W niektórych ogrodach można znaleźć dziwne rośliny. Wygląda jak zwykła turzyca, tylko wysoka i zadbana, ponadto rośnie w rzędach, co nie wygląda jak chwast. Możesz długo zastanawiać się nad rozwiązaniem, ponieważ chufa to niezwykła kultura dla naszych szerokości geograficznych. Jej drugie imię mniej boli - gliniane migdały. Roślina znana jest również jako orzeszki ziemne i sytnik jadalny. Nazwisko można uznać za mówienie: owoce chufa są niezwykle pożywne. Jej bulwy zawierają do 20% oleju. Są tak bogate w białko, cukier i skrobię, że bijące niegdyś rekordy orzeszki ziemne są daleko w tyle.
Miejscem narodzin kultury jest gorące południe. Migdały mielone są od dawna uprawiane w północnej Afryce i na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Mieszkańcy Hiszpanii, Maroka, Włoch, Egiptu i Ameryki Południowej uwielbiają zajadać się zdrowymi bulwami. Uprawa Syti jest również praktykowana w regionach o chłodniejszym klimacie, ale tylko w uprawie rocznej.
Odpowiednia strona
Chufa kocha światło i ciepło, dlatego na łóżka należy wybrać najbardziej nasłonecznione miejsce, gdzie nie ma przeciągów. Dozwolone jest sadzenie bulw w lekkim półcieniu. Zewnętrznie rośliny nie cierpią na brak światła, ale na ich korzeniach tworzy się mniej owoców, a ich walory smakowe ulegają pogorszeniu.
Migdały mielone najlepiej rosną na lekkiej, bogatej w składniki odżywcze glebie. Najlepszą opcją dla chufa jest czarna ziemia. Gleba powinna być dość wilgotna, ale nie mokra. Ważne jest, aby dobrze przepuszczała powietrze do systemu korzeniowego rośliny.Chufa nie jest kapryśna, rośnie prawie wszędzie: na słonych bagnach, w gęstej gliniastej glebie, na średnich glinach, a nawet na piasku. Ale wielkość zbiorów zależy od struktury gleby. Najmniej odpowiednie do uprawy roślin są gleby z dużą zawartością kredy.
Miejsce do sadzenia chufa lepiej przygotować wcześniej - jesienią. Jego ulga nie ma szczególnego znaczenia. W miarę możliwości łóżka są ścielone na łagodnych południowych zboczach. Gleba jest wykopana i wypełniona nawozami. Nadaje się do chufa organicznych (kompost, humus) lub złożonych związków mineralnych.
Wskazówka
Aby zaoszczędzić miejsce, możesz sadzić zmielone migdały nawet poza witryną. Jego niepozorny wygląd uchroni łóżka przed ruiną.
Pobieranie sadzonek
Chufu jest hodowany na dwa sposoby:
- przez sadzonki;
- poprzez umieszczenie bulw bezpośrednio na grządkach.
Coraz częściej praktykowane jest sadzenie zmielonych migdałów w otwartym terenie. Z nią poświęca się mniej czasu i wysiłku na opiekę nad chufa. Wadą metody rozsady jest również to, że rośliny posadzone na grządkach słabo się ukorzeniają. Wielu z nich umiera.
Sadzonki Chufa uprawiane są w osobnych pojemnikach. Nadaje się do tego plastikowe kubki lub doniczki torfowe. Wypełniając je do połowy luźnym żyznym podłożem, układają w nich bulwy glinianych migdałów. Oszczędzanie nasion nie jest tego warte. W każdym pojemniku umieszcza się 2-3 bulwy chufa. Z góry są posypane 5-6 cm warstwą gleby. Takie lądowanie odbywa się w połowie marca. Aby sadzonki pojawiły się szybciej, przed umieszczeniem w ziemi bulwy zanurza się w wodzie na 2-3 dni, często ją zmieniając.
Pojemności z uprawami są utrzymywane w cieple i świetle. Nie wolno ich wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Pędy Chufa będą musiały poczekać około 2 tygodni. O tej porze robi się ciemno jeszcze wcześnie, dlatego zaleca się doświetlenie kiełków. Ale możesz się bez tego obejść.
Pielęgnacja sadzonek Chufa polega na regularnym podlewaniu i nawożeniu. Zwilż glebę wyjątkowo ciepłą wodą. Rośliny potrzebują umiarkowanego podlewania, stojąca woda u korzeni źle na nie wpłynie. Aby ziemne migdały się nie rozciągały, musi zapewnić reżim temperaturowy. W ciągu dnia powietrze w pomieszczeniu powinno być ogrzane do 23°C. Wieczorem temperatura spada do 15°C.
Gleba w pobliżu roślin jest od czasu do czasu spulchniana. Do opatrunku pogłównego można użyć jednego z następujących nawozów:
- roztwór dziewanny lub ptasich odchodów;
- superfosfat;
- azotan amonu.
Chufu sadzi się w grządkach, gdy już ustalą się rue - w ostatnim tygodniu maja lub pierwszych dniach czerwca. Przygotowanie roślin do zabiegu rozpoczynamy 1,5-2 tygodnie przed nim, przeprowadzając stopniowe utwardzanie i ograniczając podlewanie.
Metoda bez pestek
Bulwy Chufa wysadzamy na otwarty grunt nieco wcześniej - od połowy maja. Do zabiegu można przystąpić, jeżeli zagrożenie mrozem zostało zredukowane do minimum, a temperatura powietrza nie spada poniżej 10-15°C. Sadzenie odbywa się za pomocą bulw wstępnie namoczonych w deszczu lub stopionej wodzie. Nie trzeba do niego dodawać stymulatorów wzrostu.
Bulwy Chufa są dokładnie badane przed namoczeniem. Po znalezieniu zgniłych obszarów są one ostrożnie wycinane do zdrowej tkanki. Chore i uszkodzone przez szkodniki bulwy najlepiej wyrzucić. Rośliny okopowe wybrane do siewu można zanurzyć na 30 minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu lub po prostu w nim umyć. Poprawi to ich kiełkowanie i zwiększy odporność roślin.
Najpierw planowane są dołki w ogródku. Optymalny schemat to 60 x 60 cm Zgodność z tą zasadą ułatwi pielęgnację nasadzeń - łatwiej będzie górować rośliny. W każdej umieszcza się 3-4 bulwy chufa, pozostawiając między nimi 20 cm wolnej przestrzeni. Pogłębić zmielone migdały o 3-5 cm
Cechy techniki rolniczej
Na otwartym polu chufa wymaga prostej pielęgnacji:
- podlewanie;
- wzgórze;
- nawożenie;
- rozluźnienie;
- usuwanie chwastów.
Ważne jest, aby nie przemoczyć łóżek. W wilgotnej glebie korzenie łatwo gniją i stają się podatne na choroby grzybowe. A sama chufa aktywnie zwiększa zieloną masę ze szkodą dla powstawania owoców. Może to być przydatne tylko wtedy, gdy roślina jest uprawiana dla liści. Wykorzystywane są jako pożywna i witaminowa pasza dla zwierząt, a także do sporządzania nalewek leczniczych. Ale głównie mieszkańcy lata chcą dostać jadalne bulwy-orzechy z chufa, które smakują jak migdały. A tu obfite podlewanie tylko zaszkodzi.
Wskazówka
Podczas sadzenia chufa na dnie dziury pożądane jest umieszczenie drenażu. Warstwa łamanej cegły, kamyków lub drobnej ekspandowanej gliny ochroni rośliny przed zastojem wilgoci.
Przy suchej pogodzie nasadzenia podlewa się co 3-4 dni. Możesz skupić się na wyglądzie roślin. Jeśli końcówki liści chufa są suche, konieczne jest podlewanie. W deszczowe lata rośliny nie będą potrzebowały dodatkowej wilgoci.
Migdały mielone karmione są związkami mineralnymi, humusem lub popiołem drzewnym. Stosuje się je 3 razy w okresie wegetacji. Jak wszystkie rośliny okopowe, chufa uwielbia spulchnianie i hilling. Te ostatnie przeprowadza się dwa razy w sezonie: gdy wysokość roślin wynosi 10-15 cm i 30-40 cm.
Po podlaniu i ulewnych deszczach kopce zasypane są wokół krzaków i gleba w nawach bocznych zostaje spulchniona.
Szkodniki uwielbiają zajadać się mielonymi migdałami:
- misie;
- mrówki;
- drutowce.
Zwalczaj szkodniki tak samo, jak inne rośliny ogrodowe.
Zbiór i przechowywanie plonów
Okres wegetacji Chufy w zależności od odmiany trwa 130-150 dni. Orzechy można jeść niedojrzałe. Ale najbardziej przydatne stają się dopiero w połowie września, jeśli lato jest gorące, i do połowy października, jeśli przeważają chłodne dni. Pod koniec sezonu wegetacyjnego gromadzą najwięcej oleju.
Roślina poda Ci czas zbiorów. Jeśli jego liście zaczną żółknąć, możesz wykopać bulwy. W niektórych regionach zbiór orzechów rozpoczyna się po pierwszych przymrozkach. Po odcięciu wierzchołków odkopują rośliny i otrząsają ziemię z korzeni wraz z owocami na sicie lub na ceracie (kartce).
Chufa ma wysoką wydajność. Przy odpowiedniej pielęgnacji i sprzyjających warunkach pogodowych każdy krzak przynosi 400-600 orzechów. Mieszkańcy lata zbierają od 6 do 10 wiader bulw ze stu metrów kwadratowych. Każda z najbardziej płodnych roślin produkuje po tysiąc orzechów.
Zbieraj ręcznie, ponieważ bulwy chufa łatwo ulegają uszkodzeniu. To jedyny brak kultury. Orzechy są dość małe i zbieranie ich z korzeni chufa zajmuje dużo czasu. Bulwy są rozrzucone na słońcu do wyschnięcia, a następnie oczyszczone z ziemi. Gdy są pokryte drobnymi, ledwo widocznymi zmarszczkami, zbiera się je w workach lub w kartonach. Grubość ich warstwy nie powinna przekraczać 20 cm.
Lepiej przechowywać orzechy w ciemnym i ciepłym miejscu z dobrą wentylacją, od czasu do czasu mieszając. W warunkach wysokiej wilgotności szybko się psują. Jeśli przestrzegasz zasad przechowywania, gliniane bulwy migdałów nie tracą zdolności kiełkowania przez 3 lata.
Używanie mielonych migdałów
Uprawa chufa to zajęcie przydatne pod każdym względem. Ta kultura jest praktycznie bezodpadowa. Jej liście dodaje się do herbaty, która pomaga usuwać radionuklidy z organizmu.Suszone topy wpychane są w poduszki leczące zaburzenia snu. Kiedy nalega się na alkohol (5%) przez tydzień, uzyskuje się kompozycję, która działa na organizm jak żeń-szeń. Z kłączy chufa przygotowuje się odwary i proszki. Łagodzą ból zęba, a w połączeniu z czerwoną piwonią pomagają pozbyć się zapalenia cewki moczowej. Możesz pozwolić ściętym szczytom sytości i kompostu.
Oliwa wytwarzana z owoców chufa, nieco przypominająca smak oliwy z oliwek. Wkłada się je do lodów i ciastek, smaży, piecze. Hiszpanie przygotowują z nich mleko migdałowe – aromatyczny napój z dodatkiem cynamonu, wanilii i cukru, który jest szczególnie dobry na zimno. Bulwy Chufa tonizują i dostarczają organizmowi energii. Ich włączenie do diety poprawia funkcjonowanie układu nerwowego i odpornościowego, zwiększa szybkość reakcji, poprawia samopoczucie.
Puszyste krzewy chufa wyglądają atrakcyjnie, wtapiając się w solidny zielony dywan w ogrodzie. Pozwala to na ich wykorzystanie w projektowaniu krajobrazu.Migdały mielone będą szczególnie dobre jako uprawa graniczna. W jednym sadzeniu doda radości klombowi, trawnikowi, zjeżdżalni alpejskiej.
Zaskakująca bezpretensjonalność chufy sprawia, że jej uprawa jest łatwa i nieuciążliwa. Będzie wymagała minimalnej opieki, pod wieloma względami jest zbliżona do uprawy ziemniaków. A obfitość pysznych owoców będzie najlepszą nagrodą za twoje wysiłki. Na korzyść sadzenia roślin na miejscu przemawia również zdolność chufa do zwiększania żyzności gleby i poprawy jej struktury. Zmielone korzenie migdałów są siedliskiem bakterii, które pobierają azot z atmosfery i przetwarzają go w formę dostępną dla innych roślin. Będzie idealnym poprzednikiem dla większości upraw ogrodowych.
Ci, którzy nie mają daczy, mogą też poeksperymentować z hodowlą chufa. Przynosi plony i kulturę doniczkową na parapetach okiennych. Najważniejsze jest przygotowanie pojemnego pojemnika, wypełnienie go żyznym i luźnym podłożem. W domu migdały ziemne można również uprawiać jako roślinę wieloletnią, podziwiając ich piękno przez cały rok.