Aby surowce lecznicze nie straciły swoich właściwości użytkowych, należy je pozyskiwać we właściwych kierunkach. Korzeń łopianu należy wykopać, gdy ruch soków w tkankach roślinnych jest minimalny.
Drugie imię łopianu to łopian. Jest używany nie tylko przez ludową, ale także przez oficjalną medycynę. Kłącze jest wykorzystywane do przygotowywania produktów leczniczych i kosmetycznych. Odwary i napary na jej bazie stosowane są w leczeniu wielu chorób.
Czas zbioru kłącza
Właściwości lecznicze łopianu objawiają się maksymalnie w młodym wieku, dlatego warto wybierać okazy jednoroczne. Roślina ma dwuletni cykl rozwojowy. Określenie wieku łopianu jest dość łatwe - na krzewach jednorocznych nie ma kolców.
Istnieją dwa korzystne okresy na zakup surowców:
- Korzeń można wykopać we wrześniu i październiku, po wyschnięciu nadziemnych części łopianu.
- Dopuszcza się zbiór po zimie, na początku drugiego roku życia rośliny. Wiosną korzeń należy usunąć z ziemi, zanim łopian opuści liście.
Nie zaleca się wykopywania kłącza łopianu pod koniec drugiego roku życia. Do tego czasu korzeń stracił większość swoich użytecznych właściwości.
Korzenie do leczenia kopać w ekologicznie czystych miejscach, z dala od ruchliwych dróg i zakładów przemysłowych.
Jak wykopać i przygotować do suszenia?
Łopian to potężna roślina o długim korzeniu dorastającym do 1 m. Nie zawsze jest możliwe całkowite wydobycie kłącza z ziemi i nie jest to konieczne. Ważne jest, aby odkopać pogrubioną górną część korzenia.
Wykopane łopiany układa się na wolnym powietrzu do wstępnego wysuszenia. Następnie odcina się część nadziemną, a z kłącza usuwa się cząstki przylegającej ziemi, sprawdza ją, wycina zgniłe obszary.
Nie myj korzenia wodą, w przeciwnym razie jakość surowca leczniczego będzie gorsza.
Teraz można przystąpić do ostatecznego suszenia, po którym kłącze może być przechowywane przez kilka lat.
Jak wysuszyć korzeń?
W celu dłuższego przechowywania korzeń łopianu należy dokładnie wysuszyć. Wcześniej surowiec kroi się na plastry o długości do 15 cm, które powinny mieć mniej więcej taką samą grubość.
Korzeń łopianu można suszyć na różne sposoby:
- Podczas normalnego suszenia odcięte części kłącza wiesza się na linie w ciemnym, suchym miejscu z dobrą wentylacją, np. na strychu.
- W warunkach mieszkania surowce można suszyć w pobliżu akumulatora, uprzednio ułożone na kartkach papieru. Dopuszczalne jest użycie jako podłoża tkaniny naturalnej.
- Możesz suszyć korzeń w piekarniku. W takim przypadku proces zajmuje znacznie mniej czasu. Rozłóż plastry kłącza na blasze pokrytej pergaminem. Temperatura nie może przekraczać +45°C - to jest główny warunek.
- Do suszenia kłącza nadaje się suszarka elektryczna, za pomocą której ogrodnicy przygotowują zebrane plony na zimę. Ta metoda jest wygodna, ponieważ urządzenie pozwala ustawić żądaną temperaturę (+45°C) i utrzymuje ją automatycznie.
Gotowość surowców można określić zmieniając ich wagę i strukturę. Prawidłowo wysuszony korzeń traci do 80% swojej masy i staje się łamliwy.
Kłącza na lekarstwa możesz przechowywać w szklanych słoikach z uszczelnionymi wieczkami, torebkach papierowych, woreczkach materiałowych wykonanych z naturalnego materiału. Miejsce przechowywania musi być suche i chłodne.
W słoikach łopian dojrzewa do 3 lat, papierowe i płócienne pojemniki pozwalają na przechowywanie kłącza przez 5 lat.
Po wykopaniu korzenia łopianu w odpowiednim czasie ważne jest odpowiednie wysuszenie surowca. W przyszłości oparte na nim fundusze będą wykorzystywane wewnętrznie i zewnętrznie. Odwary z łopianu leczą choroby przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego, cukrzycę, przeziębienia. Stosowany zewnętrznie lek pomaga w zapaleniu skóry, egzemie, oparzeniach, trądziku. Ale nie zapominaj, że naparów i wywarów z korzenia łopianu nie powinny przyjmować kobiety w ciąży, dzieci do 12 roku życia oraz osoby z indywidualną nietolerancją.