Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Pierwotne piękno paproci fascynuje i budzi starożytne instynkty. W przydomowym ogródku można uprawiać wiele ich odmian, ale niezwykle łatwe w pielęgnacji nefrolepisy śmiało przodują na liście preferencji ich właścicieli. Jest cierpliwy i wytrzymały, nietrudno stworzyć mu komfortowe warunki, a jego spektakularna gęsta korona utworzona z ażurowych liści będzie najlepszą wdzięcznością kwiatu za troskę i poświęcony czas.

Odmiany do hodowli domowej

Najbardziej popularnym w ogrodach przydomowych jest wysublimowany nefrolepis (Nephrolepis ex altata).Jego dzikie gatunki są typowe dla tropików Azji Południowo-Wschodniej. Kłącze tej paproci jest wysokie i ma orientację pionową. Znajduje się na nim rozeta, którą tworzą długie (do 70 cm) pierzaste liście. Są jasnozielone i przyczepione do krótkich ogonków.

Główną zaletą rośliny jest zdolność do łatwego tolerowania wahań wilgotności powietrza w pomieszczeniach. Na jej podstawie wyhodowano wiele uwielbianych przez hodowców kwiatów odmian nefrolepis:

  • Roosevelt to duży kwiat, którego liście (szerokie pierzaste liście) mają faliste segmenty;
  • Scotta to zwarta roślina, której segmenty zawijają się wokół krawędzi;
  • Green Lady - oparta na wysokim kłączu, jej liście tworzą bujną zieloną fontannę o kulistym kształcie, liście tej paproci są rzeźbione, faliste, skierowane ku górze;
  • Emina - ma kędzierzawe liście, których brzeg jest wcięty ząbkami, liście są prawie wyprostowane, sam kwiat jest zwarty i niewymiarowy;
  • Boston to prosto rosnąca paproć, której liście osiągają długość 1,2 m. Segmenty na nich są skręcone lub pofalowane - w zależności od odmiany.

Nephrolepis cordifolia nadaje się również do domu. Charakteryzuje się obecnością bulwiastych zgrubień pokrywających pędy podziemne oraz prawie pionowym kierunkiem wzrostu liści. Segmenty na nich są gęstsze, czasem kafelkowe. Ich kształt jest okrągły. Liście tej rośliny są często używane do tworzenia złożonych kompozycji kwiatowych.

Xiphoid Nephrolepis, który przybył do kultury z Ameryki Środkowej, może być uprawiany w domu tylko przez właścicieli przestronnych mieszkań. Długość jego liści sięga 2,5 m. To bardzo efektowny kwiat, dla którego najlepszym miejscem jest szklarnia.

Oświetlenie i temperatura

Nephrolepis jest cieniolubny, ale postawienie z nim doniczki w odległym kącie pokoju, gdzie promienie słoneczne praktycznie nie docierają, byłoby błędem.Zawartość w takich warunkach grozi kwiatowi spadkiem dekoracyjności, a nawet śmiercią. Paproć potrzebuje dużo światła, ale powinno być ono rozproszone. Najlepszym rozwiązaniem byłoby ustawienie go w odległości 1 m od okna (na podłodze, stojaku lub półce), ukrywając się przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Nefrolepis można również uprawiać na parapecie okiennym, jeśli jest on skierowany na północ, zachód lub wschód. Po południowej stronie kwiat będzie wymagał cieniowania. Jeśli nie zadbasz o ochronę przed jasnym słońcem, jego liście zaczną żółknąć i wysychać, wzrost paproci spowolni, a z wyglądu stanie się skarłowaciały i chorowity. Zakup rolet lub zamontowanie lekkiego ekranu między nefrolepisem a szkłem pozwoli uniknąć przykrych konsekwencji.

W domu roślina pokaże się w całej okazałości dopiero przy długim (14-16 godzin) świetle dziennym. Zimą będzie musiał być sztucznie przedłużany, zwłaszcza jeśli doniczka znajduje się po stronie północnej. Nephrolepis nie stawia specjalnych wymagań co do jakości światła.Dobrze czuje się w świetle konwencjonalnych lamp fluorescencyjnych. Pozwala to z powodzeniem wyhodować kwiat w pomieszczeniach biurowych, przedpokojach, przedpokojach a nawet w łazienkach.

Wskazówka

Od wiosny do jesieni donicę z paprociami można trzymać na zewnątrz: na balkonie, loggii, werandzie lub w ogrodzie. Umieszczają ją w półcieniu, dbając o ochronę rośliny przed deszczem.

Nephrolepis nie lubi ciepła. W okresie wiosenno-jesiennym w domu lepiej trzymać go w temperaturze 20-24 ° C. Jeśli w pomieszczeniu jest cieplej, częste opryskiwanie liści pomoże paproci bezboleśnie znieść niekorzystne warunki. W okresie spoczynku temperatura zostaje obniżona do 15°C, a garnek zostaje odsunięty od baterii i grzałek. Nephrolepis może zimować bez zmiany warunków przetrzymywania. W takim przypadku kontynuuje się podlewanie i spryskiwanie w zwykły sposób.

Woda i wilgotność

O komforcie i zdrowiu paproci w domu decyduje wilgotność powietrza. Musi być wysoka. W suchym powietrzu roślina słabnie, traci efekt dekoracyjny i staje się podatna na choroby i szkodniki. Opryski pomagają stworzyć mikroklimat odpowiedni dla nefrolepis. W gorącym sezonie powtarza się je co najmniej 2-3 razy dziennie. Jeśli nie można ich objąć pielęgnacją kwiatów, obok doniczki stawia się pojemniki wypełnione wodą lub mokrym mchem. Szczególnie ważne jest zwiększenie wilgotności powietrza zimą.

W upalne dni nefrolepis pokojowy podlewa się często i obficie. Rozpoczynają kolejne nawilżanie, czekając, aż górna warstwa ziemi w doniczce lekko wyschnie. Zimą częstotliwość podlewania zależy od temperatury powietrza w pomieszczeniu. Jeśli roślina jest chłodna, nawilżaj ją umiarkowanie, rozpoczynając procedurę, gdy podłoże dobrze wyschnie od góry.

Długotrwała susza dla nefrolepis jest szkodliwa.Ale nie toleruje też podmokłej gleby. Jeśli korzenie rośliny zgniją, nie będzie można jej uratować. Do podlewania weź miękką wodę. Można go obronić, ale lepiej użyć stopu lub deszczu. Podlewanie kwiatu zimną wodą jest przeciwwskazane. Jego temperatura powinna być temperaturą pokojową lub kilka stopni wyższą niż temperatura pokojowa.

Wskazówka

Nephrolepis dobrze reaguje na ciepły prysznic. Często taka pielęgnacja nie jest tego warta, ale nawet 1 zabieg w miesiącu korzystnie wpłynie na kondycję rośliny.

Wiele rodzajów nefrolepisów ma powierzchowny system korzeniowy, który tworzy gęstą strukturę w glebie. Ze względu na tę cechę lepiej podlewać paproć pokojową przez patelnię. Zmniejsza to ryzyko wysychania i zakwaszania gleby. Aby zatrzymać wilgoć w glebie, jej powierzchnia jest ściółkowana. Dobrze nadaje się do tego suchy mech lub mała ekspandowana glina. Nie można dopuścić do stagnacji wody na patelni. Zimą skutki tego mogą być katastrofalne.Jeśli nie udało się uniknąć zakwaszenia gleby, kwiat przesadza się na świeże podłoże.

Karmienie i zmiana garnka

Pokojowy nefrolepis jest dość żarłoczny, więc właściwa pielęgnacja polega na częstym karmieniu. Złożone kompozycje do upraw ozdobnych i liściastych są odpowiednie dla kwiatu. Cóż, jeśli zawierają dużo potasu. Ale ich dawkowanie jest czterokrotnie słabsze niż zalecane przez producenta. Może być stosowany do karmienia nefrolepisów i nawozów organicznych (napar z dziewanny).

W okresie intensywnego wzrostu (od początku wiosny do września) paproć dokarmiana jest w odstępach 1-1,5 tygodnia. Jeśli kwiat zimuje w chłodnych warunkach, nie ma sensu, a nawet szkodzi, aby w tym czasie wytwarzać związki odżywcze. Jeśli nefrolepis nie ma okresu spoczynku, karmienie kontynuuje się, ale odstęp między nimi zwiększa się do 1 miesiąca.

Dopóki roślina jest młoda, potrzebuje corocznego przeszczepu.Spędź go na wiosnę. W przypadku dorosłych nefrolepisów (od 3 lat) doniczkę zmienia się co 2-3 lata. Lepiej jest użyć plastikowego pojemnika. Ceramika gorzej trzyma wilgoć. Doniczka potrzebuje szerokiej, ale płytkiej. Na jego dnie umieszcza się grubą warstwę drenażową z ekspandowanej gliny, a na wierzch wylewa się podłoże. Paproć domowa preferuje lekką, luźną glebę o odczynie kwaśnym. Lepiej kupić w sklepie. Oprócz specjalnego podłoża dla paproci, nefrolepis nadaje się również do kamelii, kalii i hortensji.

Możesz samodzielnie przygotować ziemię pod kwiat. Aby to zrobić, trzy składniki miesza się w domu w równych objętościach:

  • torf bagienny;
  • szklarnia;
  • kraina iglasta.

Jako nawóz do otrzymanego podłoża dodaje się mączkę kostną (5 g substancji na 1 kg gleby). Dobrym rozwiązaniem byłoby dodanie do niego również kawałków torfowca i węgla drzewnego.Składniki te poprawią strukturę gleby, ochronią kwiat przed bakteriami chorobotwórczymi i zmniejszą ryzyko gnicia jego korzeni.

Jeśli przeszczep przeprowadzany jest w celach planowych, nefrolepis jest ostrożnie wyjmowany ze starej doniczki i bez naruszania bryły ziemi przenoszony do nowego pojemnika. Po wypełnieniu pustych przestrzeni świeżym podłożem i lekkim ubiciu paproć jest podlewana. Jego szyjka korzeniowa nie jest pogłębiona, powinna wystawać ponad powierzchnię gleby.

Przeszczep jest stresujący dla rośliny, dlatego po nim należy zapewnić nefrolepisowi jak najbardziej komfortowe warunki: dbać o to, aby gleba była stale wilgotna i często zraszać kwiat. Jeśli procedura jest środkiem nadzwyczajnym, mającym na celu uratowanie paproci przed szkodnikami glebowymi, chorobami lub przelaniem, metoda przeładunku nie zadziała. Korzenie rośliny będą musiały zostać oczyszczone z ziemi, sprawdzone, jeśli to konieczne, odcięte zgniłe obszary i opatrzone rany pokruszonym węglem.

Reprodukcja

Nephrolepis rozmnaża się wegetatywnie z fragmentów rośliny matecznej:

  • pędy;
  • potomstwo;
  • części kłącza.

Najlepszy czas na dzielenie krzewu to wiosna, kiedy planowane jest przesadzanie paproci. Szanse na powodzenie takiej reprodukcji będą większe, jeśli kwiat jest dojrzały i silny oraz ma kilka punktów wzrostu. Ich liczba określa liczbę podziałów.

Części krzewu ukorzeniamy w osobnych plastikowych doniczkach, obficie podlewając po posadzeniu. Pielęgnacja delenki polega na utrzymywaniu wysokiej wilgotności i temperatury w przedziale 15-18°C. Należy zrozumieć, że taka reprodukcja nie przyniesie szybkiego rezultatu. Delenki zaczną rosnąć, gdy utworzą potężny system korzeniowy.

Aby uzyskać potomstwo nephrolepis, jego wąsy są wyginane do pojemnika wypełnionego lekką wilgotną ziemią i pogłębiane w nim o 5-8 mm.Górna część pędu powinna pozostać nad powierzchnią gleby. Stan podłoża jest ściśle monitorowany, nie dopuszczając do jego wyschnięcia. Ukorzenienie potomstwa trwa zwykle 10-15 dni. Gdy uformują się na nich nowe pędy, są one ostrożnie oddzielane od dorosłej paproci i sadzone w osobnej doniczce.

Niektóre odmiany Nephrolepis mogą być rozmnażane przez zarodniki. Ale ta metoda jest obarczona wieloma trudnościami, dlatego jest mało przydatna w domu. Ponadto paprocie pochodzące z zarodników nie dziedziczą właściwości rośliny matecznej.

Problemy z rosnącym nefrolepisem

Najczęściej podczas uprawy nefrolepis hodowcy kwiatów są zdezorientowani żółknięciem jego efektownych liści, po czym wysychają i opadają. Różne przyczyny mogą powodować taką reakcję u paproci. Aby zrozumieć, na czym polega problem, musisz go dokładnie zbadać. Nephrolepis charakteryzuje się pozbywaniem się starych, przestarzałych liści.Młodzi ludzie dorastają, aby ich zastąpić. Jeśli jest to proces naturalny, efekt dekoracyjny korony nie maleje: nie przerzedza się, nie traci elastyczności, a paproć wygląda zdrowo. Suszone liście należy ostrożnie usunąć, a ziemię pod kwiatem oczyścić.

Inna sprawa, czy liście rośliny wysychają i fruwają z powodu niewłaściwej pielęgnacji:

  • suszająca gleba;
  • podlewanie, które spowodowało gnicie korzeni;
  • nadmiar lub brak światła;
  • szkice.

Tutaj potrzebne są pilne środki, w przeciwnym razie kwiat może umrzeć. Czubki liści paproci wysychają, gdy jest trzymana w zbyt suchym powietrzu. Zaleca się częstsze spryskiwanie takiego kwiatu lub układanie go na palecie wypełnionej mokrą ekspandowaną gliną, mchem lub piaskiem. Możesz użyć specjalnych urządzeń elektrycznych do nawilżania powietrza.

Ciemne suche plamy na liściach nefrolepisu - sygnał do zdjęcia doniczki z jasnego słońca.Obfite podlewanie i częste opryskiwanie pomogą roślinie szybciej się zregenerować. Liście paproci zmieniają kolor na brązowy, zwijają się i opadają, jeśli kwiat stoi w przeciągu lub zamarza. Nephrolepis reaguje również na podlewanie, jeśli używa się do tego zimnej, twardej lub zawierającej chlor wody.

Następujące czynniki spowalniają wzrost paproci:

  • ciasny garnek;
  • brak składników odżywczych;
  • niska temperatura.

Po wyeliminowaniu przyczyny problem sam się rozwiąże. Po zbadaniu kwiatu i przeanalizowaniu warunków jego utrzymania, uciekają się do przesadzania, unormowania schematu karmienia lub podwyższenia temperatury.

Spośród szkodników nefrolepisy domowe mogą trafić:

  • mączlik;
  • mszyca;
  • tarcze;
  • roztocza.

Zwalczają je, traktując kwiat wodą z mydłem lub specjalnymi preparatami o działaniu owadobójczym („Fitoverm”, „Aktara”, „Aktellik”).Musimy jednak pamiętać, że osłabione rośliny przyciągają szkodniki. Dlatego ich pojawienie się jest okazją do zastanowienia się nad tym, jak prawidłowa jest pielęgnacja paproci.

Wiele problemów z nefrolepisem można złagodzić poprzez dezynfekcję lub sterylizację gleby przed jej przesadzeniem. Nieleczona gleba może zawierać patogeny groźnych chorób, grzyby chorobotwórcze, wełnowce, wciornastki, nicienie, larwy innych szkodników. Zniszcz je, rozlewając ziemię roztworem insektycydów i fungicydów.

Nephrolepis jest idealny do uprawy w domu. Jest piękna i bezpretensjonalna, a jej elegancko rzeźbione liście ożywią każde wnętrze, wypełniając pomieszczenie leśną świeżością i harmonią. Warto zaopatrzyć się w tę paproć również ze względu na jej dobroczynne właściwości. Pochłania negatywną energię i szkodliwe dla człowieka promieniowanie elektromagnetyczne, poprawia odporność, klaruje myśli, energetyzuje i nastraja pozytywnie. Jej liście są naturalnymi środkami czyszczącymi, które oczyszczają powietrze z oparów, zarazków i kurzu.

Doniczkę z nefrolepisem można postawić lub zawiesić przy telewizorze lub komputerze, w kuchni iw sypialni, ale najlepiej sprawdzi się w biurze lub kąciku studenckim. Tutaj pokaże się jak najpełniej, zwiększając wytrwałość i obdarzając właściciela rozwagą i wytrwałością.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Rośliny domowe