Łubin to wieloletnia roślina zielna, piękny duży kwiat z rodziny motylkowatych. Popularna nazwa to wilcza fasola, ponieważ w przeciwieństwie do krewnych, takich jak fasola czy groch, owoce wielu rodzajów łubinu są trujące. Roślina jest interesująca nie tylko ze względu na walory dekoracyjne - ma wartość jako nawóz zielony i roślina pastewna. Sadzenie łubinu nie jest trudne, pielęgnacja jest prosta, uprawa w otwartym polu nie zajmuje dużo czasu.

Rodzaje i odmiany

Spośród ponad 200 znanych gatunków, na terytorium uprawianych jest nie więcej niż tuzin, charakteryzujących się szeroką gamą kolorów kwiatów.

    L. nadrzewny - pochodzi z Ameryki Północnej. Pędy rozgałęzione, proste, wys. do 2 m. Kwiaty białe, żółte, czerwone.
  1. L. biały pochodzi z krajów śródziemnomorskich. Gatunek jednoroczny, samopylny. Proste owłosione łodygi około 2 m wysokości, białe kwiaty. Roślina jest odporna na suszę i upały. Uprawiana jako roślina jednoroczna.
  2. L. żółty to ciepłolubny rocznik. Kwiaty mają silny przyjemny aromat.
  3. L. karzeł tworzy zwarte, gęste krzewy, łatwo i szybko się zapuszcza. Kolor kwiatów jest ciemnoniebieski z żółtymi plamami. Uprawiana jako roślina jednoroczna w zimnym klimacie.
  4. L. wielolistny - pochodzący z Ameryki Północnej. Osiąga wysokość półtora metra, kwiaty są pomalowane na odcienie niebieskiego, fioletowego, białego, są dwukolorowe. Gatunek mrozoodporny, nadający się do uprawy w regionach o ostrych zimach.
  5. L. wąskolistny (niebieski) dorasta do 1,5 m. Duże, bezwonne kwiaty są pomalowane na liliowe, różowe lub białe odcienie. Jednoroczny, uważany za jeden z najlepszych nawozów zielonych.
  6. L. Russell (Russel) - linia odmian i mieszańców, wywodząca się z rozwoju angielskiego hodowcy George'a Russella. Wyróżnia je duża dekoracyjność, połączona z naturalnymi walorami rodziny.
  7. L. Hartwega to zwarty jednoroczny, dorastający do 60 cm wysokości, cylindryczny kwiatostan.

Popularne odmiany łubinu:

  • Mój Castel - kwitnie wczesnym latem, wysokość około pół metra, długość pędzla kwiatowego 35 cm, kwiaty czerwone;
  • Faust o kwiatach w różnych kolorach, wysokość do 80 cm, kwitnie wczesnym latem;
  • Gubernator, kwiaty biało-niebieskie, długość pędzla około 30 cm;
  • Abengludt, 1 metr wysokości, długość kwiatostanu 40 cm, ciemnoczerwone kwiaty, mrozoodporna;
  • Minarette około pół metra wysokości, ma różne kolory, zaczyna kwitnąć w czerwcu;
  • Neue Spielarten dorasta do 1,5 m, długość pomarańczowo-różowych pędzli to około 40 cm;
  • Prinzess Juliana jest podobna do poprzedniej odmiany, ale kwiaty są różowo-białe.

Odmiany wieloletnie, których kwitnienie przypada na środek lata, mogą ponownie zakwitnąć. Aby to zrobić, wyblakłe pędzle są natychmiast odcinane.

Uprawa łubinu w otwartym polu

Technologia uprawy jest prosta, wystarczy przestrzegać zasad techniki rolniczej dostępnych dla każdego ogrodnika.

Kwiat dobrze rośnie i kwitnie w otwartych, nasłonecznionych lub półcienistych klombach.

Do sadzenia łubinu nie nadają się obszary, na których wcześniej rosły rośliny strączkowe lub zboża. Kwiatów nie sadzi się obok krzyżowych - mają te same choroby i szkodniki.

Łubiny wieloletnie rosną bez pretensji na każdej glebie, ale optymalna będzie dla nich luźna, przepuszczalna glina, o odczynie obojętnym, lekko zasadowym lub lekko kwaśnym.Jeśli w wybranym miejscu wskaźnik kwasowości gleby nie odpowiada wymaganemu, jesienią stosuje się dodatki korygujące (po 5 kg / m2):

  • do wypłukiwania - torf;
  • do odtleniania - mąka dolomitowa lub wapienna.

Kiedy sadzić?

Uprawa z nasion polega na rozsadzeniu i bezpośrednim siewie nasion w otwartym terenie. Pierwsza opcja jest zalecana do stosowania w regionach o krótkim lecie, druga jest odpowiednia dla regionów południowych.

Zgodnie z wybraną opcją sadzenia określa się termin wysiewu nasion:

  • sadzonki wysiewamy na przełomie lutego i marca;
  • teren otwarty - w kwietniu w zależności od warunków pogodowych.

Uprawa sadzonek

Proces wymaga ścisłego przestrzegania poniższych zasad.

  1. Podłoże pod nasiona składa się z piasku, torfu i darni w równych proporcjach.

    Dodanie do mieszanki glebowej pokruszonych suchych bryłek łubinu przyspiesza kiełkowanie.

  2. Nasiona są wstępnie moczone w "Fundazolu" (50%) - zabieg przyspiesza kiełkowanie i jednocześnie chroni przed chorobami grzybiczymi.
  3. Pojemnik na sadzonki powinien być głęboki, z otworami drenażowymi. Wskazane jest wysiewanie nasion w oddzielnych kubkach, aby system korzeniowy nie ucierpiał podczas przesadzania.
  4. Mieszankę gleby wlewa się do pojemników na sadzonki, nawilża i wykonuje bruzdy o głębokości 1,5-2 cm.Nasiona układa się i posypuje podłożem, pojemnik przykrywa się polietylenem lub szkłem.
  5. Plony są przechowywane w ciepłym miejscu. Jeśli nie jest to możliwe, zaleca się ściółkowanie ich warstwą torfu.
  6. Podlewać w miarę wysychania wierzchniej warstwy podłoża. Po drugim podlewaniu rozpoczyna się regularne spulchnianie gleby. Poluzuj ostrożnie, aby nie uszkodzić nasion.
  7. Plony są emitowane codziennie.

Pędy pojawiają się po 2-3 tygodniach, sadzonki sadzi się w klombach po 20-25 dniach, kiedy uformują się 2-3 mocne prawdziwe liście. Prześwietlenie sadzonek jest niepożądane: system korzeniowy rozwija się bardzo szybko, przerośnięte sadzonki są znacznie trudniejsze do sadzenia.

Siew bezpośredni

Jesienią przygotowuje się ziemię pod siew bezpośredni - przekopuje się, dodaje dodatki odtleniające lub alkalizujące, superfosfaty i popiół.

Wiosną wykop dołki lub bruzdy na nasiona o głębokości do 2 cm, rozsyp nasiona nasączone "Fundazolem" i posyp ziemią.

Optymalne terminy siewu - kwiecień, pierwsza połowa miesiąca dla południa, druga - dla klimatu umiarkowanego.

Praktykowany jest również siew ozimy, który odbywa się w drugiej połowie października. Uprawy są ściółkowane 2-centymetrową warstwą torfu. Kwitnienie nastąpi w pierwszym roku, wstępnie spodziewane w sierpniu.

Nasiona wysiewa się również latem zgodnie z opisaną technologią.

Jak sadzić sadzonki łubinu?

Rosnące silne sadzonki sadzi się po ustaleniu rui końcowej. Otwory są wykopywane zgodnie z rozmiarem śpiączki ziemnej. Pick jest wykonywany ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni.

Sadź sadzonki w odstępach od 35 cm (dla odmian krótkich i zwartych) do 50 cm (dla odmian wysokich i rozłożystych).

Słabych, słabo rosnących sadzonek nie sadzi się w rabatach: mają małe szanse, mają dużo miejsca. Albo są wyrzucane, albo znajdują półcieniste miejsce pod drzewami owocowymi.

Pielęgnacja łubinu w otwartym terenie

Łubin uważany jest za roślinę bezpretensjonalną. Aby pomyślnie się rozwijała i regularnie kwitła, stosuj się do ogólnych zasad pielęgnacji.

  • Spulchnianie gleby i usuwanie chwastów jest szczególnie istotne w pierwszym roku, kiedy u młodych krzewów kształtuje się system korzeniowy.
  • Częstotliwość i obfitość podlewania zależy od odmiany i składu gleby. Ogólna zasada jest taka, że wymagane jest obfite podlewanie przez pierwszy miesiąc lub dwa po posadzeniu i podczas tworzenia pąków. Woda to najlepiej deszczówka, woda z kranu broni się przynajmniej na jeden dzień.
  • Podążaj za częścią korzeniową rośliny. Jeśli jest naga, polej ziemię. Od drugiego roku łubiny są spulchniane w celu pobudzenia wzrostu korzeni bocznych. Kwiat będzie silny, zdrowy, aktywnie kwitnący.
  • Wysokie krzewy mogą wymagać podwiązania, jeśli rosną w wietrznym obszarze.
  • Przekwitłe łodygi kwiatowe są usuwane na czas. Prosty zabieg ma kilka celów - zapobieganie samosiewom, zachowanie dekoracyjności krzewu, stymulowanie ponownego kwitnienia.
  • Przygotowanie do zimy obejmuje przycinanie łodyg kwiatowych i starych, pożółkłych liści, kopanie, ściółkowanie torfem lub trocinami.
  • Jeżeli okres pozasezonowy charakteryzuje się nagłymi zmianami temperatur, wskazane jest ustawienie schronienia powietrzno-suchego, w skrajnych przypadkach nasadzenie okrywa się folią.

Krzewy odnawia się co 4-5 lat, ponieważ z wiekiem łubin stopniowo traci swoje walory dekoracyjne, zmniejsza się jego zdolność do tworzenia pełnoprawnych szypułek.

Kiedy i czym karmić?

W pierwszym roku po posadzeniu roślina nie wymaga nawożenia. Począwszy od drugiego roku każdej wiosny wkład:

  • superfosfat - 10-20 g/mkw. m:
  • chlorek potasu - 5 g/mkw. m.

Złożone nawozy mineralne nie są zalecane, ponieważ zawierają azot, którego łubin nie potrzebuje.

Choroby i szkodniki

Charakterystyczne choroby - fusarium, brunatna plamistość, mączniak prawdziwy, szara i brązowa zgnilizna - pojawiają się z następujących powodów:

  • zmiany temperatury;
  • brak oświetlenia;
  • podlewanie.

Fungicydy służą do przeciwdziałania. Środkiem zapobiegawczym jest terminowe stosowanie suplementów mineralnych - superfosfatu i soli potasowej.

Szkodniki owadzie łubinu - mszyce, muchy kiełkowe, ryjkowce brodawkowate, szczególnie dokuczliwe podczas tworzenia pąków. Do ich zwalczania stosuje się środki owadobójcze, takie jak Aktara.

W ramach zapobiegania chorobom i atakom szkodników monitorują reżim nawadniania, regularnie usuwają zwiędłe liście. Uszkodzone części roślin są wycinane i niszczone na czas.

Metody rozmnażania

W przypadku łubinu stosuje się główne metody rozmnażania - generatywny (z nasion) i wegetatywny (sadzonki, dzielenie krzewu).

Metoda nasion

Nasiona zbierane są jesienią, po wielokrotnym kwitnieniu mają czas na dojrzewanie. W odmianach kwitnących raz na sezon należy pozostawić po jednej szypułce.

Dojrzały strąk (strąk) ma kolor żółty.

Nie czekaj, aż nasiona dojrzeją na winorośli - łubin łatwo rozmnaża się przez samosiew, nasiona fasoli mogą rozrzucić się po okolicy od podmuchu wiatru i zapewnić sobie wystarczającą ilość snu podczas deszczu.

Zbierz strąki, gdy zaczną żółknąć. Bez otwierania są składane w worki, pozostawiając swobodny dostęp powietrza. Dojrzałe nasiona same wypadną ze strąków. Następnie zastawki są usuwane, nasiona są przechowywane w suchym, ciemnym miejscu.

Podczas zbierania nasion należy wziąć pod uwagę, że łubiny są zapylane i prawdopodobieństwo całkowitego odziedziczenia cech rodzicielskich przez nowe rośliny jest niskie.

Cięcie

Metoda jest dobra, ponieważ młode rośliny całkowicie powtarzają macierzyste.

Podczas wiosennego ścinania u podstawy łodygi pobierana jest podstawowa rozeta. Jest odcinany kawałkiem szyjki korzenia. Latem do sadzonek stosuje się pędy boczne, które tworzą się w kątach liści. Zabieg przeprowadza się pod koniec kwitnienia.

Sadzonki sadzi się w mieszance gleby z dużą zawartością piasku w zacienionym miejscu. Pierwsze korzenie rosną po 20-25 dniach - po tym czasie sadzonki są gotowe do sadzenia na stałe miejsce.

Kwitnienie łubinu wyhodowanego z sadzonek przypada na bieżący sezon.

Dzielenie krzaka

Metoda jest odpowiednia tylko dla form krzewiastych. Pędy boczne są oddzielone od 4-5 letniego krzewu.

Używanie łubinu jako zielonego nawozu

Cechy łubinu pozwalające na wykorzystanie go jako zielonego nawozu:

  • system korzeniowy sięgający do 2 m głębokości pobiera monowodorofosforany i unosi je do górnych warstw gleby, nie zubożając warstwy darni;
  • rozwinięty system korzeniowy sprawia, że gleba jest krucha, nasycona tlenem;
  • alkaloidy zawarte w łubinach przyczyniają się do odtlenienia gleby ORAZ odstraszania wielu szkodników;
  • jak wszystkie rośliny strączkowe, łubin nasyca glebę azotem, pobierając go bezpośrednio z atmosfery.

Dla ulepszenia gleby sadzi się łubin jednoroczny - biały, żółty, wąskolistny (niebieski). Te same gatunki przyczyniają się do usuwania osad drutowców.

Odmiany łubinu nadające się do ulepszania gleby:

  • Degas, Gamma - łubin biały;
  • Crystal, Change, Siderat 38 - łubin niebieski;
  • Fakel, Peresvet, Grodno 3 - żółty.

Wysiew zielonego nawozu przeprowadza się wczesną wiosną lub jesienią, po zbiorach. Łóżka są wcześniej oczyszczone z chwastów i resztek pożniwnych. Odległość między roślinami jest utrzymywana przez:

  • rozstaw rzędów - 15-30 cm;
  • w rzędzie - 5-15 cm;
  • głębokość rowków - 2-3 cm.

Kosić sadzonki i resztki roślin w glebie po 8 tygodniach.

Kolorowe łubiny są łatwe w uprawie, nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Przy minimalnej ingerencji ogrodnika kwiaty zdobią działkę ogrodową świeczkami kwiatostanowymi przez długi czas, ciesząc oko i wabiąc pszczoły.

Kategoria:

Szklarnia