Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Warunki szklarniowe umożliwiają uprawę tykwy nawet tam, gdzie klimat w ogóle nie sprzyja. Wiedząc, jak prawidłowo związać melony w szklarni i jaką pielęgnację muszą zapewnić rośliny, w końcu uda się uzyskać plon pachnących, słonecznych owoców.

Korzyści z uprawy melonów w szklarni

Melon jest rośliną ciepłolubną, więc im wyższa temperatura uprawy, tym większe prawdopodobieństwo uzyskania w pełni dojrzałych słodkich owoców. Przyczynia się do tego zastosowanie poliwęglanowej szklarni.

Poliwęglan komórkowy posiada doskonałe właściwości termoizolacyjne. W ciągu dnia budynek jest dobrze nagrzany przez słońce, w nocy można zapewnić dodatkowe ogrzewanie za pomocą pieca, grzejnika, ogrzewanych cegieł lub bojlerów. W poliwęglanowej szklarni rośliny są chronione przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi - deszczem, szkwałem, gradem.

Zalety uprawy melonów w szklarniach:

  • przy sadzeniu w szklarni szanse na dojrzewanie owoców rosną;
  • w budynku łatwiej dbać o kulturę;
  • rośliny rzadziej chorują i są mniej podatne na szkodniki;
  • korzystanie ze szklarni pozwala na uprawę melonów w prawie każdym regionie;
  • owoce dojrzewające w pomieszczeniu są słodsze i mają bardziej wyrazisty smak.

Jednak ta metoda ma też swoje wady. Organizacja dodatkowego oświetlenia i instalacja sprzętu termicznego wymagają znacznych kosztów. W szklarni melony nie mogą być zapylane w sposób naturalny - za procedurę zapylania roślin odpowiada wyłącznie ogrodnik.

Prace przygotowawcze

Nasiona melona zebrane 3-4 sezony temu nadają się do sadzenia. Używając świeżego materiału do sadzenia, rośliny mogą zadowolić tylko szybki wzrost zieleni.

Nasiona są kalibrowane w słonej wodzie, a następnie utwardzane poprzez trzymanie ich naprzemiennie w pobliżu kaloryfera iw lodówce przez 8-12 godzin.

Następnie siew odbywa się w pojedynczych pojemnikach o średnicy 10 cm.W czasie wzrostu sadzonek mieszkaniec lata będzie miał czas na przygotowanie szklarni i gleby.

Przygotowanie szklarni do sadzenia sadzonek

Po zimie należy dokładnie obejrzeć szklarnię i przygotować ją do nasadzeń w bieżącym sezonie wykonując niezbędne prace. Przed sadzeniem melonów należy uszczelnić wszystkie szczeliny: dla kultury kochającej ciepło przeciągi są śmiertelne.

Jeśli szklarnia nie była czyszczona od jesieni, robi się to na wiosnę. Aby zapobiec chorobom grzybiczym, zaleca się, aby powierzchnie wewnętrzne były traktowane fungicydami. Wewnątrz budynku musisz zainstalować źródła ciepła i światła, a także przygotować kraty, do których później będą przywiązywane melony.

Wzór gobelinu jest łatwy do samodzielnego wykonania. Jako podpory stosuje się metalowe słupy lub belki. Dodatkowo należy wcześniej zaopatrzyć się w siatki na owoce i materiał do podwiązek.

Dezynfekcja gleby, nawożenie

Na ograniczonej przestrzeni zakwaszenie i zubożenie gleby następuje dość szybko. Poziom kwasowości można sprawdzić papierkiem lakmusowym. Optymalne pH dla tej uprawy to 7-8,5. W razie potrzeby do ziemi dodaje się kredę, wapień, popiół. Dodatkowym plusem stosowania popiołu jest to, że zwiększa on zawartość cukru w owocach.

Ziemię trzeba dokładnie wykopać i rozluźnić. Jako nawóz do melonów należy wybrać Organic:

  • ptasie odchody;
  • zgniły obornik;
  • kompost;
  • humus;
  • torf.

Uwalnianie pierwiastków chemicznych z tych nawozów następuje stopniowo, co oznacza, że kultura będzie miała pokarm na długi czas. Podczas rozkładu nawozów organicznych wydziela się ciepło, które jest tak potrzebne młodym roślinom.

W wyniku zastosowania materii organicznej poprawia się struktura i skład mikrobiologiczny gleby. Pożyteczne bakterie glebowe spulchniają glebę, poprawia się dostęp tlenu do korzeni. za 1 mkw. metr powierzchni zużywa 2 kg nawozów organicznych. Rozrzuca się je po powierzchni, zalewa gorącą wodą i posypuje warstwą ziemi.

Dezynfekcję gleby najlepiej wykonywać preparatami biologicznymi, stosując np. Baktofit, Bajkał. Wcześniej ziemię można było zalać wrzątkiem.

Jeśli w poprzednim sezonie rośliny w szklarni zostały dotknięte przez grzyba, będziesz musiał zastosować poważniejsze środki i zdezynfekować je chemicznie. W tym przypadku do uprawy stosuje się formalinę, nadmanganian potasu i preparaty na bazie siarki.

Sadzenie sadzonek w szklarni

Melony sadzimy na grządce w odstępach co 50 cm, rozstawa rzędów powinna wynosić od 70 do 100 cm. Przedsadzki w kubeczkach oblewamy wodą - ułatwi to wyjmowanie roślin z pojemników. Sadzonki należy wyjmować ostrożnie, aby uniknąć uszkodzenia systemu korzeniowego.

Podczas sadzenia szyjkę korzeniową roślin umieszcza się tuż nad poziomem gleby, wtedy możliwe będzie zmniejszenie ryzyka gnicia dolnej części łodygi.

Po posadzeniu melonów delikatnie ubij ziemię w pobliżu każdego z nich, a następnie posyp strefę korzeniową warstwą piasku. Po posadzeniu zaleca się przykryć sadzonki wilgotnym papierem: dzięki temu sadzonki szybciej zakorzenią się w nowym miejscu.

Pielęgnacja melonów po posadzeniu

Dla pełnej wegetacji roślinom należy zapewnić optymalne warunki do ich uprawy:

  • Podczas ukorzeniania melonów temperatura w szklarni nie powinna spaść poniżej +25°C.
  • Przy dobrej pogodzie organizują codzienne wietrzenie.
  • Gdy sadzonki się zakorzenią, temperaturę można obniżyć o 5°C, ale temperatura w nocy nie powinna spaść poniżej +15°C.
  • Podlewanie powinno być regularne, ale umiarkowane, kultura nie toleruje podlewania. Woda powinna być wstępnie podgrzana.
  • Podczas nawadniania gleby należy unikać zawilgocenia łodyg i liści. Najlepszym rozwiązaniem byłoby zorganizowanie nawadniania kropelkowego. Jeśli nie jest to możliwe, melony podlewa się z konewki pod korzeń.
  • Wilgotność jest utrzymywana na poziomie 60%.
  • Do pełnego wzrostu i rozwoju melona potrzebne jest 14-godzinne światło dzienne, więc na pewno potrzebne będą lampy LED lub świetlówki do uporządkowania podświetlenia. Doskonałym rozwiązaniem byłoby zastosowanie fitolamp, które emitują całe spektrum promieni niezbędnych dla roślin.


Rośliny nawozimy kompleksami mineralnymi raz na 1-1,5 tygodnia. Możesz użyć ammofoski, nitroammofoski i innych nawozów. 10 g preparatu dodaje się do 10 litrów wody, taka ilość roztworu wystarcza na 2 rośliny.

Od momentu kwitnienia nie stosuje się już nawozów azotowych. W tym okresie melony karmi się roztworem superfosfatu (40 g na 10 litrów wody).

Kiedy owoce zaczynają dojrzewać, do ogrodu przynosi się popiół. Nawóz można stosować w postaci suchej lub w postaci roztworu (litrowy słoik popiołu na 10 litrów wody, pozostawić na 4-5 godzin).

W przypadku zablokowania owadom dostępu do szklarni przeprowadza się sztuczne zapylanie roślin, przenosząc pyłek z kwiatów męskich (większych) na żeńskie. Pyłek pobrany z jednego męskiego kwiatu wystarczy do zapylania czterech żeńskich kwiatów.

Kształtowanie krzaka i podwiązki

Melony rosnące w szklarni trzeba formować, inaczej krzaki zapełnią całą wolną przestrzeń. Liście nie powinny również dotykać ziemi. Naruszenie tej zasady może wywołać wybuch choroby grzybiczej. Podczas formowania ważne jest uwzględnienie charakterystyki wzrostu upraw, tak aby zbiory spełniały oczekiwania.

Główna łodyga z dwoma pędami zostaje na każdej roślinie, wszystkie pozostałe pędy muszą zostać usunięte. Nie więcej niż 6 jajników na jednej rzęsie może w pełni dojrzeć.

Melonowa krata powinna być konstrukcją w kształcie litery U o wysokości 2 m z drucianą ramą. Mocne liny są przywiązane pionowo do drutu lub ciągnięta jest siatka. To do nich będą przywiązywane rzęsy rosnących roślin.

Gdy łodyga osiągnie szczyt kratki, uszczypnij ją. Konieczne jest zamocowanie biczów tak, aby znajdowały się pionowo. W procesie wzrostu pędy są owijane wokół lin kraty lub przepuszczane przez podwieszoną siatkę, kierując je w górę.

Przepasywanie melonów przeprowadza się tydzień po posadzeniu w szklarni: najpierw dają im czas na przystosowanie się.

Pęd główny jest skręcony spiralnie wokół podpory, pędy owocujące są przywiązane do siatki lub do pionowo rozciągniętych lin.

Gdy małe melony osiągną rozmiar jabłka, umieszcza się je w nylonowych siatkach i zawiesza na kratce. Podwiązka odciąży roślinę, a także ochroni owoce przed chorobami, jednocześnie umożliwiając im swobodny rozwój.

Zbiór

Główną oznaką dojrzałości melona będzie jego zmiana koloru. Owoce zmienią kolor na słonecznie żółty i zaczną wydzielać charakterystyczny aromat melona. Jeśli naciśniesz palcem punkt naprzeciw łodygi, skórka dojrzałego melona opadnie. W zależności od odmiany owoce dojrzewają w szklarni w ciągu 45-60 dni.

Plony nie są zbierane w tym samym czasie. Owoce zbiera się w miarę dojrzewania.

Na środkowym pasie terminy owocowania to połowa sierpnia. Na Uralu kultura dojrzewa w okolicach października.

Odmiany średnio wczesne są uważane za najbardziej odpowiednie do uprawy w regionie moskiewskim:

  • " Gribovskaya gleba" ,
  • Złoty,
  • " Zbiorowy rolnik" ,
  • " Kazachka 244" ,
  • " Bursztyn" .

Dojrzałe melony łatwo oddzielają się od szypułek. Owoce można również zrywać w fazie niepełnej dojrzałości, ale wtedy ich smak będzie gorszy.

Podczas uprawy melonów w szklarni należy je przywiązać do pionowej kraty. Taka podwiązka ochroni rośliny i owoce przed uszkodzeniami, ułatwi pielęgnację i przyczyni się do lepszego dojrzewania plonu. Jeśli stworzysz wszystkie niezbędne warunki dla melonów w szklarni, ich smak z pewnością się spodoba.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Uprawa i pielęgnacja