każdy ma możliwość zmiany lokalizacji. W takich przypadkach przydatna jest rekultywacja gleby jesienią. Do tego potrzebujesz:

    wykopać, usunąć wszystkie resztki roślin z gleby;
  1. nawozić do głębokości łopaty bagnetem: ptasie odchody, torf, humus, kompost lub sól potasową, superfosfat;
  2. wysiać żyto, gorczycę białą lub inny zielony nawóz w grządkach;
  3. wylej roztworem humusowym (pomoże to aktywować pożyteczną mikroflorę).

Wskazówka

Niedojrzałego kompostu nie należy zakopywać w glebie, ponieważ przyciągnie to nie tylko robaki, ale także larwy drutowców, które mogą uszkodzić korzenie młodych sadzonek pomidorów.

Przedzimowa uprawa gleby pozbędzie się chwastów i zarazy, a także zapewni nasycenie roślin tlenem. Wiosną wszystkie pędy zielonego nawozu są osadzone w ziemi. Gorczyca biała dobrze nasyca glebę fosforem, który bardzo lubią pomidory. Można również zastosować nawóz (w przeliczeniu na 1 m22):

  • 1kg ptasich odchodów;
  • 1,5 kg popiołu;
  • 20-25g siarczan amonu.

Suplementy mineralne do pomidorów:

  • 55 g superfosfatu;
  • 20 g saletry amonowej;
  • 15g chlorku potasu.

Wskazówka

Aby uniknąć przesycenia gleby poszczególnymi pierwiastkami, możesz zlecić szczegółową analizę gleby w specjalnym laboratorium. Pomidory lepiej niedokarmiać niż przenawozić.

Nie zaleca się dodawania obornika do gleby, ponieważ pomidory to uwielbiają i zaczną „tuczyć”: cała siła pójdzie na budowanie zielonej masy, wierzchołki będą się kręcić w kółko, a zbiory będzie mały.

W regionach południowych zazwyczaj nie ma problemów z ogrzaniem gleby, ale np. na Uralu, na Syberii czy w rejonie Leningradu mrozy i mrozy mogą trwać do lata. Każdy czarny materiał, jeśli zostanie pokryty miejscem sadzenia pomidorów mniej więcej w połowie maja, znacznie przyspieszy ten proces.

Redliny pod pomidory formujemy na około tydzień przed sadzeniem sadzonek. Wskazane jest podążanie w kierunku z północy na południe. Wzrost musi wynosić co najmniej 20 cm.

Wskazówka

Przed sadzeniem pomidorów (2 tygodnie wcześniej) zaleca się przelanie gleby roztworem siarczanu miedzi.

Proporcje do gotowania: 1 łyżka stołowa na 10-litrowe wiadro wody.

Zużycie: 10L na 10m2. Ten środek zdezynfekuje glebę.

Technika sadzenia

W regionach południowych pomidory można sadzić na otwartym terenie w maju, ale na Uralu, na Syberii, w obwodzie leningradzkim pomidory sadzi się w czerwcu. Jeśli wiosna jest ciepła, jest to możliwe pierwszego dnia. Punkt orientacyjny - kwitnące liście na brzozach. Niektórzy ogrodnicy najpierw przenoszą sadzonki do szklarni, czekając na ustabilizowanie się temperatury.Ale zwykle pogoda zawodzi, przymrozki są możliwe do 10-tego. Idealnie sadzonki pomidorów powinny być zahartowane na kilka dni przed sadzeniem: wynieść je na powietrze na jeden dzień, a jeśli temperatura na to pozwala, to zostawić je na zewnątrz na noc.

Przed sadzeniem warto spryskać sadzonki roztworem Fitosporyny-M w celu zapobiegania chorobom grzybiczym. Następnie pomidory należy regularnie podlewać i spryskiwać z częstotliwością raz na 2 tygodnie. Możesz go również przetworzyć zgodnie z arkuszem Epinom. Ten nietoksyczny naturalny adaptogen pomoże młodym pomidorom poradzić sobie z niekorzystną pogodą, wahaniami temperatury w czerwcu i przyspieszyć wzrost.

Wzór planowania

Jeżeli chodzi o odległość sadzenia pomidorów, jest jedna rekomendacja - 7070 cm metodą kwadratową (najwygodniejszą dla wysokich odmian pomidorów). Jednak w praktyce sposób sadzenia pomidorów zależy w dużej mierze od odmiany.Obecnie wyhodowano bardzo miniaturowe gatunki, które można sadzić w promieniu 40 cm od siebie.

Sadzenie metodą klasyczną odbywa się w 2 rzędach, przy czym każdy rodzaj pomidora stosuje własne schematy.

  • Dla drzew niewymiarowych średnia odległość między krzewami wynosi 30-35 cm, a między rzędami 40-50 cm.
  • Dla wysokich i średnich pomidorów wszystkie parametry rosną o 10 cm.

W niektórych przypadkach stosowana jest metoda sadzenia taśmowego: bruzdy są wycinane do nawadniania w odległości 140 cm, a pomidory są sadzone po 2 krzaki na dołek po obu ich stronach.

Przygotowanie dołka i sadzenie

Jeśli nawóz został już zastosowany do gleby, to nic więcej nie trzeba dodawać bezpośrednio do dołka. Wskazane jest zrzucenie go roztworem kwasu borowego na dwa dni przed sadzeniem pomidorów (procedura jest szczególnie istotna w przypadku gleb piaszczysto-gliniastych, niepłodnych).Przepis: 1 g kwasu borowego rozcieńcza się w litrze gorącej wody i pozostawia do całkowitego ostygnięcia.

Niektórzy hodowcy warzyw zalecają przed sadzeniem położyć na dnie dołka małą rybkę, posypując ją ziemią. Pomidory bardzo lubią taki posypkę, dostarczając im potasu, magnezu, fosforu i żelaza. Ale dziurę trzeba zrobić na głębokość około 60 cm, żeby koty nie wykopały ryby.

Podczas sadzenia pomidorów stosowana jest następująca technologia.

  • Wykonuje się pogłębienie nieco bardziej niż ziemną śpiączkę krzewu, przeprowadza się podlewanie ciepłą wodą. W takim przypadku pożądane jest stosowanie nawozu na bazie ultrahumatu. Kwasy humusowy i fulwowy w swoim składzie przekształcają składniki pokarmowe w glebie w formy dostępne dla korzeni.
  • Jeżeli sadzonki nie są wydłużone, to łodyga jest zagłębiana w dołku o 2-3 cm.
  • Jeśli krzew jest zarośnięty i cienki, wtedy wykopuje się mały rów, sadzenie odbywa się pod kątem, aby roślina mogła szybciej rosnąć dzięki wzrostowi dodatkowych korzeni.

Wskazówka

Podczas sadzenia wczesno dojrzewających odmian pomidorów należy wziąć pod uwagę, że silne pogłębianie spowolni pojawienie się plonu na 2-3 tygodnie, ponieważ krzew wypuści nowe korzenie.

Gleba wokół świeżo posadzonego krzewu jest lekko ubita, ale nie podlewana z dwóch powodów:

  • uformowana skorupa nie pozwoli korzeniom oddychać;
  • niewypełniony system korzeniowy szybciej się uspokoi w poszukiwaniu wilgoci.

Drugie podlewanie odbywa się za około tydzień ciepłą wodą osiadłą.

Niekonwencjonalne metody uprawy

Alternatywą dla grządek jest uprawa krzewów pomidorowych w różnych pojemnikach: beczka, duży kanister, nawet w zwykłych wiaderkach. Ta oryginalna metoda pozwala na uzyskanie dużych plonów z rośliny (30-50 kg owoców) na ograniczonej powierzchni.Wynik ten wynika z dobrego ogrzewania korzeni, dostępności pożywienia. Zarówno w beczce, jak iw wiadrach nacisk kładziony jest na pojedynczą sadzonkę pomidora, która wyrasta na rozłożyste „drzewo pomidora”.

W beczkach

Wysokie mieszańce pomidorów o mocnych łodygach i rozwiniętym systemie korzeniowym nadają się do uprawy w beczce. Technologia rolnicza jest dość prosta.

  • W beczce (możesz wziąć starą, zardzewiałą) wybija się po bokach około 15-20 otworów w celu dotlenienia korzeni, dno jest wycięte.
  • Na samym dnie należy położyć 20-30 cm warstwę urgasy (nawóz organiczny - mieszanka odpadów spożywczych i preparatu Bajkał EM1) i kompostu (wymieszać w proporcji 1:1).
  • Wlej około pół wiadra żyznej ziemi na środek.
  • Pod koniec maja mocną sadzonkę sadzi się w przygotowanej mieszance w rozlanym dołku i przykrywa szkłem lub folią, którą usuwa się w czerwcu.
  • Krzew jest pasierbem do momentu pojawienia się wierzchołka ponad krawędziami beczki, cały czas porcjami wlewa się pożywną mieszankę gleby z kompostem. Latem na pomidorze powinno uformować się 20-30 pędzli.

Urgasu nie jest konieczne, jeśli gleba jest pożywna. Możesz wsypać kompost bezpośrednio do dołka.

Pielęgnacja „pomidorowego drzewka” jest prosta: w boki beczki wbijane są dwie podpory, na których będą przywiązane pędzle i gałązki pomidora. Podlewanie odbywa się kilka razy w tygodniu, a po półtora miesiąca roślina jest karmiona mieszanką kompostu z wodą (1: 4).

Jest też ciekawa rolnicza technika uprawy pomidorów w beczce metodą Tarasowa, w której plon krzewu sięga 70 kg. Najważniejsze jest to, że pod każdym pasierbem podwiązana jest torebka z mieszanką odżywek, czyli u jednego rodzica rozwijają się dodatkowe niezależne krzaki.

W wiadrach

Uprawa w wiaderkach odbywa się na tej samej zasadzie co w beczkach, ale dno może pozostać na swoim miejscu, następnie wybija się otwory na wysokości 2-3 cm od niego. Możesz wypełnić go ziemią na pół kompostem. Jedna roślina jest sadzona w wodopoju. Nisko rosnące odmiany pomidorów nadają się do uprawy w standardowych wiadrach 10 l.

Wskazówka

Podczas uprawy pomidorów w wiadrach wskazane jest zacienienie pojemnika, ale nie owijanie go czarnym materiałem.

Zauważono, że owoce pomidorów w wiaderkach nie pękają, mają gęstą strukturę i nie są wodniste. Rośliny nie boją się ślimaków i innych szkodników, zmniejsza się ryzyko zakażenia zarazą. Takie pomidory zaczynają owocować w czerwcu, a kończą pod koniec września. Inna pielęgnacja niż podwiązka i podlewanie nie jest wymagana.

Jest jeszcze jedna bardzo oryginalna, ale poparta naukowo technika rolnicza: uprawa pomidorów w beczkach lub wiadrach do góry nogami.Stosowanie tej metody jest niedopuszczalne w przypadku wysokich pomidorów. Istota metody: w wiadrach lub beczkach wycina się u dołu otwór o średnicy około 8 cm, pojemniki zawiesza się na solidnym wsporniku. Sadzonkę wkręca się w otwór, korzenie posypuje się 5-centymetrową mieszanką składników odżywczych, następnie warstwą kompostu, a następnie ponownie glebą. I tak układaj warstwami do samej góry. Takie pomidory w wiadrach wyglądają bardzo oryginalnie i przynoszą wysoki plon. Pielęgnacja polega na podlewaniu i 1-2 opatrunkach pogłównych w sezonie.

Wskazówka

Zioła przyprawowe można wysiewać na wierzch w wiadrach. Zapobiegnie to wysychaniu gleby.

ochrona jest bardzo ograniczona. Ampelous pomidory można sadzić nawet na balkonie, a już po 50 dniach można uzyskać plon. Owoce są małe (20-30 g), ale w zależności od technologii rolniczej będzie ich całkiem sporo.

Pomidory Ampel mrozoodpornej odmiany „Talisman” (owoce 40-80 g) bez problemu można uprawiać na Uralu czy Syberii. Sadzonki sadzimy pod koniec maja lub w czerwcu, aw przypadku mrozów pojemniki przykrywamy lub wnosimy do pomieszczenia.

Pomidory Ampel będą dobrze rosły w mieszance glebowej z następujących składników (w równych proporcjach):

  • teren darniowy;
  • torf;
  • próchnica.

Przydatne jest dodanie popiołu i siarczanu potasu oraz przelanie dołka Fitosporyną-M przed sadzeniem. Odmiany Ampel nie tolerują podlewania, dlatego na dnie zbiornika należy umieścić warstwę drenażu.

Metoda uprawy pomidorów w osobnych pojemnikach usuwa pytanie jak daleko sadzić pomidory, a także znacznie ułatwia pielęgnację.

Popularne odmiany outdoor

Nie tylko w wyspecjalizowanych sklepach, ale również na półkach hipermarketów znajduje się dziś szeroki wybór nasion pomidora. Wszystkie są w większości podzielone na strefy, a wiele z nich nadaje się do sadzenia w otwartym terenie. Dla regionów południowych spektrum jest prawie nieograniczone, ale dla regionu leningradzkiego i regionów północnych, gdzie z roku na rok lato jest zimniejsze i bardziej deszczowe, należy wybrać gatunki odporne na choroby grzybowe i niekorzystne warunki pogodowe.

Opiszmy pokrótce odmiany nadające się do uprawy w gruncie.

Średni wzrost (40-60cm)

  • " Białe wypełnienie" . Mrozoodporny, dorasta do 50 cm, owoce pojawiają się setnego dnia po pojawieniu się pierwszych pędów. Wyznacznikiem jest „białe wypełnienie”, czyli zatrzymanie wzrostu po jajniku określonej liczby szczoteczek płodu. Pasynkovanie nie jest wymagane. Waga owoców odmiany "białe nadzienie" - od 90 do 120 g.
  • "Sanka" (" Sanya" ). Wczesne dojrzewanie (około 80 dni przed zbiorem) i bezpretensjonalne. Tworzy krzewy do 50 cm.Owoce są małe (80 g), ale jest ich dużo. Odmiana „Sanka” odnosi się do wyznacznika, cała pielęgnacja polega na wiązaniu i kilku górnych opatrunkach. Pomidor „Sanka” jest przeznaczony do sadzenia w otwartym terenie w regionie Centralnej Czarnej Ziemi, ale według opinii dobrze dojrzewa również w regionie moskiewskim, a nawet na Syberii.
  • " Persymona" . Owoce duże (200-300 g) żółte. Pozytywne wrażenia z uprawy na otwartym terenie na Uralu.„Persimmon” to odmiana w połowie sezonu. Podczas lądowania bez schronień osiąga 70 cm wysokości. „Persimmon” ma istotną wadę - w wilgotnym lecie prawdopodobieństwo wystąpienia chorób grzybiczych jest wysokie.
  • Gina. Odmiana w połowie sezonu. Owoce o wadze od 180 do 250 g z bardzo gęstą skórką. Pomidor "Gina" jest odporny na fusarium, werticiliozę.
  • " Czerwone Słońce" . Wcześnie dojrzewający mieszaniec, masa owoców od 85 do 120 g. W glebie "Red Sun" dorasta do 60 cm.Pomidor jest odporny na wirusa mozaiki tytoniu i Alternaria. "Red Sun" został wyhodowany specjalnie do sadzenia w otwartych rabatach, dzięki czemu można go bezpiecznie sadzić nawet na Syberii.


Wysoki

  • " Okrągły taniec" . Wczesna odmiana. W otwartym terenie osiąga wysokość ponad 2 m. Owoce pomidora Khorovod są małe (5-10 g), ale bardzo słodkie, dojrzewają razem.
  • " De Barao" .Wysokie krzewy, które trzeba związać, dają doskonałe plony zarówno w szklarniach, jak i na otwartym polu. Istnieje kilka odmian różniących się kolorem owoców. „De Barao” czarny na otwarty teren w regionie Leningradu, Syberii lub Uralu nie jest zalecany, ponieważ dojrzewa późno. Czerwone i żółte („Królewski” i „Złoty”) są odporne na zimno, suchą i ciepłą jesienią owoce można usuwać aż do przymrozków. System korzeniowy jest bardzo silny, dlatego konieczne jest podlewanie w tempie 2 wiader wody co 4 dni (w czasie upałów). „De Barao” powstaje w 1-2 łodygach, szczypanie - w razie potrzeby. Ostatnie podlewanie jest w połowie sierpnia, wszystkie istniejące kwiatostany są usuwane.
  • Blagovest F1, Verlioka i Bull's Heart. Krzewy są wysokie (do 2 m), konieczne jest uszczypnięcie, aby utworzyć 2 łodygi. „Blagovest F1”, „Verlioka” i „Bull's Heart” mogą rosnąć na zewnątrz, ale plony będą niższe niż w szklarni. W zimnych regionach nie zaleca się lądowania na niezabezpieczonych łóżkach.W tych odmianach konieczne jest związanie nie tylko samego pnia, ale także kiści z owocami. „Blagovest F1” - wczesne dojrzewanie, podobnie jak „Verlioka”, odporne na poważne choroby. „Serce byka” - w połowie sezonu. Odmiana „czarna” jest mniej odporna na choroby, nie jest przeznaczona na otwarty grunt w regionach północnych.
  • Majitos. Są to wysokie (do 2 m) potężne hybrydy, które mogą dobrze przystosować się do otwartego terenu. „Machitos” nie boi się kladosporiozy, nicieni, wirusa mozaiki tytoniu. Podlewanie należy dozować, w przeciwnym razie krzak zacznie „tuczyć”. Owoce odmiany Mahitos są duże (230-400 g), dlatego pędzle należy związać.


Krótkie (do 40 cm)

  • " Klusza" . Nie wymaga szczypania ani podwiązek. Owoce 80-150 g, chowające się za liśćmi. „Klusha” daje plon około 1 kg na krzak. Jednak zdarzają się reklamacje - często zdarzają się przypadki pękania owoców w okolicy łodygi.
  • " Pinokio" . Nisko rosnąca odmiana, taka jak Klusha. W otwartym terenie jest bardziej krzaczasty i płodny. „Pinokio” można nawet sadzić w klombach do dekoracji. Jest wiele owoców, ale są one nieco większe niż wiśnie. „Pinokio” wymaga minimalnej opieki: nie jest konieczne jedynie podlewanie, wiązanie i usuwanie pasierbów.
  • " Srebrny Świerk" . Ten kudłaty krzew, choć nie należy do wysokich, jest zbyt rozłożysty, dlatego trzeba go związać. „Silver Spruce” produkuje owoce o owalnym kształcie, do 30 sztuk na roślinę. Odmiana jest bardzo wrażliwa na karmienie. Świerk pospolity sadzimy w ilości 2-3 krzewów na 1m2
  • „Różowy krzew”. Wcześnie dojrzewająca japońska hybryda odporna na choroby i poparzenia słoneczne. W otwartym terenie na Syberii lub w regionie Leningradu „Pink Bush” sadzi się według schematu 4-6 krzewów na 1m2, ponieważ nie rośnie w tym klimacie (30- 35 cm). Pielęgnacja odmiany Pink Bush po posadzeniu jest prosta: nie wymaga szczypania, jedynie nawożenie i podlewanie.
  • " Dąb" .Ta odmiana, podobnie jak „Gina”, doskonale nadaje się na otwarty teren. "Dubok" wcześnie dojrzewający, charakteryzujący się obfitymi plonami (owoce 90-130 g). Tworzy krępe krzewy, które można uprawiać nawet w domu. W otwartym terenie „Dąb” sadzi się w czerwcu zgodnie ze schematem 6040 cm

Zaleca się sadzenie kilku odmian jednocześnie i sprawdzanie, które najlepiej pasują do danego obszaru.

Pielęgnacja

Pielęgnacja pomidorów na otwartym polu jest łatwiejsza niż w szklarni, ponieważ deszcze częściowo przejmują podlewanie, a rozwinięty system korzeniowy sam może zdobyć pokarm dla rośliny. Ważne jest, aby zapewnić wysokiej jakości podwiązki. W tym celu dla średnich odmian, 10 cm od otworu, natychmiast po posadzeniu, instaluje się podporę - kołki 50-80 cm, a dla wysokich odmian lepiej jest budować kraty. Podwiązka robiona pod pędzelek z owocami.

Jeśli chodzi o szczypanie, nisko rosnące odmiany zwykle nie potrzebują tej procedury, w regionach południowych można również zostawić rozgałęziony krzew. Ale na Syberii, na Uralu lub w regionie północno-zachodnim lepiej jest uformować roślinę w 1-2 łodygach

Pierwsze karmienie wykonujemy 12-14 dni po posadzeniu w gruncie - wodnym roztworem obornika kurzego w stosunku 1:20. Następnie raz na 10 dni stosuje się nawozy mineralne: 60 g nitrofoski na 10 litrów wody.

Zapobieganie chorobom i poprawa plonów

Pomidory na otwartym polu są tak samo podatne na różne choroby grzybowe i wirusowe jak w szklarniach, dlatego wymagają regularnych zabiegów. W profilaktyce przeciwko phytophthora przeprowadza się opryskiwanie płynem Bordeaux lub roztworem kwasu borowego. Pierwszy zabieg - po zejściu na ląd, potem - co tydzień.

Roztwór kwasu borowego może być również stosowany jako dressing pogłówny, ponieważ przy braku boru pomidor zrzuca kwiaty bez zawiązywania owoców. Pierwsze opryskiwanie pomidorów roztworem kwasu borowego odbywa się przed kwitnieniem, drugie - podczas masowego kwitnienia, trzecie - na początku pojawienia się jajników.Możesz nawozić nie liściem, ale korzeniem.

Jeśli wiesz, jak prawidłowo sadzić pomidory w ziemi i dostarczać im pożywienia, to nawet w chłodnych regionach przyjdą dobre zbiory. Główne błędy podczas uprawy pomidorów na zewnątrz to zły wybór odmian, zaniedbanie zapobiegania chorobom i pogłówny opatrunek.

Sensowne jest sadzenie kilku gatunków jednocześnie, których charakterystyka odpowiada warunkom danego obszaru. Możesz zastosować różne metody uprawy, aby zwiększyć plony i przyspieszyć dojrzewanie pomidorów: w wiadrach, drewnianych wannach, beczkach. Godne uwagi i ampeliczne odmiany w wiszących doniczkach. Dzięki takiemu podejściu powstanie wiele owoców o różnym okresie dojrzałości i smaku.

Kategoria:

Warzywa i zioła