Białe plamki lub ramularioza są powodowane przez chorobotwórczy grzyb Ramularia tulasnei. Choroba często atakuje topole, rozwija się na krzewach pomidorów, truskawek i truskawek. Uprawy jagodowe są dotknięte zarazą Ramularia we wszystkich regionach, w których są uprawiane. Ponieważ czynnik sprawczy białej plamistości utrzymuje się w glebie do 8 lat, kwestia leczenia i zapobiegania tej chorobie zawsze pozostaje aktualna.
Skąd się biorą białe plamki?
Często grzyb Ramularia tulasnei jest już obecny w glebie lub dostaje się do niej wraz z zainfekowanymi roślinami.Czynnik sprawczy białej plamistości jest w stanie przetrwać zimę, pozostając w górnej warstwie gleby pod ściółką. Po stopieniu śniegu i wyschnięciu ziemi grzyb przenosi się na dolne liście truskawek i truskawek.
Możesz nie zauważyć objawów choroby od razu. W początkowej fazie konidia dojrzewają, a ich rozkład masowy następuje pod koniec czerwca. Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, do ostatnich dni sierpnia choroba rozprzestrzeni się na całą plantację, atakując liście, wąsy i owoce jagody.
Przyczynia się do rozmnażania i rozprzestrzeniania się grzyba przy ciepłej pogodzie i wysokiej wilgotności. Optymalna temperatura do rozwoju białej plamki to 20-22°C. Choroba rozwija się aktywniej na glebach ciężkich, gliniastych, nawożonych materią organiczną. Zarodniki grzyba są łatwo przenoszone przez wiatr, dlatego lepiej założyć plantację truskawek w miejscu osłoniętym od przeciągów.
Objawy choroby
Pierwsze objawy choroby pojawiają się wczesną wiosną. Na młodych liściach truskawek tworzą się czerwonawe kropki, które z czasem rosną. W aktywnej fazie rozwoju grzyba kropki zamieniają się w białawe plamy z ciemnobrązową obwódką. Często dotknięta tkanka wysycha, a na jej miejscu tworzą się dziury.
Przy dużej powierzchni uszkodzeń liści fotosynteza pogarsza się, a co za tym idzie spada plon. Jeśli choroba objęła znaczną część plantacji, straty w plonach jagód mogą sięgać 20-30%. Smak truskawek też się pogarsza.
Środki zapobiegawcze
Możesz zapobiegać rozwojowi białej plamistości, stosując szereg praktyk rolniczych mających na celu zahamowanie infekcji grzybiczej i zmniejszenie liczby mikroorganizmów chorobotwórczych. Aby to zrobić, wykonaj następujące czynności:
- Na czas usuwaj opadłe liście chorych roślin i spalaj je. Taki materiał organiczny nie nadaje się do układania w pryzmie kompostu, ponieważ w warunkach upału i wysokiej wilgotności grzyb zacznie się aktywnie rozwijać.
- Regularnie pielęgnuj grządki truskawek. Rosnące chwasty zakłócają odpowiednio normalną wentylację krzewów - stwarzają dogodne warunki do rozwoju infekcji grzybiczej. Pielenie można zastąpić ściółkowaniem gleby. Ściółka zapobiegnie przedostawaniu się grzyba z gleby do liści roślin oraz dodatkowo posłuży jako nawóz dla truskawek.
- Używaj leków EM. Produkty te są całkowicie naturalne. Poprawiają ogólny stan gleby oraz hamują rozwój mikroorganizmów grzybowych. Ta grupa obejmuje leki „Baikal EM-1”, „Emochki”, „Agrozin”. To właśnie dobry stan gleby zapobiegnie rozmnażaniu i rozprzestrzenianiu się grzyba. Dodatkowo truskawki rosnące na takiej ziemi stają się zdrowe i silne, jej odporność jest w stanie sama poradzić sobie z infekcją.
- Nie dopuszczaj do nadmiaru nawozów azotowych. Duża ilość azotu w glebie przyczynia się do szybkiego rozmnażania grzyba. Należy zachować szczególną ostrożność stosując taki organiczny opatrunek pogłówny jak obornik.
- Wymieniając stare krzewy truskawek na nowe, nie używaj ponownie tego samego łóżka. Kultura wraca na swoje pierwotne miejsce nie wcześniej niż po 5 latach. W tym czasie na miejscu można uprawiać inne rośliny ogrodowe. Na przykład w przyszłym roku posadź marchew, kapustę, zieleninę, cebulę, rośliny strączkowe, sałatę.
Konieczne jest dokładne obejrzenie sadzonek przed zakupem, aby nie przywieźć grzyba wraz z materiałem do sadzenia. Przy najmniejszym podejrzeniu białych plam lepiej odmówić zakupu takich roślin. Środki zapobiegawcze mogą również obejmować selekcję odmian odpornych na chorobę.
Leczenie środkami ludowymi
W walce z białymi plamami na truskawkach dobrze sprawdzają się środki ludowe. Jednocześnie przestają nawozić rośliny azotem i dodają potas. Roztwory stosowane w leczeniu grzybicy są przygotowywane z następujących składników:
- Jesion drzewny. Litrowy słoik popiołu drzewnego dodaje się do 10 litrów wody i nalega na jeden dzień. Przed użyciem napar rozcieńcza się wodą w stosunku 1:2. Możesz po prostu posypać ziemię pod krzakami proszkiem popiołu, rozpraszając go za pomocą sitka.
- Nadmanganian potasu. Przygotować roztwór 5 g substancji na 10 litrów wody. Kryształy nadmanganianu potasu miesza się w płynie aż do całkowitego rozpuszczenia i opryskuje krzaki.
- Soda i jod. Aby przygotować roztwór, potrzebujesz 30 kropli jodu i 1 łyżka. łyżka sody oczyszczonej w wiadrze z wodą. Mieszaninę dokładnie miesza się, a następnie stosuje do leczenia krzewów i gleby.
Krzaki opryskuje się dowolnym z przygotowanych roztworów, a resztki kompozycji wlewa się pod korzeń wydając 0,5 litra na roślinę.
Zaleca się stosowanie środków ludowych w początkowej fazie choroby. Aby zwiększyć przyczepność, do roztworu można dodać 40 g pokruszonego mydła do prania na 10 litrów płynu. Przy silnym stopniu infekcji chemikalia dadzą bardziej wiarygodny wynik.
Używanie chemikaliów
Zwykle letni mieszkańcy starają się unikać chemii w leczeniu chorób grzybowych w okresie zawiązywania jagód i aktywnego owocowania. Jeśli jednak zmiana jest poważna, a młode truskawki są porażone, nadal warto zastosować środki chemiczne, aby uratować plantację. Ramulariozę lepiej leczyć długo działającymi lekami.
Ridomil Gold
Stosując Ridomil Gold na uszkodzenia liści można wyleczyć truskawki z białej plamistości 2-3 zabiegami, z których każdy należy powtórzyć po 2 tygodniach. Ten ogólnoustrojowy lek sprawdził się w leczeniu wielu chorób grzybiczych, w tym ramulariozy.
Jeśli w poprzednim sezonie truskawki chorowały na białe plamy, to "Ridomil Gold" stosuje się profilaktycznie wczesną wiosną. Lek rozpuszcza się w wodzie (25 g proszku na 10 l), glebę zrzuca się z gotowym roztworem.Składniki produktu są wchłaniane przez system korzeniowy i przenikają do tkanek rośliny. Jeśli rozpoczniesz przetwarzanie na wiosnę, zanim pojawią się jagody, będziesz w stanie pokonać chorobę.
Topaz
„Topaz” odnosi się do fungicydów ogólnego zastosowania. Przetwarzają większość upraw ogrodowych i ogrodniczych, zwalczając choroby grzybowe. Stosowany w celach profilaktycznych i leczniczych. Najlepszy efekt daje jego zastosowanie na początku sezonu wegetacyjnego.
Jest to preparat jednoskładnikowy, oparty na substancji penkonazol, która zapobiega kiełkowaniu zarodników grzybów. Cechą „Topazu” jest to, że bardzo szybko się wchłania, dzięki czemu można go stosować nawet w porze deszczowej. Różnica temperatur również nie zmniejsza skuteczności leku.
W celu przygotowania roztworu ampułkę 2 ml wlewa się do 10 litrów wody i dokładnie miesza. Substancja czynna jest całkowicie wchłaniana przez liście w ciągu 3-4 godzin.Po zabiegu konieczne jest ponowne opryskiwanie po 14 dniach. Skład zaczyna działać natychmiast po wchłonięciu. „Topaz” jest kompatybilny z wieloma innymi lekami, więc można go stosować w połączeniu.
" Horus"
Zaletą leku jest jego skuteczność w niskich temperaturach oraz krótki okres zaniku (1,5-2 tygodnie), po którym staje się bezpieczny dla ludzi i środowiska. Mechanizm działania fungicydu polega na tym, że zapobiega on kiełkowaniu zarodników grzybów.
" Horus" nie może atakować dojrzałego grzyba ze względu na twardą skorupę, dlatego wskazane jest stosowanie go w profilaktyce iw początkowych stadiach choroby.
Otwarte opakowania nie mogą być przechowywane, produkt należy zużyć jednorazowo. Roztwór roboczy do opryskiwania truskawek przygotowuje się z 6 g środka grzybobójczego na 10 litrów wody.Radzenie sobie z białymi plamami na truskawkach tym środkiem ma sens tylko przed kwitnieniem, w późniejszym okresie nie ma sensu opryskiwać
Profilaktyczne zabiegi fungicydami przeciwko chorobom grzybowym już dawno stały się normą w uprawie roślin jagodowych. Lepiej jest podjąć działania zapobiegające rozprzestrzenianiu się choroby niż długo i ciężko z nią walczyć. Zwłaszcza jeśli chodzi o białą plamę, której czynnik sprawczy długo utrzymuje się w środowisku.